
XXXIII. C . PLINIVS CANINIO SVO S.
ARG-VMENTVM.
Delphinus, Linneo Delphinus Delphis, Noftris det
Tummler, animal marinum, cui longitudo noùem aur decem
pedum, craifitudo duorum. Eum et fonis m ufici s deleftari
et hominum, puetorum in primis, amantein effe vetere«
credebant; de quibus eius moribus Ariftot.' de Anim. IX
48- Atheiu Dipnofi XIII p. 606. Aelian. Hift. An. II, 6,
expofuerunt. Homines igitur plures a delpbinis feruatos
effe narräbant, vt Ariona, Herodot. I, 23. Gellius N. A.
XVI, 19. Melicerten, Paufan. I, 44. Coenanum Milefiutn
Athen, d. I. tum lufiffe eos faepe cum pueris, atque adeo
amore eorum arfiffe, cuius generis exempla plura ex variis
locis temporibusque Plin. H. N. IX, 8 £ 8* et Gellius VII,
8 collegerunt. ' Hoc Hipponenfe ‘ miraculum bretiius conce*
ptum dederunt Plin. H. N. d. 1. et ex eo Solinosi. Ac ille
quidem, Alius, inquit, delphinus intra hos annos in Africo
litore Hipponis Diarrhyti fimili modo ex1 hominis manu ve-
fcens, praebensque fe tractandum, et alludetis. natatltibus, im-
pofitosque portans, vnguento perunctus a Flauiano Proconfult
Africae, et fopitus (vt apparuit) odoris nouitate, fluctuatusque
fimilis inani, caruit bominum conuerfatiotie, vt iniuria
fugatus, per aliquot menfes : mox reuerfus iti eodem tniraculo
fuit. Iniuriae poteflatum in hofpitales ad vifendum venien-
tiutfi, Hipponenfés in necem eius > compulerunt. Sed Nofter
lufum illum dignum iudicauit, quem et ipfe iiigenio fuo
exornaret, et carmine adeo celebrandum Caninio poetae
traderet. Narrationem igitur nobis acrem et laetäm reli-
quit, in qua, etiam phantafiae ope, quidquid ad rem perti-
neret, ira defcripiìt, vt non rem geftafn legere, fed fpefta*
culo ipfi intereffe, nobis videamur. Virtutes eius fingulas
fuis locis videbimus. Etiam forma orationis huic argument»
fatis accommodata eft; quo pertinent membra breuia; quorum
plura inlinitiuis expreffa, afyndeta, polyfyndeta et
alia. Caeterum Gefnerus hoc idem argumentum Carmine
traclauit, quod Editioni fuae addidit.
Incidi in materiam vefam, fed fimillimam fitftae,
dignamque ifto laetiffimo, altiflìnio, planeque poetico
XXXIII. De Caninio poeta et, cum mira videretur, fidettt
V. Argum. I Ep. 3* ei conciliar, laudato eius au-
I. Commendai matedam, ¿lore. Insidi, innotuit mihf
ingenio. Incidi autem, dum fuper coenam varia mira*
cula hinc inde referuntur¿ Magna autftoris fides: tam-
I etfi quid poetae curii fide ? Is tanien auctor, cui bene
vel hiiloriam fcripturus credidiifes. Eft in Africa Hip-
ponenfis colonia* mari próxima: adiacet nauigabife
ftagnum, ex quO, in mödüm fluminis* aeftuarium emergi
t, quod vice alterna-, prout aeftus aüt fepr'effit¡¡ ant
De ingenio jCàhinii cf. VIII primis, per quod delphiritiS
Ep. 4, 3- Ibi dr. alti fune ad- in ftagnum venerar, notati
urgere et amplifimii operibus debebat. Hipponenfis col. Duaé
increfcere, Tali autem inge- huius nominis vrbes kx Afri-
nio in hac quidem materia ca, Hippo Regius, e t, quap
non opus eràti Itaqùè nuilc iiunc intelligitur, Hippo Diar-
gltißimum omnino intèrpieter rhytus, cui ab, aquarum irri-
«xcellentiifimuihj vt altißimd guis Cognomen; Strabo XVII
eruditio ap. Quió&il. I, 4, 6; p. J7á¿ Plin; H; Ñ? Vj 4 f. 3;
Laetum, quod et floridUm vr* Hodiè L-uderuin ìociis tegnp
cernitur in rebus iucundé cp- Tüñbtáno adpönituf; ^Sínurti
pipfeque exörriahdis. .Hinc ibi fúiffe,, Hippönenfem di?
latti fcriptorés preßis òppo-;Q.ùm, tradii Mèla Í, 7, 7;
nuntur, iidemquej nifi libi ca- Pronomen Si pbft adiacet cum
yent, in ltixurieth excidunt; Cor.tio, Omnibus èius Mff. Pa-
Sed pio hoc Idetißimo, Voff; rif. B; Edd. Vet» èt Ñeap;
Helmft. Ed. Vet. fcbolajlicunì otnifiuìus. Córte inox non
ingenium Caninio dederunt, ex quo, fed ìx hoc aù£loritaté
Arnz. fiola’iiffìihum ® Mira- Voff. Helmft; Arhz. Ed. Vet;
culo, vt VIII Ep; 20, 2. bine Gryph; ,• Aequè bene. Àeftus*
inde, ab hob et ab ilio con- ihotus maris; -Is hiagnus iti
I viua. Magda mctoris fides-. Afficàé litore. Ñorát;' II Ödr
I Ad haéc verba Gefnerüs, ,Cur 6, 3; vbi Maurà fetnper aeflìiah
I non, inquit, nominát auuiicu- vttda-. HinC aejluariùm, cóli*
I lum fuiim ? Neriipè hunc non vàllis, ili quant aqua aeftti-
i intellexi.t* ä quo ètiam f. 9 impellitun Plin.; tí. Ñ. II, 97:
I diffentitj fed Cdhuiuani ali- fi 99. In plerisquè defiuariit
I quem, qui cofam retulip Mff; proptèr difpaWs fidèrìitA éx'or*-
i Cortii omnes, nüctörii Sic tus. diuèrfi defifiiitit qeftus-, III}
I e.t Edd. Vet. et Neap; Móx 26 fi 30. In lllyrici ora ue*
Voff. f i qüid tarnen poetai ¿uni fiuófìa tetìui alligò itìiedcurf(infide,
quod litui difplicebàt «'à; Soliix, itihèrfluèns frettiti
Gortio. , poriit iüxtä Hippoìifeni; itiv
f 2. Scdha fpeilaculi deferì- modum-, habéñS niagriitudiiìem
hi tur, in qua aeftuarium in flUminis. quod, Cuius àqua;
ftk