Loc. U bique in s a x o s is , & rupesttibus alpium. B i e n n i s .
D e s c r . Mirum dictu quantum foliis ludat pro locorum diversitate C heiranth
alpinus. Altitudo ejusdem modo dig italis, modo palmaris, aut edam pedalis F T
etiam interdum pene lin ea r ia , interdum elliptica. V a r ie ta s quam exhibet tab ° "
fig. %. folia habet elliptico-lanceolata insignis magnitudinis, atque tantum huim°’
plantae incrementum tribuendum est feracissimo s o lo , in quo adolevit. Dece •
hanc varietatem in summo ju g o Assiette eo in lo c o , in quo Militum castra a'1*'
antecedenti constiterant. , nno
987. CH E IR A N TH U S Cheiri.
I c o n . T a u r . Vol. .IX . ta b . 16. f 1. & ta b . 18. 26. 17 . 34.
Cheiranthus foliis lanceolatis acutis glabris, ramis . angulatis, caule fruticoso.
syst. i z . p. 441.
Leucojum foliis glabris lanceolatis integerrimis. H a l l . hist. tom. 1. n. 443.
Erysimum Cheiri. C r a NTZ. Crucif. p. 1 1 6 .« . * o.
Leucojum luteum vulgare. Bauh. pin. p. 201. T o ü rn . inst. 12 1 .
Leucojum luteum vulgo Cheiri, fiore simplici. Bauh. hist. I I 872.
Leucojo giallo. M a t t h .
O f f . C h e ir i.
V e r N. Violé ordinari.
Lo c. In muris praesertim Iocis collinis v alde frequens. N o lo tam en , num vere I
spontanea s i t , definire, cum possit e x hortorum rejectamentis primam originemI
habuisse. P e r e n n i s . 5 |
988. CHEIRANTHUS Boccone, ta b . 58. fig . 2.
I c o n . T a u r . Vol. X IX . tab. 50.
Hesperis foliis linearibus lanceolatis rariter dent at i s , siliquis erectis tetragonis. Hall I
hist. tom. i . n. 450.
Leucojum minus angustifolium luteum. Bo c c. mus. p. 148. tab. i n .
Cheiranthus helveticus. Ja cQ. hort. Vind. cent. 3. tab. 9.
Loc. Inter Villafranca, & Menton locis aridissimis, & c ir c a Augustam Praetonm, I
B i e n n i s .
D e s c r . Altitudo bicubitalis. F o lia cana licu la ta, fere complicata sessilia, longissimel
e llip tico -lan c e o la ta , nervo costae per caulem decurrente. Radicalia obiter denti-1
culata raris denticulis. T o ta pianta pilis rigidiusculis appressis aspera, & cinerea.I
C au lis e re c tu s , firmus striatus in singulis alis gemmas Habens, atque circa me-1
dium ramosus, ramis patentibus. Flores terminales. C au lis , & ramorum urobellaeJ
in longum racemum siliquarum. abeunt. Flores e re c ti, b reviter pedunculati. Calyx!
tubu latus , foliolis albidis duobus déorsum g ib b is . Stamina quatuor longitudine!
c a ly c is duo breviora. Petala obtuse o v a ta , sulphurea, pura, v ix levissime emar-j
g in a t a . Antherae hastatae, luteo v iren te s . Siliquae erectae patentes, non cauli!
ap p res sa e, non p a ra le lla e , sed cum pedunculis ad angulum acutum a caule re-|
cedentes. Siliquae angulis extantibus acutis quadrangulae aequales, biunciales, &J
u ltra , maturae obscure pubescunt b re vi cy lin d rico cornu terminatae. Semina ova-l
ta per longum sulcata. V a l vula e. siliquarum inferius dehiscere incipiunt. In Chei-J
r a n t h o alpino rami ubi ad sunt, cum caule ascendunt. Siliquae cauli approxi-J
m a ta e , & p a ra le lla e , obtuse te tra g o n a e , torulosae , breviores. Floris autem pe*j
tala multo m ajo ra, fere cordata emarginata , levissime crenulata.
989. CH E IR A N TH U S maritimus.
I c o n . T a u r . Vol. IX . ta b . 54. fig . 2.
Cheiranthus foliis lanceolatis acutiusculis, caule ramoso diffuso, antheris eminentihs.l
Linn. syst. 12. p i 441.
Leucojum maritimum parvum, folio virescente crassiusculo. Bauh. hist. II. p. 877. PlUCK.1
phyt. 432. f 2.
Hesperis maritima supina exigua. ToURN. inst. 223.
Hesperis maritima. Lam. FI. Franc, tom. 2. p. J04.
Lo c. Habitat in agro Nicaeensi. A n n u u s .
„ CHEIRANTHUS littoreus.
| 1 ' I c o n . T a u r . Vol. X X II I . tab. 6 5.
Cheiranthus foliis lanceolatis subdentatis subtomentosis subcarnosis, petalis emarginatis,
siliquis tomentosis. LlNN. spec. p. 925.
Leucojum maritimum minus. C lu s . hist. 1. p. 298.
Loc. Haec littoris Nicaeensis indigena pianta est. A nnuus.
ftt CHEIRANTHUS tristis.
I c o n . T a u r . Vol. X X II I . tab. 10.
Cheiranthus foliis linearibus subsinuatis, floribus subsessilibus, petalis undatis, caule fruticoso.
L inn. syst. 12. p. 442.
Cheiranthus caule ramoso diffuso , foliis linearibus acutis sinuato-dentatis, petalis linearibus
crispis. M is c . T a u r . tom. 5.p . 75.
Leucojum minus Lavandulae fo lio , obsoleto flore. B o c c . mus. 148.
Leucojum minus pur pur eum angustifolium , longiori, breviorique fo lio , obsoleto fiore .
Bocc. p. 77. tab. 66. B a r r , ic, 999.
Loc. B o c c o n e locis aridis, & saxosis in Pedemontio nasci refert. Ego in saxosis
apricis arcis la Brunette collegi. Uti etiam in Sabaudia inter Ter mignon, & Molane
ad vias in muris. P e r e n n is .
D escr. Tota pianta asperiuscula est cinereo-incana, & caulibus ramosis fere de-
cumbit. Folia sunt concava duobus, aut tribus dentium paribus pinnata, & sinuata,
ramea uno, alterove dente notantur, demum integerrima. Rami in longo racemo
florigeri, floribus alternis sessilibus. C a ly x tubulosus connivens duobus foliolis
basi gibbis. Petala linearia apicb emarginata sulphureo-viridia per aetatem lucide
purpurascentia venosa, venis fuscis, margine crispo denticulato. Siliqua rotunda
torosula praelonga, apice crassiori, stigmatis divisione tantum signata. Noctu
gratum odorem exhalat,qui aliqua ratione Geranii tiistis fragrantiam refert.
J92. CHEIRANTHUS sinuatus.
Cheiranthus fo liis tomentosis obtusis subsinuatis, ramis integris, siliquis muricatis. LlNN.
spec. p. 926.
Leucojum maritimum magnum latifolium. B auh . hist. II. p. 875.
Cheiranthus fo liis lyrato-sinuatis, calycibus pilosis, siliquis laevibus. GER.p. 3 64. n. 5,
Cheiranthus muricatus. L am . FI. Franc, tom. 2. p. 507.
Loc. Habitat in agro Nicaeensi prope Villafranca. B ie n n is .
ERYSIMUM. L inn . gen. n. 72 9 ., syst. n. 814. T o u r n . tab. i n .
Calyx connivens non gibbus. Siliqua tetraedra, cauli minime, ut in turritide,
contigua, licet approximata, & erecta.
993. E R Y S IM U M barbarea.
Icon. T a u r . Vol. IX . tab. 40. f 1. & Vol. XIII. tab. 60.
Erysimum foliis lyratis, extimo subrotundo . L inn . spec. p. 922.
Erysimum foliis pinnatis, pinna extrema maxima subrotunda. H a l l . hist. tom. 1. n. 479.
Turritis foliis lyratis. S c o p . FI. Cam. p. 517. n. 2.
( Sisymbrium ( barbarea ) foliis lyratis, extimo subrotundo, siliqua subquadrangula.
C r a n t z fase. 1. p. 54. )
Erysimum foliis subrotundo-lyratis. G e r . p. 362. n. 2.
Sisymbrium barbarea. Sc o p . Fl. Carn. ed. 2. n. 826.
Eruca barbarea. L am . Fl. Franc, tom. 2. p. 492.
Sisymbrium erucae folio glabro , flore luteo. ToURN. inst. 206.
Eruca latifolia, seu barbarea. B au h . pin. 98.
Barbarea. D o d . pempt. 7 12 . I. B . 2. p. 868.
Of f . Barbarea.
Loc. Ad fossas, & secus prata ubique. P e r e n n e .
Vir. Subamara e s t, acris acrimonia antiscorbutica. Sisymbrii aquatici virtqtes non
aequat, sed aemulatur. Similis est adhibendi ratio.
Z z z