Solanum caule ßexuoso frutescente , foliis supremis tripartitis , & cordato-lanceolatis
H a l l , hist, tom. i. n. 575.
Solanum scandens. L a M. Fl. Franc, tom. 2. p. 25 7.
Solanum scandens, seu Dulcamara. B aüH. pin. 167.
Glycypicros, seu amara dulcis. B aüH. hist. II. p. 109.
Dulcamara. D o d . pempt. 402.
Vite salvatica. Matth.
O f f . Dulcamara.
Loc. Abunde ad fossas, & quandoque ad sepes. P erennis.
V i r . Baccae venenatae sunt, neque ad medicinam recipiuntur. Folia contrita &
applicita tumores, atque contusiones resolvunt. Stipites , qui autumnali tempore
postquam folia deciderunt, aut verno tempore ante florescentiam sunt colligendi,
in taleolas secti unciae semissis pondere in aquae libris duabus ebulliendo ad mediae
partis consumptionem decoquuntur. De hujüsiqodi decocto singulis diebus
assumpto, aut solo, aut cum la cte , & diutissime protracto mira praedicantur.
Certe vires resoiventes, abstergentes, & saponaceas habet, atque diuresim movet-
opportunum est in vitiis cutis, uti impetigine, herpete, scabie, ulceribus tybia-
rum , atque difhcilibus tumoribus resolvendis . Laudatur in contumacibus vitiis
cutis, quae scorbutica labes sustentat. Proficuum etiam repertum est in phtysi;
puto autem tantam utilitatem pertinere non quidem ad veram phtysim, sed ad
pèriculum phtysis, qu'od interdum aifert mucus acris, brunchia praesertim exsti-
mulans, atque ibi haerens ; actio nimirum hujusce remedii in ea virtute posita
est, qua mucum abstergit, atque materiam haeterogeneam sensim per viam per-
spirationis, lotiique eliminat. Longo usu profuit in similibus malis ex lue venèrea
ortis, quae interdum MerCurius ipse non aufert. Licet dosis tradita sit unciae
semissis, ea tarnen sensim ad unciam unam, & ultra augeri potest.
. SOLANUM nigrum.
I con. T a u r. Vol. II. tab. 105.
Solanum caule inermi herbaceo ancipiti, foliis ovatis angulatis , umbellis solitariis cernuis.
ScOP. Fior. Carn. p. 2 8 7 ., ed. 2. n. 258.
Solanum caule inermi herbaceo, foliis ovatis dentato-angulatis, racemis distichis nutanti-
bus . LlNN. syst. 12 . p. 17 3 .
Solanum caule inermi herbaceo, foliis ovatis dentato-angulatis, umbellis nutantibus. Hall.
hist. torn. i. n. 57 6.
Solanum foliis dentatis-angulatis, umbellis cymosisfrutescentibus pendulis. N e k e r . tom. i.p .ii 8.
Solanum ojflcinarum acinis puniceis rubris luteis. B auH. pin. p. 166.
Solanum hortense. D o d . pempt. 454.
Solatro degli O r t i. Matth.
O f f . Solani hortensis jierb a.
V e r n . Erba morella.
Loc. Ubique locis cultis, & pinguibus ruderatis frequentissima. A nnua.
V ir . Narcotica, & venenata pianta non interno, sed externo usui inservit ad dolores
potissimum leniendos, & tumores solvendos. Minime quidem praetermittam etiam
a quibusdam intus adhibitum fuisse So l a n u m , ab eoque lotii secretionem pro-
moveri paucorum granorum pondere aquae infuso, sed cum tristes effectus sint
hujusce plantae incautum usum subsecuti, eo erit abstinendum pro usu interno,
donec accuratae observationes utilitatem, atque modum adhibendi definiant.
PHYSALIS. L i n n . gen. n. 2 2 3 . , syst. n. 2 4 9 . T o u r n . tab. 64 .
Corolla rotata. Bacca bilocularis intra calycem inflatum clausum.
. P h y s a l i s aikekengi.
I con. T a u r . V oI. II. tab. 1 18 .
Physalis foliis geminis integris acutis, caule herbaceo inferne subramoso. LlNN. spec, p.i .
Physalis foliis conjugatis cordatis sinuatis, caule ramoso. H a l l . hist. tom. 1. n. 577.
Physalis floribus solitariis pedunculatis. G o u . hort. monsp. 1 0 8 . n. 2 .
Physails halicacabum. ScOP. Flor. Cam. ed. 2. n. 256.
Aikekengi foliis cordatis calyce rubente . H a l l . Helv. 50 6.
Aikekengi ojflcinarum. T o U R N . inst. 151.
Solanum vesicarium . B aüH. pin. 166. D o d . pempt. 4 54. G aRID. tab. 6.
Solanum halicacabum vulgare . BaüH. hist. III. p. 609.
Aikekengi Solanum halicacabum. L ob . adv. p. 102.
Solatro alicacabo. M a t th .
O f f . Aikekengi ba ccae.
V ern . Fiac.
Loc. Minime rara est ad sepes, & in sylvis,' & dumetis umbrosis collinis, &
montanis. P er en n is .
V ir . Suspecta ex affinium indole planta e s t . Solae baccae diligenter a calyce ex-
emptae, ne amaritiem contrahant, in usum veniunt. Dulces, & subacidae sunt,
demulcent, sed urinam movent. Laudantur in dyssuria, & nephritide calculosa
daturque succus expressus unciae uni us pondere, aut baccae ipsae ex vino, aut
aqua decoquuntur a decem ad v ig in ti.
LYCIUM L inn , gen.n. 2 3 2 ., syst. n. 2 6 1 . JASMINOIDES M ich , tab. to y . f . 1.
Calyx quinquedentatus. Corolla infundibuliformis. Stamina non denticulata basi villösa.
Bacca bilocularis polysperma.
464. L y CIUM europaeum.
Lycium foliis obliquis, ramulis flexuosis tereti-bus. LlNN. mant. p. 4 7.
Jasminoides aculeatumy salicis folio, fo r e parvo ex albo purpurascente. M ich . gen. 224.
tab. 105. f . 1.
Rhamnus spicis oblong i s , fo r e candicante. B aüH. pin. 477 .
Loc. In agro Nicaeensi provenit. F r u t e x .
LONICERA. L inn. gen. n. 2 10 ., syst. n. 232. T ou rn . tab. 378. 379.
Calyx quinquedentatus. Corollae geminae, aut uriica 5-6-fida irregularis epicarpia.
Baccae saepius gemellae polyspermae.
465. LoNICERA caprifoli urn.
Lonicera floribus verticillatis terminalibus sessilibus , foliis summis connato-perfoliatis.
L inn. spec. p. 246.
Jacq. Fl. Austr. tab. 357.
Periclymenum perfoliatum. B auh . pin. 302. B auh. hist. II. 104.
Caprifolium italicum. D o d . pempt. 4 1 1 . T ou rn . inst. p. 608. G aRIO. tab. 21 .
Lonicera floribus capitato-verticillatis sessilibus, foliis floralibus subconnatis ovatis. N e k e r .
tom. I. p. 118.
Periclimeno. M a t th .
O f f . Caprifolium italicum.
V ern. Dent <F veja.
Loc. Ubique ad sepes, & in sylvis collinis. F r u t e x .
466. LONICERA periclymenum.
I con. T a u r . Vol. X X III. tab. 108,
Lonicera capitulis ovatis imbricatis terminalibus, foliis omnibus distinctis. H a l l . hist,
tom. 1. n. 673.
Caprifolium germanicum. D o d . pempt. 4 1 1 . T ou rn . inst. 608.
Periclymenum non perfoliatum germanicum. Bauh. pin. 302.
Periclymenum non perfoliatum. B auh. hist. II. 104.
Periclymenum alterum allobrogum cornui foeminae ejflgie. L o b . adv. p. 280.
Caprifolium sylvaticum. Lam. Fl. Franc. , tom. 3. p. 365.
Periclimenum. M a t th .
O f f . Caprifolium, s. Matrisylva.