7 in odium, hic in reuerentiam vertitur. T e vero etfasu
atque etiam (repetam enim) meminiiTe oportet officii
tut titulum, ac tibi ipfi interpretad, quale quantumque
8 itt ordinare flatuni liberarum ciuitatum. Nam quid
Qrdinatione ciuilius? Quid liberiate pretioiius? Porro
quam turpe, fi ordinatio euerfione, libertas fèruitute
mutetur? Àccedit, quod tibi certamen eft tecum : one,
rttt te Qpaefiurae tuae fama, quam exBithynia opti mam
reuextffi: pnerat tefiimonium Principis: onerai Tribu,
patus, Praetura atque haem ipfa legatio, quafi prae,
9 mium uata* Quo ipagis nitendum eft, ne in ionginqua
prouincia, quam fuburbana $ pe inter feruientes, quam
titulus officii, nomen, dbi tecum certandi imponunt
quo mmebatur in prouinciam, muñera bene iam gefta. De
' iiempe ad ordinandum etc. li. v. di&um ad I Èp. 14,10!
¡¡1 Ciiíile, quod paftulat III Ep. 3, 7- reuehere pro yul-
jnirnum ciuilem, aequaFkatis gari reportare, forte cura re-
ítudiofum, a caritate'eHfocie- fpeckihauigationis e Eithynia.
tate humana non abhoi^en- *
tem. Cic. Fin. V, 25. H. 1. 9. Suburbanite prouinciae
ni pnmis, quod conuenit ho- dicebantur Romanis vicinae.
mini rempublicam admini- Sic Florus II, 2, 15. III, 19 2
franti. CHceyo, teñe La&ant. Siciliani fuburbdnam prouin-
Inít. III, 16, 2. entiles viros ciam vqcat. De ea'dem Cic.
dixerat, qui aut nonas vrbes Verr. II, 3. fuburbanitas hums
conltituunt, aut conftitutas prouinciae. feruientes, Bithy-
a equità te. tuentur. — Qui nos, namque prouinciales fér-
rebus bene geítís gloriam vireRomanis dicebantur. Hinc
Coníecutiis eft, is, vbi nouo FÍorus II, 14,5. MetellusMa-
• mu!iere rungitur,^ certare fe-^ cedoniani feruitute multauit.—
cum deber, i. eniti, vt fupev Sorte mittebantur Quaeílores
ret adeo pripi-em laudem, Hoc legati indici? Principis. Vis
Certamen etiam Cic. paffim voc. ruáis ex opp. exploratus
commendai, vt ad Q. Fr. I. jntelligitur.' deforme, turpe
non vt cum aliis, fed yt tecum vt I Ep. 23, 2. Sententiam
laim ipfe certes. ad Diu. IX, expreílir et Cic. ad Q. Fr. f.
*4 1 I2; Te imitere oportet, 14. Propter rerum npflrarum
tepum ipfe certes : ne licet qui- fplendorem nifi fummam laudem
ttbt, tarn tantis rebus'ge- dem ex ifia prouincia ajfequi-
Jtzs, non tui ßmilem effer. ;— mur, vix videmur fummam
Onerat te, neceffitatem illam vituperatio\iem pojfe vitare,
liberos; ne forte, quam iudicio miffus; ne rudis et in-
cognitus, quam exploratus probatusque; humanior,
melior, peritior fuilfe videaris : cum fit alioqui, vt fae-
pe audifti, -faepe legifìi, multo déformius amittere,
quam non adfequi. laudem. Haec velini credas (qu od i
jnitio dixì) fcripfiffe me admonentem, non praecipien-
tem ; quamquam praecipientem quoque. Quippe non
vereor, in amore ne modum excelferim. Neque enim
periculum eft, pe fit niipium, quod effe maximum de-
bet. Vale. ' f*
L I B E R IX.
I. C. PLINIVS MAXIMO SVO S.
ARGVMENTVM.
Non probabatur Plinio cun&atio eorum, qui ingenii fui
foetus nonum premebant iii annum ; id quod cum aliunde,
turo ex II Ep. IO et V Ep. i l conftat. Ab ea igitur et
Maximum, libros, quos in Plantam compofuerat, diutius re-
tinentem, detenere faepius conatus erat; fed fruftra. Mortilo
Pianta noua feftinandi cauffa accedebat, metus nempe,
ne Maximus dùplex crimen apud iniquos ftibirert, et igna-
viae cuiusdam et impietatis in carpendo mortuo. Plinius
igitur àmicorum famam follìcite cuftodiens cauffam illam
Maximi animo admouet, vimqne eius bene explanat, vt
obie£Hònibus nullus relinquatur locus.
Saepe te monui, vt libros, quos vel prò te, vel in
Plantam, inimo et prò te et in illum (ita enim materia
io. Etiam in vita communi expreffum Catan. in multis,
vt admonitionibus noftris Gruter. in Palar, et Corte in
praemittimus blandimenta Medie, reperernnt. Alii cor-
quaedam, ita eas finimus ex- ruperunt in Platam, Palam,
cufatione et repetita amoris Blaterantetc. Pianta autem.
noftri confirmatione. Amor ille quis fuerit, non habeo
amicorum maximus effe debet. dicere. XEp. 5. occurrit Pom-
I. De Maximo di£tum ad peius Pianta, Aegypti praefe-
II Ep. 14. S:us. In bis, quos vel —---- ?
I. Plantam. Sic hoc nomen in illum pon eli lufus verbo.“