313. IRIS germanica.
I con. Taur. Vol. I. tab. 54. & 57.
Iris corollis barbatis, caule foliis altiore multifloro, floribus inferioribus pedunculatis
Linn. syst. 12. p. 7 7 .
Iris foliis ensiformibus distichis, petalis reflexis barbatis, tubalibus arcu distinctis. Hall
hist. tom. x. n. 1158.
Iris sylvestris. Lob. adv. p. 31.
Iris vulgaris germanica, seu sylvestris. B au H. pin. 30.
Iride salvatica M aTTH.
O f f . Ireos nostratis radix.
Loc. Ad vetustos, & dirutos muros non infrequens, & nascitur etiara ad oras pra-
torum sterilium. Abunde circa Dertonam crescere animadvertit Ignatius Molineri,
L o b e l iu s scripsit oriri passim in subalpinis Ligurum, & Taurinensium. P e r e n n is ,
V ir . Hujus radicis succus ad uncias duas datus validum purgans facit ad Hydro-
picorum aquas ducendas celebratum a Germanis. Haec dosis apud nos magna
e s t , & hoc reraedium in robustis hominibus tantum adhibendum ; securiuS eo in
casu decoquitur radicis uncia dimidia, aut uncia una in sero la ctis , sicuti prae-
cipit P h a rm a c o p e ia W i r t em b e r g i c a .
3 14. IRIS gramínea.
I con. T aur. Vol. I. tab. 59. 60.
Iris cor ollis imber bibus, germinibus sexangularibus, caule ancipiti foliis linearibus. Linn,
spec. p. 5 8.
J a CQ. Flor. Austr. 1. p. 5. tab. x.
Iris anguftifolia prunum redolens major. Bauh. pin. 33. ToURN. inst. p. 361.
Chamaedris angustifolia. T a b e r n . ic. 649.
Loc. In cotlibus Taurinensibus ad oras sylvarum, & sylvis caeduis. P e r en n is .
B. P E N T A S T E M O N E S .
i. MONANG Ii E I
PLUMBAGO. Linn. gen. n. 19 6 ., syst. n. six. T o u rn . tab. 58.
C a ly x quinquedentatus persistens. Corolla infundibuliformis limbo quinquefido.
Stamina squamis basim corollae claudentibus inserta. Stigma quinquefidum.
Capsula unilocularis quinquevalvis monosperma.
313. P lumbago europaea.
I con. T a u r . Vol. II. tab. 86.
Plumbago foliis amplexicaulibus lanceolatis scabris. LlNN. spec. p. 1 15 .
Plumbago foliis ovatis ciliatis, floribus congestis, staminibus exclusis.Gov. hört. Monsf. I
p. 92. n. i.
Lepidum dentellaría dictum. Bauh. pin. p. 97.
Dentellaría Rondeletii. Bauh. hist. VII. x. p. 941.
Plumbago quorumdam. C lu s . hist. x. 123.
O f f . Plumbago, s. Dentellaría.
Loc. In agro Nicaeensi P e r e n n is .
V i r . Redundat P lum b a g o principio oleoso acri caustico, ñeque intus datur.l
Contusa carpo imponitur in odontalgia ad dolorem tollendum ; locum, cui im*I
posita esr, nigro colore inficit difficulter abstergendo, atque etiam cutim urit I
ulcus relinquens, si diu persistit. A nigto co lore , quem imprimit, Plumbago I
dicta e s t, ab utilitate in dentium dolore Dentellaría v o c a ta . Sunt qui retro I
aures in odontalgia radicem contusam adhibenr. Planum est hac ratione adhibitam I
vesicantium usum praestare. Folia oleo infusa vim escaroticam oleo communicant,!
quod illitu juvare dictum est adversus scabiem, & tineam, atque ipsum cancrutnl
absumendum. Ego quidem oleo ex infusione radicis praeparato utiiiter in scabie I
usus sum. Folia enim nimis urentia, & inflammantia visa sunt. Quod autem
pertinet ad Cancrum nihil ex propria observatione adducere possumj puto tarnen
stirpem hanc, quae adeo potenter carnes absumit, raereri, ut earn artis magistri
in tam difficili morbo experiantur.
ANAGALLIS. L inn. gen. n. 18 9 ., syst. n. 20 6. T ourn. tab. 59.
C a ly x profunde quinquefida. Corolla quinquefida rotata.
Capsula horizontaliter dehiscens polysperma.
316. A .N A G A L L IS phaeni cea*
I con. T au r . Vol. II. tab.. 4 6.
Anagallis caule procumbente, foliis ovato lanceolatis, calycis segmentis lanceolatis, H a l l .
hist. tom. i . p. 276. n. 625,
Anagallis foliis ovatis , flore phaeniceo. BoHEM. Lips. 1 5.
AnagaUis phaeniceo flo r e . Bauh. pin. 252. Hal l . Helv. p. 481.
Anagallis maschio MaTTH. p. 6x1. D o d . 32.
O f f . Anagallis mas.
Loc. In agris pinguibus, & hortis abunde. A nnua.
V ir . Succulenta, saporis herbacei, & subacidi, sed tractu temporis amarum quid,
& acre in gustu explica t. Magnae huic plantae tributae vires suntj speciatim
autem laudata est in mania, hidrophobia $ atque iis observationum testimoniis ,
quae videntur antilisicam hanc virtutem comprobare. Scio tarnen in S v e c ia ,
aliisque locis sine successu adhibitam fuisse, neque videntur etiam principia, quae
sensibus percipi possunt tantae virtutis spem facere. Vires aliquas resolventes, &
abstergentes eidem minime negaverim. Datur in pulverem trita drachmae ponde-
re. Succus ex pianta expressus ab uncia una ad uncias duas. Praescribitur etiam
infusum dosi manipuli semissis. Ut autem verum fatear, plurimum huic plantae
non tribuOf licet adeo praeclara nonnulli Auctores de ea pronunciaverint.
317. ANAGALLIS caerulea.
Icon. T a u r . Vol. 11. tab. 47.
Anagallis caule procumbente, foliis ovato-lanceolatis, petalis serratis, calycis foliolis su-
bulatis. H a l l . hist. tom. 1. n. 6x6.
Anagallis flore caeruleo. H a l l . Helv. p. 482.
Anagallis flore caeruleo. Bauh. pin. 252.
Anagallide femmina MaTTH. p. 6 22.
O ff. Anagallis foemina.
Loc. In ,valle Ocelli inter segetes frequens, nec iisdem locis alibi rara. A nnua.
O b s . Nullam hucusque in floris colore mutationem nobis licuit observarej hinc a p r e cedenti
tuto dignosci, & distincte proponi posse cum celeb. H a l l e r o , aliisque
putamus.
318. ANAGALLIS verticiljata f tab. 85. fig. 4.
Anagallis erecta, foliis caulinis verticillatis, axillis foliorum in caule, & ramis florigeris.
Ariggallis foemina tenuifoliaflore caeruleo copioso ampio elegantissimo. G r y s l . virid. Lusit.x.
Cruciata montana minor flore caeruleo . BARR. ic. 5 8 4. ?
Loc. In Comitatu Nicaeensi elegantem hanc Anagallidis speciem collegit Cl. B e l l a r d i .
A n n u a .
D escr. Caulis erectus firmulus pedalis tetragonus ramosus. Folia in caule verticillata
quaterna, aut etiam quina ; in ramis opposita. Folia sunt sessiÜa elliptico—
lanceolata glab ra, saepius deorsum reflexa, praesertim caulina, subtus fusce, &
minutim punctata. Rami vero sunt tetragoni inaequalis altitudinis suberecti, atque
ex verticillis tres , vel etiam quatuor rami nascuntur, qui solent tres, vel
quatuor foliorum oppositiones habere. Flores nascuntur ex verticillis una cum
ramis, sed & rami florigeri sunt floribus axillaribus, & terminalibus . Quatuor
saepe flores ex foliorum verticillisj in ramis ad quamlibet foliorum oppositionem
bini. Pedunculi foliorum nudi, atque foliorum longitudinem multum superantes,