pido, vt poffideri magis,. quam poifidere, videantur!
Vale*
XXXI. C. PLINIVS SARDO SVO S.
ARGVMENTVM.
Sardus Piinio libtum miferat, cuius pars in eo laudan-
do verfabatur. Qui Plinii mores ex his epiftolis cognitos
habet, is facile diutnabit, quam gratus ei taiis liber fuerit
quamque laudabilis ei totus vifus fir. Lubricum tarnen
erat, talia laudare fine arrogantiae inuidia. Vide ergo, qua
arte et inuidiam illam declinarit, et Sardi ingenium lauda.
rit. Turn compara cum his Ep. 8- cuius fimillimum argumentum.
Poilquam a te receffi, non minus tecum,- quam
cum apud te, fui. Legi enim librum tuum, identidem
repetens ea maxime (non enim mentiar), qüae de me
fcripfiili. In quibus quidem percopiofus fuiili. Quam
multa, quam varia, quam non eadem de eodem, nec
latinitatis au&or, An'. XII, 37- bus. Habendi cupido, nXsoveZiix,
aeternum exemplar dementiae. quae et .cura habendi, habendi
Curt. VIII, 3, 15 licentiae Jiudium dr. PoJJideri drr. qui
barbarae exemplar. Quam- fortunarum fuarum feruifunt.
quam forfan et poifis proprio Sententia haec eft antiqua,
fenfu nunc accipere, id, ad quam multi expreflerunr, vt
quod exigitur aut iudicatur, apparer e locis a Cortio ad
quocnm comparatur aliquid. Salluft. lug. 2, 3, colle&is.
Ed bene fe habet; cum em- lam *Ariftippus , Habeo, non
phafi enim in epiphonemate fmbeor a Laide. Cic. ad Diu.
ponitur. V Ep. 6, 13. Ea va- IX, 26.
riet ate, ea defer iptione oculi XXXI, I. non minus tecum
reficiuntur. Gronouius in- fui, te repraefentaui mihi tua
fuäuem hie ellg hiatum puta- de me legens. Ep. 2g, 3. Pro
bat; itaque madebat Et ea. apud te nonnulli ad te. Cic.
Immo hoc infuauius eft auri- Attic. X, 4. fu it ad me diu.
bus minusque acre. Corru- rtoti eadem etc. ingeniofe; va-
ptelas h.'l. quas Corte reiel- lie e^ndem rem dixifti. In
lit, mitto. Inuaderi follemne ifta varietate vel maxime iiv
de vitiis dominari incipienti- genii copia .elucet. '
tarnen diu erfa, d ixiili! Laudem. pariter et gratias agam ?
Neutrum fatis poiluin, et, ii poifem, timerem, ne ar-
rogans elfet, ob ea laudare, ob quae gratias agerem.
Vnuni illud addam, omnja mihi .¡tanto laudabiliöra vifa,
quanto iucundiora; et tanto iucundiora, quanto lauda-
biliora erant... Viile.
XXXII. C. PLINIVS T IT IAN O SVO S.
ARGVMENTVM.
Quid amicus <tgat, aclurusque fit, quaerit; atque* quid
ipfe in otio agat, icribit. Paucis verbis plura complexus
eil.
Quid agis? quid adlurus es? Ipfe vitaih iueundif-
fimam, id eil otiofiflimam, viuo. Quo fit, vt feribere
longiores epiilolas nolim, velim legere: iflnd, tam-
quam delicatus; hoc, tamquam otiofus. Nihil enim
eil aut pigrius delicatis, aut curiofius otioils. Vale.
2. Laudem etc. Vtrumque XXXII. Forte Cornelius
exfpedlabat Sardus. Eadem Titianus intelligitur, ad quem
Nofter, non'tamquam eadem, et I, 17.
Ep. 8- dixit.' Pöft laudare VoiT. Quid agis ? an qua
Von. et Gryph. addunt te, ago ruri ipfe? Eum fecutus
’Helmft. Avnz. «¿z,quod vtrum- eit Sichard. Sed Heimft. Ed.
que, monente Cortio, ex mar- Vet. Quid agis ? quid agitur?
gine, irrepfit, vbi alterum t£ fectantibus vitam. inde Corte
laudare, alterum tois gratias coni. Quid agis ? 1 quid agitur ?
agerem adfcriptüm. Mox lu-' qüid acturus'es? vt expreffa
dit ingenium. quanto iucun- haec fint e Cic. ad Diu. XII,
diora, quanto naagis meae 18, 3. vt et quid tu agas, et
inihi laudes placebant, tanto quid agatuf, feire poßim, et et-
laudabiliora illa loca mihi vi- iam quid acturus Jis. — Vi-
debantur; et quanto laudabi- tarn viuo, vita fruor. Contra
Hora, quanto excellentius vita, qua quis non fruitur,
exornaueras ineas laudesj tan- vita non vitalis. De dtlicato
70 iucundiora illa erant.- diftum ad VIII Ep. 21, 5,