fti hoc anno 1742- » vir multis mihi no-
minibus , numquam fine laude comme-
morandus: ) latine translatos edidit: horum
primus pag. 150 incipic : so
A-Axi-dL li-ji-SO r_.SOO._I
Accidit aliquando, fratres, ad mtmus venire
mens margaritam. Alter pag. iy2.
'fc.Sa.aLSi V.3._X A. ;_Sc|j wA._So» alTa.X
Cai fimilem te effe , margarita, dicam l
Tertius pag- 154. . v-A—.'-i-a jjA -sv M’
v s f^ A 'jL a ' Te merito,margarita,
miror , quae tiudata quaeris lucem & late,
bras fugis. Quartusp. 1 yy. los— 1-L.o
otti_!_ii9 .-'ei |iaaxa-e) Latronem capta
cepit fides - Quintus pag 157- ?*! .aoiaio 0/
y* \ £v_a X00 *— Nunc
demirare donum (margarita id ett:) quae
fu i cupido occwrrens urinatori , fponte fua
emerfit ex aquis • Sextus pag. 159. c-oLai
c—..ii-soa—sj;, ^_S8 |io>— l_ii_.no»
Xftinam frequenter Patrum e tumulis exfpi-
rems odor filios afflaret. Septimus denique
pag. 1 (Jr. l_Lo>V £— /_!„
j_Seceffitm qujerebam ,
in paUJlram incidi , convenerant hue ex parte
beterodoxorum fophifhe ■ In his fermoni-
bus fibi a:qualis Ephramus de Deo diffe-
r it , deque Verbi incarnatione adverfus ha:-
reticos , quos contentiofos rerum divina-
rum ferutatores appellat. Ex eo yero ,
quod Ephrsmus, etiam ante exortam Eu-
tychianorum hairefim, tam clare de dua-
bus Chrifti naturis loquutus fit , quemad-
modum ex his verbis apparet, hoc Toma 2.
pag. 263. aV o’*"' Qvtseuv d (W^yawns t*>e-
Trj/Et o 'ju.xd'Z.fA.r.s , iW Xsayov , otc
Xoyos Sex «» , ox Mae*«? cuAgu7ro?
yfvrrrai . ss iu,e&tX7iv eye v <pvmv •> cna a.»
vT gjsgov £<jiov gViiy^ctve. TrArtcw efet -d
o itt Aev (pools , ivet pen ^oroAg<rn ms <Tfo .
im 4 pelt*'d &£osj (pvois uty&n pocro iiti
yd? . K7E 71 g7T£CC , 71 ctsAgCdTro? ctvg$71 a?
7oy «Vetvdv jU.077) • ox TgAgta teA^io? ,
dvSpdlty d\-!pu’nos , ’ox. Ag« S'eqV , W)
ox ntap’Pen X&efp? - 5. Duarum naturarum
,, ett particeps hie lapis pretiofus ( ide/l,
„ margarita: ) ut oitendat Chriftum: quo-
,, niam quum Verbum Dei fit, ex Maria
„ homo natus eft : non partialem habuit
„ natiiram ; quoniam tieque aliud animal
„ erat : fed perfeäam habet duplicem na-
5, turam , ne duas perdat : neque enim una
„ fola natura Deus fuper terrain vifus ell :
,, neque altera fola homo in coelos aften-
„ dit : verum perfeâus ex perfeâo , ho-
mo ex homine. Deus ex D eo, ex Vir-
„ gine Chriftus.,, E x eo , inquam, quod,
tam clare Ephræmus de duabus Chrifti naturis
loquatur , id non fequitur , quod
Kohlius contendit, hune nimirum lèrmo-
nem Ephr-rmo effe abjiidicandum , turn
quia curiofa i/ihxc , ut inquit, ac feiolo
conveniens in divinam Chriflt naturaminve-
Jligatio, Ephreemi ipfius homiliee , qua Filii
Dei naturam curiofe ferutari vetat , prorfus
eß contraria : tum quia fermo hujufmodi
videtur potius ab alio audore compofitus
poft fcutychetis & Concilii Chalcedonenfis
tempora , in quibus de una vel duabus
Chrifti naturis cepts fûnt catholicos inter
& hæreticos controverfiæ . Sandiffimus
quippe Syrorum Dodor , tam in hoc de
Margarita, quam in aliis de Fide adverfus
ferutatores Syriacis lcriptis, qua: in iècun-
do ac tertio Tomo nunc prodeunt , vetat
quidem divinam naturam curiofius ferutari;
non tarnen ilia prohibet orthodoxe profite-
r i, quæ de Deo, de Chrifto, de Ecclefiæ
Sacramentis funt nobis tradita, & in utro-
que Teftamento aperte continentur, vel ex
claris Scripturæ verbis facili negotio juxta
communem Patrum fenfum colliguntur :
hoc enim ipfe ubique facit, quum de Tri-
nitate, Incarnatione , Chriftique myfteriis
differit. Sicuti autem trium divinarum per-
fonarum tequalitatem adverfus Arianos per-
fpicue adftruit ; ita adverfus Apollinariftas
aliofque hæreticos de Chrifto male fentien-
tes, ingerenda ei fuit dilucida duarum naturarum
confeflio : quod & præftitere Ephræ-
mo æquales, vel etiam antiquiores Patres,
quorum teftimonia citantur in Conciliis
Ephefino Se Chalcedonenfi, Se ab iis etiarn
laudantur , qui adverfus Monophyfitas ex
profello feripfere. Vide Anaftaiium Sinai-
tam in Elodegi cap. 10. Se Leontium By-
zantinum lib. 1. contra Nellorianos Se Eu-
tychianos : ex quibus has tantum profero
auâoaùcloritates
, üt reliquas omittam : Athanaßi,
fcilicet ex libro contra Apollinarium : „ Idem-
n fact us homo $ non mutatus in formam
„ hominis, neque alpernatuseflentiam ho-
„ minis inftar umbræ apparuit, fed potius
,, quum eilet natura D e u s generatur ho.
„ mo : ut unus fit utrâque perfeftus fe-
„ cundüm omnia, naturalem Se veriiïimum
3) ortum oftendens. „ Gregorii Niffeni
contra Eunomium : ,, Si igitur fecundum
„ naturam divinam impaffibilis eft , pat
„ fionis vero capax fecundum naturam hu-
„ manam ; quis , cui cor fapiat, duas ejus
„ naturas unam aufit dicere ?,, ‘Baßlii ma-
gni ex lib. 3. contra Eunomium : ,, Intel-
„ ligendum ergo eft illud quidem, genuit,
j, in Deo Filio : illud vero, creavit , in
„ eo qui formam iervi accepit. In his ve-
„ ro omnibus non dicimus duos , Deum
„ feparatim , Se hominem fèparatim : unus
3, enim erat : fed cogitatione uniufcujufi
„ que naturam reputamus. „ Vides, mi
Kohli , qudm clare ifti patres de duabus
Chrifti naturis diflèrunt : nec tarnen eft ,
qui laudatos ipibrum libros in dubium vo-
cet. Cur igitur de unius Ephræmi lcriptis
tarn rigida ferenda eft cenfüra, ut ftatim ve-
luti fpurium rejiciatur, quod iplè cum aliis
fui ævi Patribus docet?
Interim hune Ephræmi locum de Margarita
, quem fupra produxi, aliter, aC in
noftris codicibus, apud antiquos leiftum fu-
iffe obfervo. Nam Anaftafius Sinaita in
Hodegi cap. 10. editionis ingolftadii 1S0S.
pag. 197. fie habet ex verfione cl. Jacobi
Gretferi : ait ayis a? tbv /uapyec-
CSTA'l * Ét Se fMa tlCVl 3 ooct otv OfJ.t&EOS gVccgx&
Art Agoç. % O/Xicpuyis aïgAw^Aw «vAyo-
•7T0? . SanHi Ephnem in margaritam • Si vero
divinitas 8e humanitas una funt natura,
igitur femideus incamatus eß Deus : & fe-
mihomo in ccelum affumptus e ß . Idem Ana-
ftafius cadem Ephræmi verba paulo aliter
in Græcum converfa citât pag. 1Ö3. r f à
Agofpogo? Etypaïf/, us 70V Adyoi TV fjEtxpyot.es-
*7"A Agya • oh toTv *Tyo (pvireav fjoete')(h d
fx.txpya.es'ms o d-rifx.rt'nc , 7V7~J eçt d Xexço?.
'7TccAiv AgÿaMî diyjriv gvet '4' qtvtnv 3 (Va
u-ti ms J'uo dpmAeo-n ■ vie ybf rifjolSreos «a-
Tom. IL
TgAAgv élit un yüs, «tï 71 ftiatA^Ö7ros ct’viïA-
Ag* cr «çavo7? . „ Et divinus Ephræm ora-
„ tione in margaritam ait : Duarum natu-
,, ramm participem effe imeßimabilem mart
„ garitam , hoc eß Chrißum . Rurfus ait :
,, Duplicem naturam habet, ne duas perdat:
„ neque enim femideus defeendit in tèrramy
,, neque femihomo afcendit in aelum. „ Item
Leontius Byzantinus lib. 1. contra Nefto-
rianos 8e Eutychianos pag. 4<Sy. tom. <J.
edit. Coloniæ Agrippinæ 1 S i 8. S . Ephrtem
ex homilia in margaritam. ,, Duarum na-
,, turarum eft particeps margarita rnagnæ
„ æftimationis , ut oftendat Chriftum ,
„ quod quum eflèt Verbum De i, ex Ma-
,, ria ortum eft . Non habuit naturam ex
3, parte ; quia nec aliud animal erat. Per-
,, fiectam habet duplicem naturam, ncamit-
,, tat duas . Neque lèmideus vifus eft in
,, terra, neque femihomo afeendit ad cæ-
,, los. Ex perfeâo perfeâus ; ex homine
„ homo;ex Deo Deus; ex Virgine Chri-
„ ftus.,, Utrobiqde negatur Chriftus ,
tamquam femideus apparuiffe in terra 5 &
tamquam femihomo alcendiflê in cælum .
Quamobrem in noftris codicibus 8e in edi-
tionc Oxonienfi mendum irrepfiffe exiftimo
in iis verbis : ste d pda d Ago'? q>uois a<p~
Ati juidnyi iiri ■ ? yiï? . X7î 7i eWga , 71 avAfa-
itos eîs T v’payo* fjodrn : „ Neque una
„ fola natura Deus fuper terram vifus eft :
,, neque altera fola homo in cælos afeen-
„ dit. „ Nifi enim dicamus diverfos fuiffe
hujus lèrroonis Græcos interprètes, quorum
alter Syriaca Ephræmi verba ficreddi-
derit, ut funt apud Anaftafium Se Leontium
; alter , ut habentur in Romanis ,
Anglicanis Se V indobonenfibus codicibus ;
legendum utique Ti'ituAgô?, femideus, pro ,
7i fsia. 7î Ago'? tpdais [xdrtt ; 8e dfstpors ctv-
Ag«7ro? j vel ■ éft.idiâpa'Kos, femihomo, pro,
71 7I7ïÇ(X Tl atâgpmos phovn.
Alium ex hoc iplo lèrmone profert locum
Leontius , qui paululum a noftra edi-
tione diftert. Sic enim legit lib. 3. contra
Nellorianos 8e Eutychianos pag. 485. d.
Francilco Turriano interprète. „ Sanâi
,, Ephræm ex oratione in margaritam con-
„ tra Marcionem . Quæ vides Se attreâas,
e 2 „ fint