VER ATR UM . L inn. gen. n. 1013. syst. n. 1 144. T ourn. tab. 145,
Corolla patens, petslstens, unguibus conglutinatls. Germina tria cum totldem styljj I
Capsulae tres distinctae, univalves, polyspermae; semina plana. In nostra
specie adsunt flores masculi cum germinis rudimento, & flores foeminei
cum staminibus castracis.
1 9 0 7 V E R A T R U M album.
Vera.trurn, racemo supra decomposito, corollis erectis. LlNN. spec. p. 14 79 .'
JacQ. FI. Austr. tab. 335.
Veratrum spie a pani culata, fior ¿bus maribus , & foeminis . Hall. hist. tom. 2. «VìÌom
Veratrum flore subviridi . TouRN. inst. 2.72.
Helleborus albus flore subviridi. Bauh. pin. 186.
Helleborus albus. Bauh. hist. III. p. 6 33.
Elleboro bianco. MaTTH.
V ern. Vrairo, 0 Varaso.
O f f . Veratrum , si ve Helleborum album .
Lo c. In pratis alpinis, & subalpinis praeeipue irriguis admodum frequens. P jSUo im
V ir . Dirum hujusce stirpis venenum norunt & ipsi Alpicolae, qui affirmant, nel
que impune bibi aquam , quae per V eratri radices transient. Licet in mania!
hydrophobia, aliisque gravissimis moibis a quibusdan? adhibità sint multa prael
parata ex radicibus V e r a t r i , sive Hellebori albi, cum maxime virulentum, &l
periculosum medicamentum s i t , eo erit omnino abstinendum.. Vis deleteria poi
sita est in volatilibus acerrimis, ac urentibus particulis , quae stomachi inflaml
mationem , convulsiones, & corruptivam sanguinis resolutionem prompte inferontl
Etiam scrupuli unius dosi radices Hellebori albi mortem intulerunt.
BERBERIS. L inn. gen. n. 399.s y s t . n. 438. T ourn. tab. 385.
C a ly x hexaphyllus. Germen cum stigmate orbiculato, magno* evadit bacca disperma. I
j jo s B e r b e r i s vulgaris.
Icon. Tau r . Vol. X . tab. 47.
Berberis pedunculis racemosis. LlNN. spec. p. 471.
Berber is racemifera foliis c ¿Hat is. Hall. hist. it. 828. .
Berberis dumetorum. BaUH. pin. 454.
Berberis vulgo, quae Oxyacantha putata . Bauh. hist. 1. part. 2. p. 52.
Crespino. MaTTH.
O ff. Berberis, sive Oxyacantha.
Loc. Ad sepes vulgatissima. Fr u t e X.
V ir . Fructus, qui acidi sunt, in morbis a putredine optimum remedium faciuntl
ac ea , quae monuimus circa acetosellae utilitatem , transferri ad fructui
B e r b e r is possunt. Usitatior praeparatio e s tsy ru p u s , quo potiones grate acida®
redduntur. Folia cum aliqua acerbitate adstringunt, utiliterque adhibentur exl
aqua decocta sive ad laxas gingivas firmandas, sive ad alvi fluxum Còhibenaum.|
Cortex radicis flavo colore usum tincrorium praebetj humores etiani solvit, alvuml
c ie t , atque in ictero laiidatur.
ASPARAGUS. L inn. gen. n. 382. syst. n. 420. T ourn. tab. 154.
? A s
Ca lyx nullus. Corollae campaniformis ungues c o a lit i. Germen evadit
bacca trilocularis, hexasperma.
i9 0 9 ^ .S P A R A G U S officinalis.
Icon. Taur. Vol. V I I . tab. 128.
Asparagus caule herbaceo tereti erecto, foliis setaceis, stipulis paribus. LlNN. syst.
Asparagus, foliis filiformibus stipulatis. Hall. hist, tom., 2. n. 1239.
Asparagus hortensis, & pratensis. B au h . hist. III. 72 5 .
VerN. Spars. o r »
Loc. In paseuis, & sylvis caedais agri Taurinensis secus flumen Stura, «: D o ra .
P erennis.
V ie . A s p a r a g i sativi radix inter aperientes locum habet, blande exstimulat, &
lotii copiam äuget. Mite diureticum est, cui paullo gravioris morbi curationem
fidere Medicus nequeat.
„ ASPARAGUS acutifolius.
' Icon. T a u r . Vol. X IX . tab. 21.
Asparagus caule inermi angulato fruticoso, fo liis aciformibus rigidulis pererinantibus mu-
cronatis aequalibus. L in n . syst. 12. p. 245.
A s p a r a g u s f o l i i s a c u t i s . B au h . pin. p. 490. ToURN. i n s t . p. 300.
Corruda. BaUH. hist. 111. 726.
Corruda prior. C lu s . hist. 2. p. i 7 j .
Loc. Uberrime nascitur in Comitatu Nicaeensi, & Principatu Uneliae. Suffrutex.
PEPLIS. L ìn n . gen. n. 402., syst. n. 442.
Calyx 12-fidus. Petala s e x , interdum nulla. Capsula bilocularis, polysperma.
i9i iP ePLIS portula .
Peplis floribus apetalis. LlNN. spec. p . 474.
Peplis petalis sen is, saepissime apetala. H a l l . hist. tom. 1. n. 856.
Alsine palustris minor serpillifolia . B aUH. pin. 25t.
Loc. Ad lacus, & loca paludosa, ubi aquae inundarunt. P erennis,
P O L Y S T EMO N E S .
BUTOMUS. L inn. gen. n. 4 5 5 ., syst. n. 502. T ourn. tab. 143.
Involucrum umbellae triphyllurn. Petala duorum ordinum, exteriora mucronata,duriora.
Stamina novem. Siliquae s e x , uniloculares, polyspermae.
iju B u T O M U S .umbellatus. L inn. spec. p. 532.
Icon. T au r . Vol. X V I I . tab. 43.
June us floridus major. BaUH. pin. 112.
Juncus floridus. Bauh. hist. II. p. 524.
Giunco florido. MaTTH.
Loc. Secus lacus di Avigliana, Candia, Vivrone nascitur. D . C a c c ia in aquosis
Vicinovi collegit, & prope Piobesi. Frequens etiam in fossis aquarum lente fluen-
tium iis in regionibus, quibus Ory za colligitur. P e r e n n i s .
LYTHRUM. L inn. gen. n. 532., syst. n. 604. T ourn. tab. 159.
Calyx cyliudricus, denticulis 6. 8. vel 12. instructus. Petala saepius sex, interdum quatuor.
Stamina a sex ad duodecim. Capsula bilocularis, polysperma.
19*3L y THRUM salicaria.
Icon. T au r . Vol. X I 1L tab. 105.
Lythrum foliis oppositis cordato-lanceolatis, floribus spicatis dodecandris. LlNN. spec.p.640.
Salicaria foliis lanceolatis subhirsutis, floribus spicatis. Hall. hist. tom. 1. n. 854,
Lythrum foliis oppositis, & verticillatis, floribus spicatis. G er. FI. Gallopr. p .^ ^ .n . i ,
Salicaria spicata. L am. FI. Franc, tom. 3. p. 103.
Salicaria vulgaris purpurea foliis oblong i s , ToURN. inst. 253.
Lysimachia spicata purpurea. BaUH. pin. 246.
Lysimachia purpurea quibusdam spicata. Bauh. hist. 11. p. 9 ° 4 *