Loc. Nascitur in Alpe Sea, Groscaval, atque in valle Augustac Praetoriae-
circa thermas Vinadunses in umbrosis .sax os is minime rarum est: secus , -etlainJ
Traversa dictam abunde occurrit. P erenne. Vlam ¿»I
1505. DELPHINIUM Staphysagria.
Delphinium nectanis tetraphyllis petalo brevioribus, foliis palmatis, ¿obis obtuse 1
syst. 12. p. 37 1. * WNN.I
Staphysagria. B a u h . pin. 324.
Staphysagria. D o d . pempt. 366.
O f f . Staphysagria.
Lo c. Reperitur Nicaeae. T e r r a n e u s nasci affirmat in s y lv a ad Clavadi o« I
ctum sita. A nnuum. 3 conspe-|
F i r . D e lp h in i i genus Aconito proximum veneni etiam suspicione non ca I
harum stirpium semina contrita, & in pulverem redacta pediculos enecan/^l
eo cum substantia aliqua oleosa subacto pars illa , quam molesta haec animal!
cula obsident, confricetur. Staphysagriae semina potentius agunt, atque ad hi I
usum remedium est usitatum unguentum de Staphysagria. I
AQUILEGIA. L inn. gen. n. 605. syst. n. 684. T o u r n . tab. 242.
Sty li quinque: corolla pentapetala aequalis: nectaria quinque corniculata inter petala I
Capsulae quinque distinctae, polyspermae.
1 5 o s A q u i l e g i a viscosa.
Aquilegia caule subnudo subunifloro , fo liis ternatis, foliolis subtrilobis sessilibus. Goti
fl . monsp. p. z6 y . n. i . hort. l i . LlNN. syst nat. ed, n . tab. i. p. ¡y i . mj k
Aquilegia hirsuta, flore viscoso. ToURN. inst. 4 18 . MaGN. hot. monsp. p. z i . bon.iM U S I Semel in umbrosis alpinis Garrexii dictis i prò d1 Galè vidir Cl. Dan* ( i l
Cl. B e l l a r d i invenit in alpinis Tendae , Si Vinadii. P Eli e x SIS.
, 1 5 0 7 . AQUILEGIA vulgaris.
Icon. T au r . Voi. IV . tab. 2. 2 6. & Voi. X V . tab. 15,
Aquilegia nectariis incurvis. LlNN. spec. p. 7 5 2 .
Aquilegia foliis trilobatis, lobis petiolatis tripartitis subrotundis, obtuse dentatis. Hall. I
hist. tom. 2. n. 1 1 9 5 .
Aquilegia sylvestris. B au h . pin, 144 . G a r ID. tab. 8.
Aquilegia fiore simplici. B au h . hist. III. p. 484.
Aquilegia D o d . pempt. 18 1 .
Aquilegia. M a TTH.
O ff. Aquilegia, sive Aquilina.
Loc. Ubique in monranis, & etiam alpinis ad sylvas, & irrigua umbrosa frequens. I
P erennis.
A q u i l e g i a semina laudata sunt in ictero, & ad variolas propellendas. Ra-J
dix ad calculum pellendum j herba ipsa habita est prò antiscorbutico, & fiorumi
tinctura commendata in gingivarum Iaxitate. Fateor autem omnino mihi suspe- 1
ctam plantam esse ex affinium plantarum venenata qualitate, neque principiai
“ la videre, ex quibus hasce utilitates liceat augurari.
150 8. AQUILEGIA alpina tab. 66.
Icon. Tau r . Voi. IV . tab. 1. & Voi. X V . tab. 15.
Aquilegia foliis trilobatis tripartitis linearibus, caule paucifloro. H a l l . hist.
n. 1196. J
Aquilegia nectariis rectis, petalo lanceolato brevioribus. LlNN. spec. p. 752.
Aquilegia. montana magno fio r e . B a u h . pin. prodr. 7 5. hist. tom. III. p. 484.
inst. 4 2 8 ..
L o c . Nascitur in umbrosis, & humidis montis Cenisii, & Pralugnan, alpibus
Lemie, in monte Rosa, atque supra Fenestrellas. P erennis.
T ourn. j
D escr. Color floris caeruleus. Apices petalorum ex luteo v iren t. Nectariorum cor-
nu incurvum. Petala ex ovaus lanceolata. Antherae lineares, fusco-virides, bi-
sulcatae sulco lutescente. Germina quinqué. Styli quinque stigmatibus incurvis.
Nectariorum anterior pars dilutius caerulea est. Petalorum ungues intus albe-
scentes, extus caerulei inter nectaria, atque infra eadem nascuntur. Stamina
ampia, & crassa basi ex receptáculo infra embryonem nascuntur filiformia.
Germina subhirsuta. Petala una tertia parte cornu nectariorum superant, si con-
siderentur integra nectaria, & petala fere ejusdem longitudinis sunt. In utraque
A q u i le g ia p etio li, & adversa foliorum facies laèviter subhirsuta . Folia A q u il
e g i a alpinae tenera, longe minora ; folióla in vulgari trifida, in alpina
vero ternata , sive unum sessilium pinnatorum foliorum par habent cum
impare petiolato} impar folium trifidum e s t, medio segmento iterum trifido
, lateralibus bifidis medio segmento, & lateralium superiori iterum trifido,
sive tridentato : pinnatorum foliolorum forma eadem , -sed tantum bifida sunt,
dentes omnes subrotundi. In A q u i l e g i a vulgari petioli bis trifidi, foliolis omnibus
petiolatis : in alpina tandem folia lateralia sessilia. non petiolata , folióla
profundius secta.
NIGELLA. LlNN. gen. n. 606. syst. n. 685. ToURN. tab. 134.
Corolla pentapetala, aequalis, plana j nectaria octo bilabiata intra corollam. Stamina
plurima. Styli quinque, sive decem. Capsulae quinque, s. decem connexae.
M09N lG E L L A damascena.
Icon. T a u r . Voi. IV . tab. 27.
Nigella floribus involucro folioso cinctis. LlNN. spec. p. 753.
Nigella fiore foliis nidulato. C r a n t z . fase. 1 . ed. 2. p. 133.
Nigella caerulea. Lam. FI. Frane, tom. 3. p. 311.
Nigella angustifolia flore major e simplici caeruleo. B au h . pin. 145.
Melanthium sylvestre. MaTTH. & L o b . ic. 471.
Loc. Agri Nicaeensis familiaris pianta est, quam taroen in arvis collium Taurìnen-
sium etiam legit Cl. B e l l a r d i . A n n u a .
ijió, NIGELLA arvensis.
Icon. T a u r . Voi. X X V I I . tab. 96.
Nigella pistillis quiñis, petalis integris , capsulis turbinatis. LlNN. spec. p. 753.
Nigella flore nudo, siltquarum cornubus longissimis. H a l l . hist. tom. 1 . «r i r94<
Nigella flore foliis nudo. C r a n t z . fase. 2. ed. 2. p. 132.
Nigella arvensis cornuta. BaUH. pin. 145. G a r id . aix. tab. 69.
Melando selvatico secondo. M a t th .
O f f . Melanthion sylvestre, s. Nigella sylvestris.
Loc. In agris sterilibus provinciae Alexandrinae, & Dertonensìs frequens j lecta
etiam est in agro Taurinensi. A n n u a .
V ir . Semina N ig e l l a arvensis inutilia prorsus sunt, neque habent eam aromaticam
gratiam, quam haberit semina N ig e l l a sadvae olim pro ciborum condimento
adhibita, & laudata ad urinam pellendam: sed haec etiam exsoleta nostris temporibus
sunt, quum omni virulentia carere non judicentur.
HELLEBORUS. L in n . gen. n. 622. syst. n. 702. ToURN. tab. 144.
Corolla pentapetala, aequalis, persistens; nectaria plura bilabiata intra corollam.
Stamina plurima. Capsulae plures rectiusculae, distinctae, polyspermae.
■¡■«He l l e b o r u s hyemalis.
Helleborus flore fo lio insidente. LlNN. spec. p. 783. H a l l . hist. tom. 2. n. 1191.
Ja c q , Fi. Austr. tab. 202.
Helleborus ranunculoides praecox flore luteo. MoRIS. ox. tab. xx. sect. 12. tab. 2. f . 4.
Acànitum hyemale. Cam. epit. 828.
Aluonii FI. Pedem, Tom. II. R