BRACHYPODIUM P I I N A T Ï Ï I L.
Gevinde Kortsteel.
Hoogduitsch: Gefiederte Zwenke.
Engelsck ‘ Pinnate Brachypodium.
Bloeit: Janij—Julij Q.
Stelsel van Linnaeus. Cl. III. O. II. Triandria Digynia.
Natuurlijk Stelsel. Vasculares Monocotyledoneae. O. Gramineae.
Geslachtskenmerken. Zie Deel XV N#. 1169. .
Soortelijke kenmerken. Radice elongato-repente, culmis ereclis rigidis non ramosis, foliis lanceolato-
linearibus, planis rigidulis acutis, ligula brevi rotundata, spiculis alternis oblongo- vel lineari-lanceolatis
extrorsum saepe arcuatis multifloris in spicam angustam erectam vel subnutantem laxiuscule et distincte
dispositis, glumis late lanceolatis sub-inaequalibus acutis mucronatis plurinerviis, glumella plurinervia in
aristam rectam rigidam ea breviora abeunte.
Wortel lang, kruipend ; meerdere regt opgroeijende, stijve, niet vertakte halmen ; bladen lancet-lijnvormig
vlak, stijf, spits; bindseltje kort, rond; aartjes afwisselend, langwerpig of lynvormig-lancetvormig, naar
buiten dikwijls boogvormig, veelbloemig in een smalle, opgerigte of iets knikkende aar losjes en tweerijig
geplaatst; kelkkafjes breed lancetvormig, eenigszins ongelijk , spits, kortgepunt, veelnervig; kroonkafje veel-
nervig, in een stijve, regte naald, korter dan het kafje, uitloopende.
Onderscheidt zich van B. sylvaticum R. et S. {Flor. Bat. XV, 1169) door den kruipenden wortel, de
stijve, meer opgerigte halmen, de lichtgroene kleur, de bloemrijker aartjes en de kortgenaalde bloemen.
B. rupestre R. S. B. cespit o sum Hort.
Verklaring der afbeelding, a, b kelkkafjes; e, d kroonkafjes; e onvruchtbaar bloempje; f vruchtbeginsel
met de honigschubjes; g honigschubje; h vruchtje.
Groeiplaats. Steenachtige dorre plaatsen in heuvelachtige landen en bergstreken. Perzië, Caucasië, Syrië,
Siberië, geheel Europa, van Scandinavië en Rusland tot Ita lië , Spanje en Zuid-Frankrijk. Transkaukasië.
Noord-Afrika.
Nederland. Bij Baambrugge en op verschillende plaatsen in Limburg, Het afgebeelde exemplaar, gevonden
door Dr. J. D. Kobus , bij Gulpen, op heuvelachtigen grond, in Julij 1885, berust in het Herbarium
der Ned. Botanische Vereeniging.