P R O L E
„ runt : quæ quum ex ingcnti terræmotu
„ corruiffet , incolafque opprelïïflët , in
„ beleuciam Ifauriæ urbem fefe contule-
,, runt , ubi Synodum tenuere.,, Annus
ille Græcorum refpondet anno Chrifti 3 39.
quo Selcucienfis Synodus poft Nicomediæ
xuinam habita Eujèbio & Hypatio Cojf,
telle Socrate lib 2. cap. 31. non tamen
eo anno , fed antecedenti contigit terræmo-
tus circa finem Augufti, ut ex ante dictis
patet Porro de Nicomediæ lapfu , prêter
hune Ephræmi fermonem, exftat alter,
cujus meminit Gennadius cap. 66, ex quo
etiam fragraentum citât Philoxenus Hiera-
politanus in lib. de Uno ex Trinitate in-
carnato & paffo fol. 132. Vide Biblioth.
Orient. Tom. 1. pag. $6. De initio vero
Belli Perfici, hæc notât Pagius ad Confu-
latura Datiani 8c Cerealis , ideft, ad annum
358. His Coff- introiermt Conflanti-
nopolim Legati Perfamm die V I L K d Mart.
Ab hoc anno Perfici motus initium repeten-
dum, dicit Gothofredus in chronologie codi-
cis Theodofiani.
Interim notândus alter Tillemontii lapfus,
qui Tom. 8. de S . Ephræm art. 8. pag.
278. obitum S . Jacobi E pifeopi Nifibeni
Sc obfidionem urbis Nifibis à Sapore Perfa-
rum Rege irrito conatu tentatâm confignat
ad annum Chrifti 350. Morabatur,, inquit,
adhuc Ephnemus Nijtbi, quo tempore Sapons
Perfamm Rex earn urbem arBa ac celebri
ob/idione cingebat anno 330. idemque Ephræ-
mus fanBum Jacobum rogavit, ut, mcenia
confcenderet , & exfecrationis tela in bo/les
conjiceret. Si quis dandus efi conjeBuris locus
, credi poffet, mortem S .fa co b i, que
videtur eodem 4nno 3 30. contigiffê, occafio-
nem prebuijje fanBo Ephraemo patriam defe-
rendi, ubi tanti viri fanBitas ipfum ad earn
diem detinuerat. Hæc Tillemontio ut homini
exciderunt. Nam certum eft, Nifibin anno
Chrifti 337. exeunte , vel anno 338. ineun-
te à Sapore obfeflim, Sc S. Jacobumpau-
cis poft folutam illam obfidionem diebus
ad fuperos migraffe. Vide quæ, à nobis no-
tata funt Tom. 1. Bibl. Orient. pag. iq.
18. & 393. ûbi ex chronico Edefiehq &
ex Dionyfii annalibus oftenfum eft, S • j i -
A cobum Nifibis Epilcopum anno Græcorum
649. Chrifti 338. obiiffe . Tillemontium
in errorem induxit altera Nifibis obfidio,
quæ anno 350. accidit , Sergio Sc Nigri-
nirno Coll, ut legitur in chronico Alexan-
drino. Sed duodecitn annis ante hanc obfidionem
S. Jacobus jam ad cælum migraverat.
Ad primam potius , quam ad hanc
B fecundam Nifibis obfidionem referenda exi-
ftimo quæ in vita S. Ephræmi Tom. 1.
Bibl. Orient., pag. 30. de feriptis ab iplb
carminibus de urbe Nifibi, de S- Jacobo, de
Conficmtino Imperatore , de calamitatibus fut
temporis ab irato Deo ad mortalium cor-
reptionem immijfis : deque captvvitate & ex -
cidio pagorum atque monafieriomm fuburbaJ
C novum ejufdem urbis , dicuntur : Piimæ
enim, non l'ecundæ obfidioni interfuit Ephræ-
mus : cui etiam , quum S.Jacobum Sc
Conftantinum Imperatorem conjungit, per-
Ipicue videtur fignificare , poft Conftanti-
ni obitum fuperftite adhuc S Jacobo Nifi-
beno Epilcopo, calamitates illas, quasenar-
rat, tam urbi , quam fuburbanis pagis Sc
D monafteriis accidiffe. Utinam exftaret opus
tam infigne , quemadmodum Sc aliud à
Philoxeno laudatum Tom. 1. Bibl Orient.
pag. 5 (5- cui titulus: H_
J_Tomus martymm Nißbepo-,
mm : ex iis enim Ecclefiafticam eorum
temporum Mefopotamiæ hiftoriam accura-
tius haurire nobis liceret.
E Arabicus Interpres Græci cujuflam ex~
emplaris fidem fequutus ,. ex höc lèrmonei
illa omittit , quæ nos in noftra editione.
Tom. j. à pag 41. ad pag. 43. inter duos
afterifcos inclufimus, ab iis verbis : m xa-
mtlteiajs/b& TV. vast fjcyiltv d/i^tpmiroie , JfeluM
Templi qmm nihil peccafjet : ulque ad illud:
c'ro o’a Ka.S(oLtt<r(afji,£v eauTes dyocTtmot y Emun-
F demus igitur nofinetipfos dilcBiJJhni. Hæc
eadem delunt etiam in editione Oxonienfi
pag. 29. in qua poft illa verba ,
TV (TXOTSr TUs HcMiaÇS tftAcSv V â'ÊAojU.gV
Sn*«) , & nos ex mditiae noftrae
tenebris comierti nolumus , ftatim fubjungi-
tur, Xcc.iS'aextTü/r.tv eeu>tvs ocya'TC'mm , emttn-
demus nos ipfos, carijjimi, nulla fa5 a ter-
ræmotus , Edypfeos folis , 8c Perlàrum
excur-
IN O P E R A S. E
I excurfionis mentione. Oxonienfibus codici- l
I bus Græcis conlbnant Vaticani 1324. pag.
| 33. atergo lin. 27. & cod. 1813. pag 2.
I lin.20 neenon codex Alexandrinus 16. p.7 3.
I atergo col. 2 .lin. 28. Habentur tamen in
I Græco cod. Vat. 439. pag., 244. lin. 4. Sc
| in Græco cod. 14. pag. 137. lin. 12. qui
I olim ad Bibhothecam Patriarchæ Alexan-
I drini Græcorum pertinebat, Sc ab Abraha- E
I mû Maflâd in Vaticanam translatus fuit ,
I ut Tom. 1. Bibl. Orient, pag. 398. 6c
I 604 ■ notavi. Exilant denique in Latinis
I antiquis verfionibus , quæ Ambrofii Sc Vof-
I fii ætatem anteceflere, quemadmodum pa-
I tet ex codicibuS Vaticanis mss. 5051.
I pag 33. &: <5443- pag. 273. Nec dubium,
I quin eadem verba repræfentarentur in Græ- C
I cis mss. codicibus , ex quibus Ambrofius iplè
I Sc Volfius Latinas fuas interpretationes ador-
I narunt : nam a veri Ipecie abhorret utrum-
I que Interprètent id Latine edidiffe, quodà
I Græcis exemplaribus omnino abeffet. Hæc
I igitur, quæ haclenus produxi, non id tan-
I tum quod intendo probant ; lèd præterea
I docent, Græca exemplaria , quod in prin-1
I cipio dixeram , nequaquam fibi conlèntire.
i l . Inter adulterinos rccenlêt Kohlius p. 239.
\mme fermonem tphræmianum, hoc eft Enco-
Uf0I. mium £ts TraTtous TîAawâs'iTO?, in Patres
I DefmBos Incipit : tiï Koflla» ive «.’AyaV,
I 5 dSeAtpol : Cor mihi do-
I ht : compatimini mihi, fratres ■ Prodiit La-
I tine per Ambrofium ferm. 7. Sc Voffium I
I Tom. 3. pag. 26$. Cnece in edit. Oxon.
I pag 119- Grince & Latine in noftra edit.
H Tom 1. pag 172. Exftat autem manu
I exaratus Grâce quidem in codicibus Vatica-
I nis 439. pag. 143. Sc 441. pag- 2. Pali-
I tino 269. pag. 44. Alexandrino 42. pag.
I 163. Clementino 62. pag. 229. Palfioneo
I ferm. 106. Veneto S. Marci ferm; 48. 1
I Vindobonen. 31. pag. 362. Barberino3i.
I pag. i<)6. Coislin. 60. pag 1. Sc 383.
I pag. 107. Otthoboniano 1. pag. 137. Sc 2.
pag. 45. Medic. Laurent. 37. Slavonice
| ferm. 113. Arabice ferm. 14. Tom. 1;
I Bibl Orient, pag. 132. Huic fermoni in
I omnibus quos modo laudavi codicibus fub-
junguntur très alii ejufdem argumenti , in
I Patres fcilicet DefunBos , quorum primus
incipit, b» t« t i rju.Eg* argV-r-n >SH
e i i ■ In hoc die primo atque infigni :
alter, vntïiYaç q xa.7w nçoi-ne 0 7iovnp',ç
ßoAos y vi porro viBus fedefius diabolus :
TertiuS , a’J'oTîî ï ï aliAifoi' ut* àtâtiaan
àvnf, cognita igitur, fratres 5 infirmitate ipfius.
Et hic quidem tertius lèrmo in Græcis co-
> dicibus, metro heptafyllabo compofitus dici-
tur ; alter vero > qui præcedit, tetrafyllabo.
At in Arabica verfione tres ifti poftremi
fermoncs continuata oratione , hoc unico
titulo comprehenduntur 20__Sx
——a ^ a—XS.
V- C. J 901 • 1 i - / ^ S û —
__ a---- 2a--- -Sxo ytÿ rttv—2a—Sx
j 1S1__ ______ 2» u*__ a __ m_J—S —S
* • »---- ;---^a_Sx »);_»/’
„ Sermo X V . itenide Patribus defunciis.
„ In hoc die primo Sc infigni , myfteriâ
„ unigeniti Filii gloriofe celebremus „ ubi
poft ilia verba : v*_Sx
'X_20 yoLLfoo ^j)ov_Sx 1—1—*—2a_^
. y»-^,i.Sx >SsaSx „ Quoniam ad tranquil-
1 „ lum portum perveniftis , faftique eftis
„ regis magni cohæredes., , Sine ulla interruption
fequitur : »Jjfcxsla, Jsa)f}o
^S_^aSx • l - 2 a a * 0*2^.
ya_§._».A_2aSx v._n_a_Sx \—*t >-—X
„ Vi porro deviftus Inimicus , lèdens ,
„ cum ejulatu dicit : væ mihi infelici. „ Et
poll illa Verba : rb°>-.=> J s i
2 V* Û _Ja * 1 A —silo*—A
. v * _ ) J w&_Sx >U-3x „ Sed ego in eo-
„ rum perditione gàudeo , ut focios illos
„ in igné inextinguibili habeam:,, fubjun-
gitur:l_^_^/ 1_- J,l_a
J— jZ!» »«—Sx o v _ a _ x :
nos igitur , . J—
„ carilfimi, cognita ijjfius infirmitate, at-
„ tendamus nobis ipfis , Patres imitando . „
Etfi autem in Arabica verfione hæc fint ita
conjunclâ, ut unum fermonem efficiant ;
nullus tamen dubito , quin Græcus Interpres
ilia , ut a nobis Tom. i . pag. 173.
181. Sc 182. funt édita, e Syriaco textu
divifim exprefiêrit. Nam fandtum Ephræ-
mum in concinnândis iis carminibus , quæ
de DefunBis inlcribuntur , tetrafyllabo Sc
hepta