C L A S S I S I. P L A N T S
64. BUGLOSSUM Barrellieri. N.
Buglossum foliis ovato~lanceolalis, caule erecto, axillis foliorum florigeris, raccmis
florum unilateralibus.
Buglossum sylvestre minus flore . a^urreo, radice, perenni italicum. B a r r . ic. 333.
Loc. Cl. B e l l a r p i raram har.c B u g lo s s i speciem, quae solum a B a r r e l l i e r i
visa fuisse videtur, secus viam reperit inter Rocavion, & Robilam, & in valle
Siurae prope Demoni. P e r e sn is ,
D esc. Radix lignosa fusda.intus dilute rubens. Folia ad radicem plurima elliptico-
lanceolata per petiolum aliquantisper decurrentia in ambitu obsolete denticulata
instructa petiolo lato canaliculato ad sui originem ampliore. Folia caulina sessilia
semiamplexicaulia inordinatim nascentia erecta conferta magis lanceolata.' Caulis
angulatus striatus fere ex singulis astillis foliorum ramosus, rami interdum ramosi
modo erecti, modo patentes, sed iterum sursum inflexi. Summus caulis etiam in
ramos abit. Rami sunt florigeri, atque , si folia floralia exceperis , nudi sunt
Flores racemosi- unilaterales axillares pedunculos habentes bracteis longiores
Cuilibet fiori subiecta est brattea, sive foliolum aliis simile, sed minimum!
Bracteae in oppositum latus reflectuntur. Flos aznrreus v ix calyce major. Semina
subtriquetra aspera. Folia radicalia sunt hispido-verrucosa ; sensim pili moliiores
redduntur in cau le , & foliis, ita ut demum molliter hirsuta evadanr. Pedunculi
& summi rami hirsutie subincani sunt,
6 f. BUGLOSSUM tinctoriutn,
Anchusa ( tinctoria ) tomentosa, foliis lanceolatis obtusis, stamlnibus corolla brevioribus.
L in n . spec. p. 192.
Buglossum radice rubra, s. Anchusa vulgatior floribus caeruleis. T ou r n . inst. p. 34.
Anchusa puniceis floribus. B au h . pin. 2 5 5.
Anchusa monspeliaca . BaUH. hist. 111. p . 584.
Buglossum tine tor ium. L am . Flor. Franc, tom. 2. p. 278.
Loc. Nascitur in aridis, siccis, & arenosis. P e r e n n e .
V ir . Radix rubrum colorem praebet , ita ut data opera in G a l l i a calidiori excolatur,
66. BUGLOSSUM sempervirens.
I con. T aur. Vol. X X V I I . tab. 93.
Anchusa ( sempervirens ) pedunculis diphyllis capitatis. L inn. spec. p. 19 2 .
Buglossum latifolium sempervirens. B auh. pin. 2 5 6 ., M o r is , hist. 3 .p . 43 7. **. 11.
tab. 26. f . 2.
Loc. In arvis macilentis, & ad eorum margines in Comitatu Astensi, & Monte-
sferrato, etiam in vineis Taurinensibus adinvenitur. P er e n n e .
V ir . BuGLOSSUM angustifolium, & sempervirens virjbus conveniunt cum officinali,
quod prae reliquis ad culinae usum colitur. Virtus hisce plantis inest demulcens,
& attemperans. Succum B u g lo s s i ad pleuritidem laudavit Summus B o e r r h a a v e j
opportunus videtur in pleuritide biliosa^ utiliter etiam dari potest ii<;,. quos tenet
alvi fluxus ab acrium particularum irritatione genitus. Perperam floribus B ug lo s s i
vires cardiacae tributae sunt. Succi dosis esse poterit ab unciis duabus ad
uncias quatuor.
B O R A G O . L inn. gen. n. 1 7 2 ., syst. n. 188.
Corolla fere sine tubo rotata profunde quinquefida, segmentis cuspidatisj
fauce clausa radiis duorum ordinum.
67. B o R A G O officinalis.
Icon. T au r . Vol. I I . tab. 5.
Bor ago foliis omnibus alternis, calycibus patentibus. LlNN. spec. p. 197.
Borago foliis asperis lanceolatis, palis florum duplicatis. H a l l . hist. 1. n. 607.
Buglossum latifolium, Borago. B a u h . pin. 25 6.
Loc. Ad v ia s , & semitas quandoque occurrit in agro P edemontano, & Provincia I
Astensi, lo c is , quae remota ab hortis sunt, ita ut indigena videatur. A nnua. I
V ir . Olerácea, succulenta habet succum nitrosum , quemadmodum constat ex ob-
servationibus Cl. M a r c g r a f f in Com. B eroi. an. 17 4 7 . Attemperai, humores
blande solvit. Convenit in biliosis melancholicis, in febribus ardentibus. L a z e rm e
commendai in pleuritide , & peripneumonia . Datur succus ab une. duabus ad
uncias quatuor. Flores non sunt cardiaci.
LYCOPSIS. LlNN. gen. n. 1 7 4 ., syst. n. 190.
Corolla tubulosa, tubo inflexo, limbo quinquefido, laciniis obtusis quodammodo irregularibus.
Ad faucem squamuíae quinqué prominentes.
168. L y COPSIS variegata.
Lycopsis foliis repandis dentatis callosis, caule decumbente, corollis cernuis. LlNN. spec.
P- i 9 8- . . . ■ .
Lycopsis foliis hispidis verrucosis, flore variegato. H a l l . Gott. 224.
Lycopsis foliis asperrimis undulatis serratis linguiformibus. H a l l . hist. j . n, 6 05.
Buglossum creticum minimum odoratum , flore vario eleganti. T ou r n . inst. 134.
Boragine murale variegata con fiore odorato di Candía. Z anon . inst. 3 7.
Loc. In agro Nicaeensi lecta est a D. G iu d i c e . A n n u a ,
169. LYCOPSIS arvensis.
Icon. T a u r . Vol. I. tab. 148.
Lycopsis foliis lanceolatis hispidis, calycibus florescentibus erectis. LlNN. spec. p. 199.
Lycopsis foliis asperrimis undulatis serratis linguiformibus. H a l l . hist. 1. n. 605.
Lycopsis foliis lingulatis sinuatis asperis, caeruleo flore. Ha l l . Helv. 523.
Buglossum sylvestre minus. B auh , pin, 1 5 7 ,
Echioides. R iv . mont. tab. 7.
Loc. Abunde lócis siccis agri Nicaeensis. Ego legi copiose inter Pinerolo , & la
Perosa j non infrequens est ad vias , & secus arva collium caiidiorum . A nnua.
C YN OG LOSSUM. L in n . gen. n. 1 6 8 ., syst, n. 18 3 . T o u r n . tab. 5 7.
Corolla tubo b re v i, segmentis orbicularibus. Squamae quinqué in medio tubo,
atque harum loco quandoque tumores, aut plicae . Capsulae quatuor
depressae asperae interiori latere stylo affixae monospermae,
170. C YNOGLOSSUM officinale ,
Icon. T a u r . Vol. X I . tab. 18.
Cynoglossum fructu echinato, foliis imis petiolatis, caulinis sessilibus amplexicaulibus.
Sco p . Flor. Cam. p. 439. n. 2 ., ed. 2. n. 19 1 .
Cynoglossum staminibus corolla brevioribus, foliis lato-lanceolatis tomentosis sessilibus.
. Lin n . spec. p. 192.
Cynoglossum foliis elliptic is lanceolatis sericeis, caule folio so. H a LL. hist. 1, n. 587.
Cynoglossum majus vulgare. B au h . pin. 25 7.
Cinoglossa volgare. M a t t h .
O f f . Cynoglossae radix, & herba,
V er n . Lenga de Can.
Loc. Nihil ad vias frequentius. B ie n n e .
V i r . Odor foetidus, & narcoticus totius plantae, & suspectam planram indicat, &
ejusdem vim narcoticam prodit. Sunt qui commendaverint in. tussi, &dissenteria,
sed funesti effectus monent prudentiorem rem esse ab ejusdem usu abstinere. Si
enim remedia narcotica sint adhibenda, consultius est ad opium confugere, cujus
actionem convenienti dosi commodius metiri Medicus potest. V is narcotica in
principio volatili oleoso posita est, quod longa decoctione difflatur, & v ix in extracto
superestj neque verisimile est in pillulis de cynoglossa ejusdem plantae ve-
ram vim adhuc persistere, ita ut potius ab o p io , quod harum pillularum com-
positionem ingreditur, sit repetenda. In tussi ex irritatione adhibentur pillulaede
cynog ossa. Caute hoc remedii genere utendum est in morbis acutis, neque in
N