10 03 . S IS YM B R IUM monense.
Icon. Taur. Voi: XXVII. tab. xj.
Sìrymbrium acaule foliis pinnato-dentatis subpilosis, scapis laevibus. Lin n , mant I
obs. p. 4 1 7 . ‘
Sisymbrium foliis pinnato-sinuatis, caulibus nudis simplicibus. G e r . Pi. Gallopr. 3 60 « »
Eruca monensis laciniata, flore luteo major e. D i l l . elth. 13 5 . tab. i n . f j , *
Eruca perennis, & saxatilis radice crassa e rupe victoriae . TouRN. Sc hoi. Boi s
Sisymbrium saxatile. Lam. Pi. Franc, tom. 2. p. 5 1 7 .
Loc. In jugis editioribus supra les Clavieres, & Pampliné. In valle Bardonach
locis saxosis non infrequens. P e r en n e .
1004. SISYMBRIUM vimineum.
Sisymbrium acaule foliis lyratis laevibus, scapis adscendentibus, floribus minutis. Linn
spec. p. 9 19 .
Eruca pumila sicula, bursae pastoris folio. B o c c . sic. 19. tab. 1 o.
Sisymbrium pumilum. Lam. f l . franc, tom. 2. p. 516,
Loc. C ir c a Sospitellum le g it Onoratus C a u v in i . P e r e n n e .
10 0 5 . S IS YM B R IUM B a r r e lie r i.
Sisymbrium caule subnudo ramoso foliis radicalibus runcinatis dentatis hispidis, Linn
spec. p. 9 19 .
Eruca sylvestris minor lutea, bursae pastoris fo lio , italica. B a r r . ic. 1016.
Eruca sylvestris minor bursae pastoris folio. B au h . pin. 98. prodr. 39. Enum. N ic .p. 113,
Sisymbrium minus. Lam. Fl. Franc, tom. 2. p. 5 17 .
Loc. Secus a rv a in ag ro Nicaeensi. Annuum .
1006. SISYMBRIUM sophia.
Icon. T a ur. Vol. IX.. tab. 75. fig. 2.
Sisymbrium petalis calyce minoribus, foliis decomposito pinnatis. L in n . spec. p. 910. I
Sisymbrium pinnis, & pinnulis foliorum pinnatis, laciniis linearibus subkirsutis. Hall, I
hist. tom. 1. n. 484.
Sisymbrium parviflorum. Lam. Fl. Franc, tom. 2. p. 519 .
Sisymbrium annuum absinthii minor is folio . T o u r n . inst. 226.
Nasturtium sylvestre tenuissime divisum . Bau h. pin. 105.
Seriphium germanicum, sive sophia quibusdam. B au h . hist. II. p. 886.
Car damine foliis decomposito-pinnatis. Scop . Fl. Carn. 52 1 . n. 2. ed. 2. n. 82 i.
Loc. In sabulosis honorum ambulacris ad muros, ad vias locis siccis ubique co*I
piose. In Sabaudia circa muros, & rudera frequentem vidit G e sn e ru s . Annuvm, I
V i r . Vulneraria, & adstringens in hac stirpe virtus excellere dicta est. Licet ejus-J
dem usus desueverit, aliis tutioribus stirpibus in usum deductis, minime tamenl
adstringente virtute carere crediderim, atque ad fluorem album, & alvi i t a l i
cohibendos adhiberi utiliter posse, ubi praesertim mitiora adstringentia sufHciunr. I
Semen exstimulantes, & incidentes, uti plurima cruciformium stirpium seminal
proprietates habet. Non putarem anthelminticas virtutes ab hisce seminibus esse I
expectandas.
1007. S IS YM B R IUM Irio.
Icon. T a u r . Vol. XXVII. tab. 89.
Sisymbrium foliis runcinatis dentatis nudis. LlNN. spec. p. 9 2 1 .
Sisymbrium foliis lingoni, aut hastae forma pinnatis, siliquis longis strietis IiirsutulisM
C r a n t z . crucif. p. 13 8 . n. 19.
J a c q . Fl. Austr. tab. 322.
Irio laevis apulus. C o l . ecphr. x. p. 264.
Erysimum latifolium majus glabrum. B au h . pin. lo r .
Loc. V a l l e inter sa x a , & praecipue ad ripas Duriae. In valle Exilliarum ubi*|
que frequent esse scribit ; secus muros, & in ruderatis Montisferrati, #1
Dertonensis Provinciae. Annuum.
« SISYMBRIUM polyceratium.
100 Icon. T a u r . Vol. X X V I I . tab. 82.
Sisymbrium siliquis axillaribus sessilibus subulatis a g g r eg a tis, fo liis repando-dentatis.
L inn. spec. p. 9 18 .
j acQ. Hort. Vindob. tab. 79.
Erysimum polyceratium, sive corniculatum. B au h . pin. 101.
Ino altera. DalECH. hist. 653.
Loc. Ad muros ubique locis editioribus, & calidioribus Comitatus Astensis, &
Montisferrati-, ibi etiam ad vias circa habitationes nascitur. B ie n n e .
. SISYMBRIUM strictissimum.
10 I con. T a u r . Vol. IX . tab. 88.
Sisymbrium foliis laneeolatis dentato-serratis caulinis. LlNN. spec. p. 922.
Eruca caule paniculato, foliis nervosis ovato-lanceolatis integerrimis. H a l l . hist. tom. 1.
n. 458. Emend. 3. n. 232.
Sisymbrium fo liis ellipticis glabris circumserratis. C r a n t z crucif. p. 139. n. 24.
jacq* Et- Austr. tab. 194.
Hesperis foliis ellipticis glabris eircumserratis. H a l l . Helv. 563.
Hesperis lutea siliquis strictissimis. T ouRN. inst. 222.
Draba lutea siliquis strictissimis. B auh. pin. n o .
Jrabis a quibusdam dicta pianta. C am . epith. 342.
Loc. Locis incultis agri Nicaeensis. In valle Maurianensi prope Villarodin, & S.
Michel, inter Estrouble, & Saint Oyen. In valle Augustae Praetoriae prope la
Touille. Oritur etiam circa Moutiers in Sabaudia. P e r e n n e .
D e s c r . Caules tricubitales, & ultra, subrotundi, v irides, glabri. Folia b r e v i, &
lato petiolo instructa, alterna. Ex singulis foliorum alis rami simplices eviden-
ter , & levissime subhirsuti. Folia ex elliptico lanceolata, acuto fine obiter,
denticulata, v ir id ia , subtus pallentia, & evidentius hirsutula . Racetnus floru m
ramos terminar. Hi odorati sunt odore Sis ym b r i i tenuifolii. C a ly x ex quatuor
foliolis oblongo-ovatis concavis patentissimis. Ungues petalorum ex albo pellucidi
, l a t i , erecti laminas porrigunt o va ta s , marginatas . Stamina ex albo-viri-
d ià , demum lutea evadunt. Antherae pallidae luteae capitatae incumbentes.
Stylus v ix ullus. Stigma magnum , bifidum . Pedunculi teretes virides semiun-
ciales. Primi pedunculi multiflori, alii autem, & quisequuntur uniflori. Siliquae
teretes torulosae glabrae incurvae, fere nutantes, per aetatem fuscum colorem
acquirentes cum brevi cornu, & bicolli stigmate persistente. Sapor foliorum
acris ad Sinapim accedens, idemque est sapor seminum. Semina subcylindrica,
sulco notantur longitudinali, & sunt citrini coloris.
1010. SISYMBRIUM officinale.
I con. T au r . Vol. IX. tab. 7 6. f . 2.
Erysimum ( officinale ) siliquis spicae adpressis, foliis runcinatis. LlNN. spec. p. 922.
Erysimum foliis pinnatis, pinnis rectangulis acuiis, extrema triangulari maxima, siliquis
adpressis. Ha l l . hist. tom. 1. n. 478.
Sisymbrium ( , officinarum erysimum ) siliquis conicis multangulis spicae adpressis.
C r a n t z fase. 1. ed. 2. p. 54.
Erysimum. SCOP. Fl. Carn. p. 5 19 . n. 1.
Sisymbrium officinale. Scop. Fl. Carn. ed. 2. n. 824.
Erysimum vulgare. B aUH. pin. 100.
Erysimum tragi flosculis luteis juxta muros proveniens. B au h . hist. II. p. 863.
lrione, 0 sia Erisimo. M a tTh.
Off. Erysimum vulgare , sive Irio .
Loc. In ruderatis ad v ia s , & muros ubique non longe a domiciliis. A n n u um .
Vir. Stirps haec maxime alkalina est, & in corruptionem facilis. Solvendi effica-
ciam habet, sed e o , ubi humores in alkalinam corruptionem proni sunt, absti-
nendum, hinc caute in acutis morbis adhibendum. Vere prodesse potest in asth-
mate humido, lotiique secretione diminuta,. si morbus ex muco inerti profici-
scatur, atque hujusce generis solventia remedia requirat, aut permittat. Semen
A a a a