‘ ® C L A S S I S I , P L A N T M
69. MENTHA cr isp a .
l g ? » # M l — • « * . . «i*.
A i« 4 a crifpa clanica, :S. germanica speciosa. Mo r is . Aúr. 3. p. ,<5, , U , r r
Loc. In collibus Twrinensibus secus torrentes occur rit, P er en n is , ’ P
70. MENTHA aquatica,
Mentu X % Z ff t ¿ f lÍÍS 0Vatif W È . * * * * * staminibus corolla longioribus.
SerraÚ5' VertiCilliS paucisslmis' termi™ ™ maximo. H a l l .
Mentha rotundifolia palustris, seit aquatica major. Bauh. pin. 217
Mentha aquatica, ¿¿ve Sisymbrium. BauH, A/¿r, ///. pf 2,3.3.
Sisembro silvático, M a t th .
L ° c . Ubique in inundqtis, & secus aquas lente fluentes. P erennis.
7 1 . MENTHA gentilis.
S g V r J : f f i . *■ .-¿ J . T J , ovaI“ « " • « « , staminibus corolla brevioribus.
Mentha verticillata minor acuta non crispa, odore Ocymi. Bauh, hist. I l l p
O f f . Mentha gentilis. ( ' '
Habeo lectara ip agro Taurinensi. P erenn is,
72. MENTHA arvensis.
Men,ha floribus veniciUatis, foliis hirsutis ovato-lanceolatis, venieiUis tomentosis H a l !
hist, tom, 1. n. 223. *
^ L i n m.ri l Z . J 7 f 6atiS’ f i l í í í H aCUtlS stam™^JUS corollam aequantibus.
Mentha flonbus veniciUatis, foliis atrinque ovato-acutis serratis. calycibus canescentibus
hispíais, staminibus cprollam longe aequantihus. C r a n t z . fase I T ed i v a ia
Mentha arvensis verticillata hirsuta. Bauh. hist. III. p. z i 7. ’ ’ ’ *'’
Mentha arvensis verticillata. Bauh. pin. u n .
Loc. Frequens est secus fossas, & potissimum in arvis humidis, & inundatis. P erennis.
73. MENTHA austriaca. Tab, 75. pig. ._
Mentha austrìaca. JaCQ. Flor. Austr. tab. 430.
Loc. Circa lacus Canapicienses passim occurrit. P e r e n n is .
D e s c r Planta perenms pedalis, caule statim ramoso tetragono, rarais oppositis
similiter tetragon* sulcaus. Folia ovato-lanceolata subhirsuta mollia, inferiora
obtusiuscula ; petiolata, opposita, obscure denticulata, superiora magis distincte
dentata .canora & fere serrata . Verticilli florum breviter petiolati, qui
dnobus fasciculis florum utnnque ab uno folio stipulatis componuntur ; uterque
fasciculus flores habet a duodecim ad vigmti pedunculatos, ab extremo primi pe-
dunculi fere umbellatim enascentes, squammulis duabus instructos. Pedunculus quilibet,
ceu radius florem sustinens, rubescens filiformis longitudinem pedunculi communis
superar. Flores^ purpurascentes. C a ly x campanula**, dentibus erectis quinqué
fr N fli V .Corol!a . mon°PetaJa bilabiata patens, labio superiore ad medium
fere bifido, latiore inferiore trífido, laciniis lateralibus aequaiibus obrusiusculis,
intermedia paullo longiori Stamina quatuor subaequaiia distantia recta, corolla
ejusque lacinulis longiora fihformia, antheris simplicibus incumbentibus purpuréis
Fauxcorollae v illo sa . Radix fibrosa multiplex, etiam flagellis reptans. Tota planta
sub ì.hssimis pilis instmcta est, qui longlores, & confertiores sust in c a ly c e , &
pedunculis, Eaete vindis est, & gratum, sed remissiorem Pulegii odorem spirar.
74. MENTHA exigua,
Mentha floribus^ veniciUatis ; foliis lanceolato-ovaús glabris acutis integerrimis . U m .
Mentha floribus veniciUatis, foliis glabris ovato-lanceolatis, verticillis subhirsutis. H a l l .
hist. I. n. 224.
Loc. Secus lacus Eporediensis Provinciae, atque in agris subhumidis planitiei Pe-
demontanae non infrequens. P ERENNIS.
7?. MENTHA Pulegium.
I con. T aur. Kol. X X II I . tab. 86.
Mentha floribus verticillatis, foliis ovatis obtusis suberenatis, caulibus subter elibus repen-
tibus, staminibus corolla longioribus.. L in n . spec. p. 807.
Pulegium foliis subrotundis, verticillis nudis. H a l l , Helv. 65 9.
Mentha floribus verticillatis, foliis ovatis obtusis suberenatis, caulibus prostratis exulbidis,
staminibus corolla longioribus. C r an TZ. fase. IV . ed. 2, p. 3 3 1 .
Pulegium latifolium. B auh. pin. 222.
Pulegium. B a u h . hist. II. p. 2 5 6.
Pulegio. M a t th ,
O f f . Pulegii herba,
Loc. Secus arva, & in arvis subhumidis minime rara, praecipue inter Augustam Tau-
rinorum, & Ripularum oppidum, ubi olim observatum a L o b e l i o . P e r e n n i s .
V ir . Menthae omnes subamarae acres aromaticae sunt, atque principium praebent
volatile oleosum. Vera etiam camphora ex mentha piperita elicita e s t. Hane
praestantem menthae speciem Pedemontium non habet, licet interim excolatur. I11
officinis autem solet M e n th a crispa adhiberi. Omnium praestantissima est piperita,
quae speciatim prae reliquis singultui, & affectionibus spasmodicis ventriculi me-
detur. Post hanc venit M e n th a crispa, sed & aliae in usum medicinalem recipi
possunt ; similia enim principia, similesque proprieties possident. Mentha sylvestris
reliquas omnes vehementia odoris, & acrimonia aromatica superat, ma-r
ximeque calefacitj gratior, & remissior sapor, & odor est in M e n th a viridi,
& Austriaca. Omnes menthae species generatim vires habent, quibus stomachum
roborant, flatus discutiunt, menses, & lochia pellunt. ExtPinsecus adhibitae in
fotu tumores oedematosos resolvunt. Quum non parum calefaciant, non nisi in
i i s , qui temperamenti pituitosi sunt, locum habere possunt, si de diutino, atque
protracto usu ag atu r. Pulegium speciatim commendatur in tussi puerorum con*
vu ls iv a , atque linguae subditum dicitur ejusdem paralysim sustulissej in asthmate
humido vere profieuum ob se rv av i, Comestum salivam e lic it . Circumspecte, aut
minime adhibendae menthae sunt in morbis febrilibus. Dari solet aqua stillatitia
menthae, aut infusum theiforme foliorum menthae diligenter siccatorura.
THYMUS L in n . gen. n. 646., Syst. n. 7 2 7 .. ToURN. Tab, 93.
C a ly x bilabiatus villis clausus. Galea parum emarginata, barbae segmenta subrotunda
pene aequalia. Flores nulla bractea distincti.
7 6 . T h y m u s ,SerPiii um.
I con. T au r . Vol. IV . tab, 98 ., & 10 1 .
Thymus floribus capitatis, caulibus repentibus , foliis planis obtusis basi ciliatis , LlNN.
syst. 12 . p. 3 99,
Thymus floribus capitatis, foliis planis obtusis basi ciliatis, staminibus tubum floris cx-
cedentibus. Z inn Gott. 3 13 .
Thymus foliis ovatis ad basim ciliatis, HALL. hist. tom. 1. n. 235.
Thymus verticillis in summis ramis congestis, foliis ovalibus, basi ciliatis, flore minore.
H a l l . Helv. 654.
Serpillum vulgare minus. B au h . pin. 220.
Serpillum vulgare, flore media parte minori. B auh. hist. III. p. 269.
Serpillo citrato, M a t t h .
B, Serpillum vulgar $ flore ma j ore purpureo. ToURN; inst. p. ig 6.
O f f . Serpilli herba,
V ern. S ’rpo.
Loc. Ubique in pascuis, & declivibus apricis sterilibus potissimum. P erennis.