antisepticis, abstergentibus, aut stimulantibus aromatici* etiam adjicitur no 1 I
evidenti militate iis infebribus corruptivae indolis , in quibus eodem t ” I
& vis vitae est excitanda, aut instauranda, humores sunt in circuì turn pel?
& collabascens massa humorura in ¿ua cohaesione sustinenda. Haec autem J
catio saepius occurrit in febribus quibusdam Mali moris , quae non supera 1
nisi veniat criticus sudor quo motu perpetuo • naturam avocat alvi f l j
symptomaticus. Radix eadem in pulverem redacta praescribitur a drachma ■
misse ad drachmam unam, vel duas, in decocto a drachmis duabtK ad drachm J
s e x , aut etiam ad uncianS unam. ma,|
46. PO L YG O N UM viviparum.
• I con. T a u r . Vol. III. tab..t i . 1 1 . 15. 14. f - 2. 3#'4.
Polygonum caule simplicissimo monostachyo, foliis lanceolati s. LlNN. spec. p. <,g
Polygonum radice lignosa contorta, foliis neryosìs tadicalibus ovato-lanceolatis caulinM
linearibus. H a l l . hist. tom. 2. n. 1 558; * !- • •• ^
Polygonum floribus triginh • octandris spicatis , foliis caulints lanceolatis, semine sukoi
tundo. Scop. FI. Cam. p. 422. n. 3. ed. 2. ». 470.- -
Bistorta alpina media. B auh. pin. 192.
Bistorta minima. B auh. hist. 111. p. 539.
Loc. In pratis, & pascuis alpium etiam editissimis ubique frequens. P erenne. 1
47* PO L YG O N UM àmphibium.
I con T a u r . Vol. X V I . tab. 99.
Polygonum floribus pentandris semidig y n is , spie a ovata. LlNN. syst. 12. p. 27 y.
Polygonum foliis ovato-ldnceolatis ciliatis, spicis ovatis. Ha l l . hist. tom. 2. n. 1565I
Potamogeton salicis folio. B a UH. pin. 193.
Loc. V ulgare ad lacus est. P e r e n n e .
V ir. P o L Y G O N i amphibii radices , incid entes, abstergentes, saponaceas virtutefl
salsaepariliae aemulas possidere scripserunt Cl. Viri C o s t e , & Villemet. Exfl
propria experientia nihil dicere possum.
48. PO L YG O N UM persicaria.
I con T a u r . Vol. X X 1II. tab. 95,
Polygonum floribus hexandris digynis , spicis ovato-oblongis, foliis lanceolatis, sticulM
ciliatis. Linn. spec. p. 518. Scop. Fl. Carn. p. 410. n. 1.
Polygonum foliis ovato-lanceolatis subhirsutis, spicis ovatis, vaginis ciliatis. HaliI
hist. tom. 2. n. 1557.
Persicaria mitis maculosa , & non maculosa. Bau h . pin. 10 1.
Persicaria mitis. B au h . hist. 111. p. 7 7 9 .
Persicaria . M aTTH.
O f f . Persicaria mitis.
Loc. Locis umbrosis, & ruderatis. A nnuum.
V ir . Licet manifeste acida s it , non omnis tamen acrimoniae éxpers est, atque ali*
quam etiam amaritiem explicat. In usum v enit, & suis etiam laudibus celebra*
tur propter qualitates cum aliqua adstrictoria vi abstergentes, incidentes, & ape*
rient.es. Extus Persicariae folia ulceribus cum militate apponuntur. Ejusdem succus*
aut decoctum laudatur in viscerum obstructionibus, sed non admodum activun*
deobstruens e s t, neque cum Saponaria, aliisque stirpibus comparandum. UtiliteB
interim apozemata , quae hunc in finem praescribuntur, ingredi potest. AntiscorH
buticis etiam praesidiis non sine utilitate pariter adjicitur, ut lenti humores absterH
gantur , ac solvantur. Ad sanguinem, ut ajunt, depurandum in vitiis chronic™
cutis symbolam etiam suam confert cum aliis aptis vegetabilibus. Speciatim succuB
Persicariae datur ab unciis duabus ad uncias tres, aut quatuor ad renes mucoscB
sabulosa congestione liberando*, calculumque sine aestu, ac magna irritation®
expellendum.
49. PO L YG O N UM alpinum tab. 68. fig. 1,
I con. T a u r . Vol. I l l . tab. 10.
p / annum caule erectot foliis ovato-lanceolatis, subhirsutis spicis pdniculatis. H a l l .
hisu tom. a . n. 15 6 4 . Misc. T a u r . tom. 5. p. 94.
P rsicaria alpina persicae fo lio , non maculoso flore albo Campi. S p i c i le g . p. 19 .
p rsicaria alpina folio nigricante, floribus albis. Bocc. mus. di piant. tab. 27. S p ec. Ped em.
p. 4 1 . tab. S. ^ > H
Persicaria alpina altera saxatilis, foliis durioribus acutis. Bocc. mus. di piant. p. 108. tab.Sj.
P lygonum spicis1 paniculatis, dense constipatis, floribus octandris trigynis, foliorum
lanceolatorum vaginis hirsutis. G m e l. sibir. 3. p. 56. tab. 10,
Loc. In pratis alp ium , & ad earum convalles minime rara e s t . P e r e n n e .
y JR Cmn minori acrimonia superiori acidior e s t . Cl. Bartholomaeus C a c c i a meus
oiim Praeceptor in dyssenteria cum emolumento adhibuit.
PO L YG O N UM Hydropiper.
‘ ° S I c o n . T a u r . V o i X X III. tab. 96.
pulygonum spicis strigosis laxis fo liis lanceolatis, scminilus obtuse triangulis, vagina
debilibus. G m e l ..sibir. j . p. fo . ■
polygonum floribus hexandris scmidigynis, foliis lanceolatis, stipulis submuticis . LlNN.
spec. p. 5 17 • .
Polygonum foliis ovato-lanceolatis, spicis florigeris, vaginis calvis truncatis. H a l l . hist.
torn. 2. n. 1554* . / - e n f
Polygonum floribus digynis hexandris, foliis lanceolatis. SCOP. Fl. Carn. p. 4 20. n. t,
ed. 2. n. 46.7.
Polygonum acre . Lam. FI. Franc. , torn. 3. p. a 3 4.
Persicaria urens, sive Hydropiper. B au h . pin. 10 1 .
Persicaria acris, sive Hydropiper. B a u h . hist. III. f . 780.
Idropepe. M aTTH.
Of f . Persicaria urens, s. Hyd rop ip er.
V e rN. Erba brusa .
Loc. Ad fossas abund e. A n n u u m .
V ir . Tantam linguae ^crimoniam imprimi^, ut earn urere videatur. Succum expressum
ab uncia una ad dncias duas in jusculo dedi sine incommodo in h yd ro p e , a c
vidi copiosiores | & limpidiores urinas effluxisse. Potenter humores - in c id i t ,
atque acidis, praesertim vegetabilibus, adjunctura etiam in ipso scorbuto non con-
temnendum mihi remedium videtur .
x o u . PO L Y G O N UM strictum N . tab.. 67. fig. 1.
I c o n . T a u r . Vol. X V I . tab. 10 7 . & Vol. X V 111, tab. 58.
Polygonum spicis interruptis rarissimis, foliis ex lineari-lanceolatis, seminibus obtuse
triangulis . G m e l. sibir. 3 . p. 49.
Polygonum foliis ovato-lanceolatis glabris, spicis strigosis vaginis ciliatis. H a l l . hist*,
tom. a. ». 1 5 5 5 . Misc. T a u r . tom. 5. p. 94*
• Persicaria pusilla repens. L o b . ic. 3 16 .
Persicaria pumila. T a b e r n . hist. p. 8 j8 .
Polygonum (minus) floribus hexandris digynis, foliis lanceolatis, stipulis ciliatis, caule
divaricato patulo . HuDS. f l . angl. p. 148,
Persicaria angustifolia. B au h . prodr. 43.
Loc. In fossis semper humentibus, turn ad stagnorum margines minime rara : ad
lacus v e ro Eporedienses abunde. A n n u u m .
D esc r . Caules rotundi, e x v ir id i rubentes, parum ramosi, procurobentes. F o lia alterna
e x v a g in a c ib a t a , genicu li nodosi, folia subtus p a llid iuscula, supra intense
v ir id ia , petiolata, petiolo dilatato amp lexicauli, nervo foliorum albicante. G lab ra
tota pianta e s t , foliorum ora subtilissime serrulata . Sapor nullus. Flores spicati
ex duobus , aut tribus floribus subsessilibus, v a g in a ex cep tis, eaque c ibata . C o lo r
floris intus a lb u s , extus purpureus, petalis ovatis quinque. Stamina quinque, pe-
talis b r e v io r a . Sty li duo .
*051. PO L Y G O N UM Beilardi t tab. 9 o. / z .
Polygonum erectum floribus axillaribus octandris trigynis , foliis elliptico-lanceolatis,
vaginis ciliatis.