CARPINUS L in n . gen. n. 952. syst. n. 10 73 . T o u r n . tab. 348,
Flores sexu in eadem pianta distincti. Fiori masculo amentum cylindraceumj squam I
oblongae, uniflorae, margine villosaej Stamina multa. Fiori foemineo amentum351
foliosum, laxum. Squamae biflorae. C a ly x sejtfidus. Ovulum parvulum 1
Sty li duo. Fructus est nux o v a ta , anguiosa, monosperma,
intra basim squamae calycinae. concavae haerens.
1 9 7 8 ARPINUS betulus.
Carpinus squamis strobilorum plants. L i n n . spec. p. 14 1 6. H a l l . hist, tom 1 „ , I
S c o p . FI. Cam. p. 4 1 3. ‘
Carpino Matth. D o d . pempt. 841.
V e r n . Cherpo.
Loc. Ad sepes, & hortos magnatum colitur, & in sylvis montanis sponte nascituri
A r b o r . 'I
CO R Y LU S . L i n n . gen. n. 953. syst. n. 1074. T o u r n . tab. 347.
Flores sexu in eadem pianta distincti. Fiori masculo amentum cylindraceum, constans I
ex squamis trifidis segmento medio la tio r i, unifloris. Stamina o c to , vel plura I
Foeminei Flores in glomeres ad basim juli congesti decern, & ultra, quorum I
plerique abortiunt. Ovula duabus tubis instructa. C a ly x bifldus, lacer
cum fructu increscit, & nucem osseam continet laevem, monospermam,
nucleo simili foetam.
i9 7 9 ^ > O R Y L U S Avellana.
I con. T a u r . Vol. X X . tab. 74.
Corylus stipulis ovatis obtusis. LlNN. spec. p. 1417.
Cory\us sepium. Ha l l . hist. tom. 2. n. 1625.
Corylus sylvestris. B a UH. pin. 1 1 8.
Sylvestris Avellanae. BauH. hist. I. part. 1. p. 269.
Avellana, ossia nucciuole. M a t t h .
O f f . C o ry lu s , s. nux avellana.
V ERN. Ninsole.
Loc. Vulgatissima in sylvis agri Pedemontani,, & montanis humilioribus. Fswrrj
V i r . Ligni carbones utiles pictoribus , atque ad-pulverem pyrium conficiendui
rec epti. Nuclei farinosi, edules, sed stomacho graves . Dimidiam sui ponderi
partem constituit oleum unguinosum, omnis odoris expers, aptum ad odoraraenJ
recipienda, & in pictorum usum cedens.
QUERCUS L inn . gen. n. 949 .s y s t . n. 1070. T ou r n . tab. 349.
Flores sexu in eadem pianta distincti. Masculi flores quasi in amentis laxioribus congesti!
filis ex gemmis oriundis, quibus ca lyx est in quatuor, aut quinque partes divisus. J
Stamina 6-10. Foeminae ovula nonnulla filis ex aliis gemmis oriundis adhaerent, j
stylo 3-fido, aut 5-fido instructa. C a ly x in cavam cupulam mutatur, glandera,
sive nucem oblongam sustinens nucleo simili foétam.
19:8.0 .Q u E R C U S Ilex.
Quercus foliis ovato-oblongìs indivisis, serratisque, subtus incanis, cortice integro. LinNÌ
syst. 12 . p. 629.
Quercus. foliis ovatis indivisis, subtus tomentosis. G e r . FI. Galloprov. p. 530. n. 1. 1
. Ilex oblongo serrato folio. BaUH. pin. 424.
Ilex arborea. B auh. hist. I. part. 2. p. 9 j .
Loc. Sylvarum agri Nicaeensis indigena. F r u t e x .
e suber.
Ouerctis foliis ovato-oblongis indivisis serratis subtus tomentosis, .cortile rimoso fungoso«
LlNN. spec. p. i 4 * 3-
Suber latifolium perpetuo virens. BaUH. pin. 424..
Suber latifolium. B au h . hist. 1. part. 2. p. 103.
Off. Suber.
toc. Habitat in montanis Hicaeae. A r b o r .
T i r . Cortex spongiosus, crassus, mollis, & foraminulosus praestat substantiam sub
nomine Matta notissimam , quae commoda obturacula pr.aebet, pedibusque ad
humidum arcendum subjicitur.
081. QUERCUS coccifera.
Quercus foliis ovatis indivisis spinoso-dentatis glabris . LlNN. spec. p. 1413.
Quercus foliis ovatis sinuato-spinosis, utrinque glabris. G e r . Fi. Galloprov. p. 531. n. 3.
Quercus foliis ovatis dentato-spinosis. R o y . Leyd. p. 81. n. 8.,
Ilex aculeata Cocci glandi fera. B auh . pin. 425.
Hex coccigera. B auh. hist. I. part. 2. p. 106.
Coccus infectoria. L ob . if. 153.
toc. In sylvis Nicaeensibus rarior, quam praecedens. A r b o r .
K i r . Haec porrigit grana Chermes, quae nihil aliud sunt nisi corpora insecti
cùjusdam ad peculiarem Coccum referendi, & ad coccineum colorem parandum
diligenter collecta. Vis. cardiaca, & adstringens iisdem rribuitur, & in confezione
elkermes recipiuntur. C a rdiac i, aut adstringentis hujusce medicamenti
utilitas a Medicis disputatur, ita ut certioribus remediis utendpm esse existimemus.
1983. QUERCUS Robur.
Icon. Taur. Vol. X X . tab. 85. ?
Quercus foliis glabris semipinnatis, pinnis obtusis, superioribus majoribus, H a l l . hist.
tom. 2. n. 1626^ ' ., \ . v '
Quercus foliis deciduis oblongis superne latioribus: sinubus acutioribus, angulis obtusis.
LlNN. spec. p. I 4 M-
Quercùs cum longo pediculo. B au h . pin. 420.
Quercus cum longis pediculis. B auh. hist. I. part. 2. p. 70.
Quercia. MaTTH.
V e r n . Ról.
Loc. Ubique.in sylvis. A rbor.
Vir. Haec est vulgatissima apud nos. Omnes Q uercuum species adstrictoriam
vim habent, in tota utique pianta diffusam, sed in cortice fortiorem, quae
pendet ab acido vitriolico, in hoc vegetabili minus mutato. Ad coria firmanda,
& nigrum colorem parandum apta est quercina substantia. Gallae, quae foliis
innascuntur, turn eriam illa species,, quae in petiolis excitatur, insectorum opus
sunt, ad Cynipis genus pertinentium .. Gallae foliorum ad nigrum colorem, &
atramentum insignis, & familiaris usus sunt : at opportuniores, quae ex regio-
nibus calidioribus veniunt. Semina quercus, sive glandes substantiam habent fa-
rinosam, subadstringentemj suibus saginandis inserviunt, & panem etiam, inultum
urgente fame, dederunt. Quae priscis hominibus in Graecia panem suppeditabant,
ad aliam Q uercus speciem pertinent: sed certum etiam est sapidiores, magisque
nutrientes esse glandes Q uercuum calidis in regionibus provenientium. Decoctum
glandium, & cupularum torrefactarum commendatum est in calculo renum, & podagra.
Cum aliqua stiptica vi abstergunt , atque dicuntur non modo tub,ulos renales
expedire, sed vasorum tonum firmare, duplicique hac utilitate podagrae opi-
tulari. Nobis hoc remedium in podagra non placet, qui existimamus periculosara
maxime rem esse, articulos firmando-, podagrae recursus avertere. Propter vim
adstringentem, ad febrem intermittentem tollendam , & alvi fluxum cohibendum
haec arbor, praesertim fructibus, & cortice , medicamenta dedit, quae | nullam
habent frequentiam apud Medicos, quum alia minus stomacho g ra v ia , & effi-
caciora suppetant.