de Htnicis, optime fcribis, et ego, quae de me, vt opti,
ma, lego. Vale.
IX. C. PLINIVS COLONI SVO S.
ARGVMENTVM.
V t Plinius ipfe aniicorum morribus grauiflìme adfìcie.
batur, ita probabat humanitatem aliorum fuos itidem lu^en-
tium, atque fponte in luitus eorum focietatem veniebat.
Hinc et nunc Coloni Quincliani morte dolenti fignificat, Ini-
maniter, fìdeliter conftanterque eum agere, et defunftutn
digniflimum effe ilio defiderio. Et quoniam Colon optaue-
rat, Plinii praedicatione amici memoriam ornati, 'honeiliifi.
mae huic vohmtati amanter obfequituiy atque laudes eius
condit poilerisque commendai hac epiftola. Plures habet
fententias bonas.
Vnice probo, quod Pompeii Quintftiani morte
tam dolenter adficeris, vt amiifi caritatem defiderio ex-
tendas; non, vt pleriqne,-qui tantum viuentes amant,
feu potiuf amare fe fimulant, ac ne fimulant quidem,
nifi quos florentes vident. Nam miferoruin, non fe-
cus ac defundorum, obliuifcuntur. Sed tibi perennis
fides, tantaque in amore conftantia, vt finiri, nifi tua
2 morte, non poifit. Et, Hercule, is fjuit Quindianus,
quem diligi deceat exemplo ipfius. Felices amabat,
IX. Coloni non nifi has li- £lum, file fe amare noiidum
teras fcripfit. defiiffe oftendit, producitque
I. Quinclianum quendam, adeo et extendit caritatem,
forte hunc ipfum, inter fau- Bona fententia. Non vt pie-
tores fuos habuit etiam Mar- ri que etc. Adulatorum, fua
tialis, vt apparet ex i Epigr. tantum cauffa amantium, na*
51. V Epigr. 18. Inde eum turam gradatim notât,
apparet diuitem fuiffe, Alii 2. ls, tali tantaque indole.
Quintianum feribunt, quae Mox Corte eum omnibus Mff.
varietas etiam in Quinctiliani fuis dedit, lam illa, quanta,
nomine e i l . dolenter adfici, Non male, Probitatem in ore
vt I Ep. 5, 4, dolenter ferre, Buchn. et Gefn. intell. pudo-
et IV Ep. l i , 2. dolenter di- rem oris rubore fe facile pro-
1cere. Vt amijjì etc. Gefnerus, dentem. Cf. I Ep. 14, g, V
Qui defiderat, inquit, defun- Ep. 17,3. Malim tamen curo
p i i f e r o s tuebatur, defiderabat amiiTós. Iam illi quanta
robitas in ore! quanta in fermone cundatio! quam
pari libra grauitas comitasque! quod fìudium literarum !
quod iudidum! qua pi età te cum diflimillimo patre vi-
vebat! quam non obftabat illi, quo minus vir optimus
videretur, quod erat optimus filius! Sed quid dolorem
tuum exulcero? Quamquam fic amarti viuentem, vt
toc potius, quam de ilio fileri veiis: a me praefertim,
Cellario latius capere de libe- ditque, is fuam facile polluit
rali illa facie, quae animi ad famam. Pompeius vero Quin-
virtutem propendenti^ index ftianus ita probitatem firam
eft. Cunei at io illa etiam IEp. omnibus approbaueiat, vt pa-
22, 3 in Ariftone laudatur et tris defenfio nihil famae eiuS
pluribus deferibitur. De tem- obeffet. Maxima laus. De v.
peramento grauitatis et comi- exulcero diftum ad IEp. 12, I.
tatis diaum ad IV Ep. 3, 2. 3. Viuentem. Corte exMe-
Temperamentum tale Nofter die. et Arnz. dedit iuuenem.
paffim exprimit vno voc. par, Atque ita ét Pariff. ambo et
nunc pari libra, Tibul. IV, I, Ed. Neap. Etiam Liu. XXI, 4
42. cum Meffalae laudem fo- librarii iuuenem in viuentem
renfem et cailrenfem effe pa- mutarunt. Verum h. 1. vul-
rem dicere vellet, eademcom- gatum feruari malim, quia in
paratione vfus eil. Nec tarnen hac epift. amor viuentis et..
bine, aut hinc, tibi laus maior- mortui notio eil primaria.
ve minorue: lujla pari premi- Cortium in primis mouit hoc,
tur veluti cum ponder e libra, quod ille in fine raptus eße
Prona nec hac plus parte fedet, dr. Verum fi Pompeius Atra-
nec furgit, ab illa. Et eil viri nii filius fuit, non potuit mo-
fapientis iuflum gemina fufpen- riens ea aetate efle, vt um*
dere lance Ancipitis librae, Per- pliciter iuuenis vocandus effet.
fius Sat. IV, IO. diffimitlimo, Etenim Afranius interfeclus
peffimo. Vid. ad VI Ep. 31, eil a. Chr. 66, Haec epiftola
3. Putant autem, fine dubio certe poft a. i q o fenpta vide-
refte, patrem intelligi Afra- tur, et Pompeius tam diu cum
nium Quinciianum, mollitia patre vixit, vt pietatem fuam
corporis infamem, a Nerone fatis probare poffet. , vt hoc
probrofo carmine diffamatum, potius, fcil. exulcerari doloiem.
Pifonianae coniurationis fò- tuum. Ita autem dedimus
cium et a Nerone interfe£lum. cum Aldo, Catan, Ed. Vet.
Tacit. An. XV, 49. 56. 70. Cortio, M f f . eius omnibus at-
quo minus etc. Qui enim pef- ,que Bipont. Caeteri, vt haec
iitnum hominem colit deten- audire potius, quod e gloffa