Pa/fienus Crifpus dixit, Bene me kercute, bene: fed quo
tambene?) huius nepos, iuuenis-ingeniofus, fed paium
callidus, cum multa dixiiTet, adiìgnatumque tempu«
im-pleiTet, Rogo, inquit, Stiburane, permittas mihi vnitni
I 2verfum adìicere. T um e g o ,. cum omnes me, vt diu re-
fponfurum, intuerentur, Refpondijjem, inquam, fi vnunt
ilhm verftim Africanus adieàjfet, . in quo non dubito om-
1 3 nia nouafuijfe. Non facile me repeto tantum confecudicendo
de re leni curam ex- die. praetulit, quia patabar,
agitauii. Erat enini ille, wx- verfum fcribeuti piagis conue-
dice Quintiliano, in cura ver- nire, quam dicenti. Sed hoc
borum nimius, et compofitióne non eft. Verfus omnino mem-
nonnumquam longior et trans- brum orationis eft, lìue feri-
lationibus parum modicus. Eo batur, iiue pronuntietur. Oc.
antem dieendi genere lì quis 1 Or. 6i. Demofthenes /amiti
re leui et humili vtitur, ei ma voce verfus multai vtio jpi-
fane dici poteft quo, in quem ritu pronuntiare confuefcebat.
fìnem, r<m bene? Pro quoMff. Idem Or. 66. Ex duobus ver-
VolT. Arnz. Oxoh. Parif. B. fibus, id eft membris, perfetta
quid. Nempe illud et alibi comprehenfio (periodusj eft. Et
librarii lìc mutarunt, yt Horat. verfum tuentur edam f. 12 in
I Ep. 5, 12 et Ouid. Amorr. refponfione Plinii verba, in
II» T9 prò,.quo mihi fortunam, quo verfu non dubito omnia
vtroque loco dete.rio.res Codd. noua fuijfe. Etenim vnumver-
praeferunt, quid mihi fortu- bum non poteft multa noua
na? Vid. Bentleiusad pr. loc. habere.
Caeterum re te Corte, quem 12. f i— adiecijjet. Ad haec
Gefner. et Bipont. fecuti funt, facete Gefnerus: Eius illum
verba qut> audito— bene fignis ftultitiae accufat, quaè ridétur
pàrenthefeos includi, et poft'in ilio, qui redux e Galjia,
ea prò hdius tiepos fcripfit in qua 12 annos cotnmoratus
'huius nepos. Verba obiter in- fuerat, interrogante quodant,
teriefta pertinent ad Iulium ecquid Gallice loqueretur?
auum, reliqua ad Iulium ne- deierauit, lì paucas adhuc
potem. ingeniofis, magna di- hebdomades ibi fuifler, fefa-
cendi facilitate inftrutus. Ita cultatem illam, qua planiflìme
et apud Cic. Rofc.A. 22. in- carebat, adepturum fuiffe.
gtnium accufaroris eft eius ig/Particulam non ante ta-
eloquentia. tempus vmplejfet, cui deleuimus cum MlT. Neu-
dicendo confumfifler, vt IV ftetterianis et Ed. Celiar.
Ep. 9, 12. verfum. Alii ver- Tuetur eam. Gronou. atque
bum, quod et Corte ex Me- verba hactenus non tatui extmn
adfenfum agendo, quantum tunc non agendo. Similiter
nunc et probatum et exceptum eft, quod pro
Vareno hacftenus tacui. Confutes, vt Polyaenus poftu-14
labat, omnia integra Principi feruauerunt ; cuius cogni-
tionem fufpenfus exfpeilo. Nam dies ille-nobis pro
Vareno aut fecuritatem et otium dabit, aut intermiiTum
laborem renouata folicitudine iniunget. Vale.
VII. C . PLINIVS SA T V R N IN Q SVO S.
■ •
a r g v m e n t v m ,
Haec epiftola et féquens inter fe cohaerent, fenfumque
produnt triurn amicorum honeftiiiìmum. Saturninus enim
atque Prifcus (de quibus ad II Ep. 13. V Ep. 9. VI Ep. 8)
et inter fé erant amicitia coniunftiflìmi, et Plinio cariltimi.
Cum igitur illi officiis mutuis fe obligaffent, vterque Pli-
I nium rogauit, vt alteri fuo nomine grati as ageret. Id quòd
Pii 11 ins non modo lubentiffime fecit, fed magnopere etiam
gauifus eft ea re, ambosque ad amicitiae conftantiam exci-
tatiit.
plicat, tacui, praeterquam quod tus fum, quod hactenus non
raro et breuiter interlocutus tacui? Immo, quod tacui: hoc
fum. Probat haec Corte, qui enitn eft eonfilium totius epi-
collcgit plura Noftri loca, quae ftolae, poife tacendo multutn
vero nihil aliud docent, nifi effici. Sed quoniam pauca
■ hactenus poni pro, certo re- interlocutus erat, propterea
fpeftu. Videamus feriem ora- addit hactenus, non nifi pau-
tionis. Supra f. 2 dixerat, cis verbis prolatis. IX Ep. IJ,
tacere decreuemm. fi 7. mul- 3- pßtrem familiue hactenus
tum me intra filentium tenui• ago.
Didici enim, non minus Oratorium
e jfe tacere, quam dicere. 14. Princeps tum belnttn
. Efiam aliis filentio magis, quam gerebat in Dacia, et res afta
oratione, profui. P.oftquam id eft a. Chr. 102. vid. MafTon.
exemplo comprobauit, redit p. 127 fi fuffenfus exfpe&o,
ad fuperiora, adfenfum .con- cùpidus incertum rei exitum
fecutus fum non agendo, i. ta- exfpefto. Cognitionem autom
cendo. Quis, quaefo, poft Caefaris habes Infra Ep. io-
liaec exfpeftet : auttc proba- feeuritas i- q. otium, quies.