©rato* erigi, attolli, interdum etiam efferuefcere, ef.
ferri* ac Ììiepe accedere ad praeceps. Nam plerumque
altis et exceliìs adiacent abrupta : tutius per plana, fed
humilius et depreflìus iter: frequentioir currentibus,
quam reptantibus, lapfus : fed his non labentibus nulla,
grauioribusj alioquin in de- in hocgrauiter labebatur, emù
corum peccabit et furere vi- vitiofnm genus, quod "verbo-
debitur., Cicéro hoc inculcat, rum licentia refultar, immo-
magna grauiter effe dicenda. dico tumore turgefcit, praeci-
Noftergranitati! illius tres fa- pitia prò fublimibus habet,
cit gradus: i) erigi et attolli, probarer. Quinctil. XII, io,
quod vtrumque verbum opp. 73. Praecipitia etiam abrupta
humi reptantibus, quibuscum dicunrur. Vt igitur in terra
tenues fcriptores comparan- locis altis adiacent abrupta,
tur, Horat, A. P. 2g ferpte fic in eloquentia fublimitati
humi tutus nimium, titnidus- vicina eft, eiusque exceffus
que procellae.' Quinctil. X, 5> iudicatur abrupta oratio. Quin-
4 ippnet, fublhnem fpiritum £til, XII, io, go* Sic erunt
poèrarum attolUre orationem fublimia, non abrupta, fortia,
dicentis; idemque XI, 1, 31 non temeraria. Quamquam
erectum gfenus coniuugit cum idem voc. et bono fenfu de
pieno et audaci. 2) efferuefcere foblimi apud eundem óccur-
et efflerri, quae referuntur ad rit, vt X, 2, 19. Non, cui te-
commotionem » animi grauio- nue ingenium erit, fola velit
rem, cum orator defunctos fortia et abrupta. — Qui per
excitat, patriam exelamantem plana incedunt, i. fummiffo
inducit. Quin&il, XII, 10, 61. et moderato vtuntUr genere,
Lyfìam elate dicere potuiffe ii non periclitantur in vitium
negat Cic. Opt. gen. Or. 4. illud incidere, fed hos humi
3) accedere ad praeceps, auda- ferpere dicas,* in quo non
Éter dicere in fumma animi multum laudis. Inde ét te-
eommotione quali inflatum nuis, fummiffus orator humi-
fpiritu diuino, Hoc eft illud Ite vr. Cic. Or. 23.
praeceps, de quo Quin&il. Currere de iis, qui vehe-
VIII, 6, l i . Ex his oritur mentiore dicendi genere vtun-
mira fublimitas, quae audaci tur. Cic. Or. 28. Haec eloquen-
proxime periculum translatione tia, quae curfu magno fonitu-
tolluntur, cum rebus fenfu ca- que fertur. Opp. reptare, lente
rentibus actum quendam et fpatiari. I Ep-. 24,4. illis -
animos damus. Sed hic ma- labantur. De his enim dici
gna circumfpeftione opus eft. poteft, quod de Phaéthonte
Plinianum quidetn fecuium Ouid. Met. II, 328. . Currum
illis nonnulla I ì j u s , etiamfi labantur. Nam vt quas- 3
dam artes, ita eloquentiam nihil" magis, quam ancipi-
I tia commenc|ant. Vides, qui per funem in fumma ni-
I tantur, quantos foleant excitare clamores, cum iam
I iamque cafuri videntur. Sunt enim maxjipe mirabilia, 4
I quae maxime infperata, maxime periculofa, vtque
■ paternum f i non tenute, magnis ea, quae Nofter de periculo
I tamen excidit aufis. Et erat talium locorum dicit, bene
I pronerb. Graecorum, ueyxAxs illuftrant. Ancipitia aliis qui-
I ¿TcoM<r§xhw ¿fAvs etlytyès xpx^- busdam artìbus communia funt,
I npx, in excellìs'peccare ge- vt_poèfi et pifturae. Sed me-
■ nerofumi peccatum eft. Xon- lius Auftor funambulonis
I gin. Ili, 3. exemplum adfeft, quo etiam
[ 3. Ancipitia eadem, quae Horat. II Ep. 1, 210. vfus eft,
I mox periculófa, loca, quae, cum poètam adfeftibus mo-
I propter fublimitatem fum- vendis potentem per me«-
[ mani, verendum eft, ne in tu- tum funem pojfe ire ait. Sed
I morem aut frigus excidant. nunc fumma funambulonis
I Longinus XXII. vbi de hy- ^vs com memorai ur, cum per
I perbati natura difputat, quod funem in fumma nìtitur -, quam
J perturbatione ordinis natura- rem in gemma apud Mercu-
[ lis verborum et fententiarum rial. Art. Gymn. III, 5 ex"
I conftat, et veluti certiffimam preffam effe Buchner, notai,
I vehementioris adfeftus notam qui et monet, hoc Graecis
conti-net, fub finem monet, di cium effe ot/c «r^otv/s
[ Demoftiienern auditores in x xff^xl' Nifi de iis, qui cum
I periculum Ìongorufn hyper- moleftia quadam adfcendunt
I batorum fecum rapere. Saepe in ardua. Pro nituntur cum
I enim (e verdone Mori) fufpen- Medie, dedi nitantur $ con-
fa fententia, quam coeperat, iun£tiuum enim h. 1. melisi*
aliis que fuper alia velut alierto latinitas praefert. iam iamque.
et incommodo loco interieclis Virgil. Aen. XII, 75°« Haeret
et extrinfecus illatis, vbi audi- hians, iam iamque tener,
toribus metum iniecit, ne tota 4* infperata. Multi, inex-
oratio dilabi videatur, eosque fpeclata. Hoc fluxit ab iis,
cum. oratore anxie periclitari qui nefeiebant, fperare paifim.
coegit, inopinato id, quod diu pro exfpeilare poni. Infperata
exfpectarant, multo poft in fine aùtem facile fèriunt animos.
I opportune addit, eosque teme- nx^/ioAov} audacia periculofa.
ritate hyperbati et ad lap fum Occurrit et ap. Longin. 22,4*
procliuitate multo plus objtupe- 32) 4* P10 eo idem 3S> 5*
facit. Haec ideo attilli, quod TcApnfix Aix.Ttx.0v, et 32, 3*