riiihi relitftus, non oculos animo, fed animum oculis
fequor, qui eadem, quae mens„ vidènt, quoties non
vident alia. Cogito, fi quid in manibus, cogito ad
verbum fcribenti emendantique fimilis, nunc pauciora,
nunc plura, vt vel difficile vel facile componi teneriue
potuerunt, Notarium voco, et, die adipiffo, quae for-
maueram, dicto; abit, rurfusque feuocatur, ruifusque
remittitur, Vbi, hora quarta vel quinta (neque enim
certum dimenfumque tempus), vt dies fuafit, in xyftunn
me vel cryptoporticum conferò; relìqua meditor et
didio ; vehicùlum adfcendo. Ibi quoque idem* quod
ambulans aut iacens. Durat intendo, mutatione ipfa
refeda. : paullum redòrmio, dein ambulo, inox oratio-
nem Graecam Latinamue dare et intente, non tam vocis
cauifa, quam fiomachi, lego : pariter tamen et iila
fibi intentum effe, nec auocari Contra V Ep. 6, 21. diem
ad extefna. ' excludere. formaueyam, animo
non oculos etc. , Quinffil. conceperarn. , >
d. I. 25 Demofthenem narrai 3. Hora quarta, Sic et Ho-
in locum fubterraneum fe re- rat. 1 Sat, b, 122. Ad quar-
condidiffe, tie aliud agere men- jam iaceo, nempe non dorica
» cogerent oculi. Ingeniofe miendi, fed, vt Plinius, ftu-
Nofter id exprimere voluit, dendi cauffa. Vid. fbi Bentlei.
in quo pofteriora fed animum vt dies fuafit, pro diuerfa tem-
qculis etc. non funt vrgehda. peftatis ratione. xyftum in
—- ad verbum, lingula verba J TTufcis defcripiit V Ep. 6, 16,
quam locutionem Corte exem- cryptoporticum f . 2% fqq. mu-
plis illuftrat. Rem opti me t at ione ipfa refecta, vt arua
explicat Quindi!. X, 6, 2. vbi mutatis requiefcunt foetibus,
cogitationem illam valde com- Virg. G. I, 82. Cf. VII Ep.
mendat. Neque vero rerum 9, 7- redormio. Celfus I, 2.
ordinem modo ( quod ipfum fa- vbi praecipit, quae imbecillis
tis erat) intra fe ipfa difponit, feruanda: Si matte furgendi
fed verba etiam copulai, jo - neceffuas fuer'it, redormire detain
qu e ita contexit oratìonem, bet. Et paullo poft: Commode
vt ei nihil praeter manum de- exercetit clara lectio, ambula.
fit. Male igitur Barth. ad tio. Et de lecitone idem I 8*
verbum. in ad verum mutari Si quis ftomacho labor at, lege-
volebat. De notariìs diffum re clare debet, pojl lectionem.
III Ep. 5, i f - die admiffo, ambulare.
■W? w i ■ -, v» ■ idM É m i 4 ?
jirmatur. Iterum ambulo, vngor, exerceòr, lauor.
Coenanti mihi, fi cum vxore vel paucis, liber legitur:
poft coenarn comoedi aut lyrifies : inox cum meis ambulo,
quorum in numero funt eruditi. Ita varÌis fer-
»monibus vefpera extenditur., et, quamquam longiffi-
mus, dies cito cónditur.- Nonnumquam ex hoc ordine
a l i q u a mutantur. Nam fi diu iacui vel ambulaui, poft
I
4. Exerceor, forte pila. Cf.
omninp de diaetae Romanae
partibus III Ep. I, 7 et 8 et
quae ibi nòtauimus. f i c. vxore,
nempe id fàcio. Voli' Arnz.
Edd. Aid. Catan. Gryph. Cort.
fic, quod Corte explicat, fic
praeparato,-fic adfeffo. Nifi
potius accipias, vt graec. ¿ tus-
Ioh. IV, 6. ¿Vali. Mf.
Helmft. et Ed. Vet. nec fi,
nec fic agnofcunt. De comoe-
dis et lyrifia vid. ad I Ep. 15,
2. Corte h. 1. ex Mf. VoiT.
et Ed. Gryph. comoedus. Verbis
quorum in numero funt
eruditi Gefnerus hunc fenfum
fùbiicit': Propter hoc ipfum,
quod quis eruditus eft, meus
eft, in n\eorum numero eft.
Nbn putó, Plinium hoc voluif-
fe. Immo indiCat, in numero
contubernaliutn et; libertorum
fuorum effe eruditos. In Attici
familia erant puerì litera-
tijjìmi, anagnoftae optimi et
plurimi librarii. ,Corn. Nep.
13. Aldus et alii, quorum numero,
quod et ipfum latinum
effe, docent quòs Corte lau-
dat. Neque infolens in nu-
merum, quod alii praeferunt.
fermonibus vefpera extendi-
tur, exquifitius, quarti, fermor
pes extenduntur per vefperam.
Similiter Virg. Aen. I,
748- vario noctem fermone
trahebat. Cónditur fol, quando
occidit, hinc et dies.. Vfur-
patur autem haec formula
fere de dié, qui inter 11 ego ti a
fermonesue exigitur. Pan eg.
80, 6. Cum tibi dies omnis
fummä cum tua laude conda-
tur. Virg. Eel. IX, 52, Cantando
cóndere foies. Catan.
notat, alios legere •' clauditur.'
Sane et claudere finire figni-
ficat. vid. Drajsenb. ad Silium
XIII, 636. Et permutata in-
terdum haec duo verba inter
fe funt. Heinf. ad Claudian,
III; 379- Ifiud tarnen multo
elegantius eft.
5. iacui. Vulgo, tacui. Et
tacere prò medkari ponitur.
Horat. I Sat. 3> 64, vt forte
legentem Aut taciturn impellat
quouis fermone. I Ep. 4, 4.
fcribere, An taciturn ßluas inter
reptare Jqlubres. Non tarnen
h, 1. tacui locum habet.
Efenim tacere et ambulare.
non reffe fibi opp. quia Plinius
etiam ambulans in xyfta
et cryptoporti'cu meditabatur.
Itaque cum MiT; Vofff Pari fl
Edd. Neap. Gryph, Cort. prae-
tuli iacui. Et fic paullo ante,
ambulans et iacens, Nempe