Sanícula offcinarum. L am . Fl: Fran.^lom.: 3, p. 402. I
L o c ., In sylvis montium, & collium. P e r e n n is .
Vjit. Magnam a vetustis etiàm temporibus nominis' celebritatem habuit in offi ‘ ‘
Sa n ícu l a , atque habita fuit pro eximio vulnerario, commendata etiam ad sa ^
nis fluxum cohibendum, vulnera consolidanda, atque ulcera sananda. Qua® •"
tantum non emineant vulnerariae qualitates, quantum de eadem dictae sunt3™^!
contemnenda tarnen Sa n ícu l a est, cujus virtutes plurimum accedunt ad jl| |
quas Bugtrlae assignavimus ; validius fortasse abstergit San ícu la : ejus deco 1
cum addito praesertim melle utiliter colluuntur aphtae, ulcerave oris. Ea vef^j
quae tradita sunt de viribus, & usu Bugulae, commode hue referri possunt °’
ERYNGIUM. LlNÑ. gen. n. 287. syst. n. 321. T o u r n . tab. 173.
C a ly x communis pentaphyllus, foliolis acutis rigidis longissimis: flosculi in thalamo
paleaceo aggregati. Germen sub flore positum pentaphyllo coronatum.
Pétala introrsum flexa. Semina duo latere plano contigua.
1 2 8 3 E R Y N G IU M maritimum.
Eryngium foliis radicalibus subrotundis plicatis spinosis, capitulis pedunculatis,
I tricuspidatis. LlNN. 'syst. 12 . p. 202.
Eryngium involucris foliaceis ovatis longitudine capituli. Gou. kort. 130. n. 1.
Eryngium foliis radicalibus subrotundis cartilagineis , serris spino s is , involucris latiti
angulosìs spinosis. C r a n t z , class, umbell. p. 118 .
Eryngium maritimum. B auh . pin. 38 6.
Eringio marítimo. M a t t h .
O f f . Eryngium maritimum.
Loc. In sábulo ad >maris litus. P e r e n n e .
V ir . Similem cum E r y n g i o campestri proprietatem diureticam habet.
1284. ER YNGIUM alpinum.
Eryngium foliis radicalibus cordatis oblongis, caulinis pinnatifidis, capitulis
dricis. LlNN. spec.- p. 337.
E ryngium foliis radicalibus petiolatis cordatis , involucro pinnato , ciliato. Hall. tóJ
toni. i . n. 736.
Eryngium foliis radicalibus subrotundis cartilagineis, serris spinosis, involucris Ialiti
angulosis spinosis. C r a n t z , class, umbell. 1 1 8 ..
Eryngium alpinum caeruleum, capitulis dipsaci. B auh. pin. p. 386. ToURN. inst.p.] 17.
Eryngium alpinum latis fo liis , magno capite oblongo caeruleo. B au h . hist. 111. 88.
Loc. Copiose in praris Pralugnan, & alla Gipiera de ll Argentera ad originem fin*!
minis Durance. P e r e n n e .
1285. E R YN G IUM campestre.
I con. T a u r . Voi. VII. tab. 87.
Eryngium fo liis radicalibus amplexicaulibus pinnaio-lanceolatis. LlNN. syst. n .p . 101.!
Eryngium fo liis semipinnatìs, pinnis pinnatis, pinnulis lobatis spinosis. Hall, tòi.1
torn, i . n. 735.
Eryngium fo liis amplexicaulibus pinnato-laciniads, involucris fere subulatis, cafitM
longioribus. C r a n t z , fase. 3. ed. 2. p. 229, class, umb. p. 1 1 9 .
Ja c q . FI. Austr. tab. 15 5 .
Eryngium involucris subulatis, capitulo longioribus. Gou. hort. 130. n. 2.
Eryngium vulgare. BAUH. pin. 386.
'Eringio montano. M aTTH.
O f f . Eryngium vulgare.
L o c . N ih i l in pascuis sterilibus aridis frequentius. P e r e n n e .
V ir . Radix E r y n g i i campestris inter aperientes radices enumeratur, soletque 11H
gredi apozemata aperiehtia, quae praescribuntur ad vias rènum aperiendas,!
atque lotium pellendum._ Praeter principium subacre, & leviter aromatici!®!
praebet etiam instar affinium diureticarum stirpium per combustionem sale®
alkalinum fixurn. Blande exstimulat, & resolvit, lotiique secretionem promovet.
Licet non spernendas militates afferre. possit,. minime tamen existimamus in
hydrope, & graviori urinae suppressione sufficere, neque earn habere eflicaciam,
ut sola viscerum obstructiones possit reserare.
HYD RO CO T Y L È . Linn. gen. n. 388. syst. n. 322. ToURN. tab. 173.
Umbella parva simplex irregularis. Involucrum tetraphyllum} petala integra
v ix irregularia. Semina plana semiorbiculata.
,06T T y D R O CO T Y LE vulgaris.
Icon. T a u r . Vol. V I I. tab, *2.
Hydrocotyle foliis peltatis, umbellis quinquefloris. LlNN. spec. p. 3 3 8.
Hydrocotyle foliis rotundis emarginatiIs, petiolis centralibus , umbellis fastigiatis. Hall.
hist. tom. ìWm 3 0 1* n‘ ^12*
Ranunculus aquaticus. Bauh. hist. 111. p. 78 1. L ob. ic. 387.
Uydrocotyle vulgaris, T o u rn . inst. p. 328.
Loc. Citca lacum di Avigliana, & secus flumen Sangon in agro Javenensi,
aliisque lo c is , quae a pura aqua irrigantur, & ad fontium scaturigines praesertim
occurit. P er en n is .
ECHINOPHORA. L inn. gen. n. 292. syst. n. 326. T ourn. tab. 423.
Involucrum universale paucorum foliorum. Partiale monophyllum multifidum
germina includens. C a ly x proprius quinquedentatus. Flores radiati,
petalis inaequalibus. Semina sessilia coronata in involucro indurato.
1287E1CHINOPHORA spinosa.
Echinophora foliolis subulato-spinosis integerrimis. LlNN. spec. p. 344. C rant z . class,
umbell. p. 15 5.
Caucalis caule tignoso 9 foliolis subulato-spinosis integerrimis. R o y . lugdb. 9 6. Sauv.
moiisp. 258.
Pithmum maritimum spinosum. Bauh. pin. 288.
Echinophora foliis decompositis. W ach. ult. 200.
Crithmum spinosum. D od . pempt. 705.
Loc. Frequens ad litus maris Nicaeensis. P e r e n n is .
II. UMBELLIS COMPOSITIS
A . M A R G I N A T A .
i . A LA N O N MEMBRANACEA.
TO RDYL IUM . Linn. gen. n. 293. syst. n. 327. T o u rn . tab. 170.
Semen planum compressum, margine crenulato.
12 8 8 X 0 R D Y L IUM maximum.
Icon. T a u r . Voi. V II. tab. 105. & Vol. X V I 11. tab. 6 3.
Tordylium umbellis confertis radiatis, fo lio lis lanceolatis inciso-serratis. LlNN. spec
p. 345. •
Tordylium fo liis p inna tis, pinnis semipinnatìs, seminis limbo levi. H a l l . hist. tom. 1
« .8 1 1 .
Caucalis major semine minus pulchro hirsuto. BauH. hist. 111. p. 85.-
- Tordylium. R iv . pent. 1.
Loc. Ad sepes, & in dumetis frequens. A n n u um .