a 0 53
Loc. In arvis inter Bussolino, e Bardassan primo vere Horens. A nnua
D l s c r . E x radice, a lb a, tortuosa, parum fibrosa erigitur haec P o ly g o n i J
ad. duorum,& ultra pedum altitudinem, caule erecto firmuloy glaberrimo st'J
rotundo. Caulis pluries per alternam dichotomiam dividitur. Rami omnes fTs
gerì floribus subsessilibus alternis. Folia elliptico-lanceolata, sed in ramis li
acuto fine etiam aristato , glaberrima sunt, nervo ' subtus eminente hr^i
petiolata, internodia sunt foliis duplo longiora. Folia floribus subjecta’ c !
breviora sunt, & subsessilia, caeterum similia, solet autem ramus interdi™""!
uno ad alium florem anguiose flecti. Elos. .primum albus, sed per aetatem rn
ex-petalis quinque. Stylus tr ifidusStamina octo. Flos brevissime peduncular!
saepius solitarius, sed interdum bini, aut tres adsunt. Semen trigonum, matur 1
corolla majus, rufescit. Vagina argenteo colore nitens ad basim fusca in j
lacera , & resecta , caalem , atque petiola foliorum amplectuntur. ' *
PO L YG ON UM aviculare.
I con. T a u r . Vol. XIII. tab. 5 8. & Vol. X X I I . tab. 57.
Polygonum floribùs octandris trigynis axillaribus, fo liiì lanceolatis , caule procumlj
herbaceo. LlNN. spec. p. 5 19 . G e r . Ft. Galloprov. p. 447. .». 1. I
Polygonum procumbent foliis Unearibus , acutis floribus solitariis. H ale. ’ hist, tom I
n. 1560.
Polygonum caule herbaceo annuo. B ohem. FI. Lips: p. 245. «¿ 589.
Polygonum floribus subsolitariis, in alis foliorum scssilibus, siaminibus octo. Gme|
sib. 3. p. 40.
Polygonum centinodium. L am . FI. Franc, tom. 3. tp. 13 7.
Polygonum latifolium. B a u h . pin. 28.1.
Pojygonum, seu centumnodia. B au h . hist. III. p. 377.
B. Polygonum brevi, angustoque folio. B auh . pin. 2 8 1 ..
Poligono maschio. M a t t h .
O f f . Polygonum, s. Centinodia.
V e r n . Erba rabloira.
L o c . Ad v ia s , & ruderata frequentissime occurrit. A nnuum.
V i r . Saporis est herbacei, sed tamen s tiptici. Inter stirpes adstringentes & suum
locum meretur, licet valide non adstringat, viribus adstringentes etiam atteml
perantibus adjungit, atque in alvi iiuxu etiam bilioso coercendo adhibetur, quii
bilis acrimonia eodem tempore emendat. Opportunum etiam est in mensium ini
modico fluxu, alboque fluore mulierum, si adstringerttibus locus sit. Faciliul
autern huic plantae locus esse potest, eo quod ad valida • adstringentia, quae saepl
non sine periculo imperari possunt, centinodia non sit referenda. Praescribitul
ex aqua decocta, aut ejusdem succus ab unciis duabus ad uncias- tres, aut quatuol
2054. PO L YG O N UM maritimum.
I con. T a u r . Vol. X X V I I . tab. 68.
Polygonum floribus octandris trigynis axillaribus, foliis ovaliAdnceolatis sempervirenim
bus, caule frutescente. L inn. spec. p. 519 .
Polygonum floribus octandris trigynis axillaribus, foliis lanceolatis, caule procumbentcW
suffruticoso. G e r . FI. Galloprov. p. 448. n. 2.
Polygonum maritimum latifolium. B auh. pin. 280.
Polygonum maritimum. B auh. hist. 111. p. 376.
Lo c. In arvis , & sabulosis agri Nicaeensis. S u f f r u t e x .
^ IR‘ Fortius adstringit, quam aviculare, cum minus aquosa, dilutaque activa p r i l
cipia habeat.
a o ) 5* PO L YGON UM convolvulus.
Polygonum foliis cordatisi caule volubili angulato floribus obtusatis. LlNN. syst. n*I
p. 276-
Polygonum caule volubili, foliis sagittatis. Ha l l . hist. tom. 2. n. 15 6 1 .
polygonum floribus trigynis, octandris, lateralibus planiusculis , caule volubili, semine
triquetro ; SCO V . FI. Cara. ,p. .423 . n. 5. ed. 2. n. 469.
Ftgopyrum vulgare scandens. T o u r n . inst. 51 1 .
poly vomm convolvulaceum. : Làm. FI. Frane.:, tom. .3 . p. 2 3 9.
Convolvulus minor semine triangulo . B auh. pin. 294.
ffelxine semine triangulo. B auh. hist. 11. p. 15 7 . .
Loc.- In arvi's., & ad sepes abunde. Annùum.
2. A N G I O S P E R M i
F LOR I BUS HE RMA PH RODI T I S
HERNIARIA. LlNN. gen. n. 272. syst. n. 305. TouRN. tab. 288.
CaiyXquinquepartitus. Stamina decem, quinque fertilibus. Tuba bifida. Capsula monosperma.
io<6H e RNIARIA g labr^ ••
Jcón. T a u r . Voi. V I I . tàb. 86.
miaria glabra , glomerulis multifloris. H a l l . hist. tom. 2. n. 1 5 5 2 .
Eirnìaria glabra. LlNN. syst. 12. p. 19 4. Hort. Cliff. 4 1 . H a l l . helv. 182.
Perniarla glabra herbacea. LlNN. spec. p. 3 1 7 . B au h . hist. I I I . p. 378.
Polygonum minus, s. Millegrana major. B auh. pin. 2 8 r.
Herba,turca: Lob. p. 1 80. .
Anthyllis¿Valentina Clusii. Lob. ic. 4 2 1 . obs. 230. .
Poligono minore. M aTTH.
O f f . Herniaria, s. Herba turca.
Loc; Ubique in glareosis aridis, & saxosis, praesertim collinis-. A nnua.
V'ir, Her n ia r l e nomen profectum est ex ea virtute, quam hoc vegetabile dicitur
habere ad herniae sanationem, sive intus detur, sive extrinsecus applicetur.
Licet vis major adstringens , & tonica ab aliis medicàmentis obtinerL possit,
stipticum tamen principium inest H e r n ia r ia , illudque cum aliqua vi stimulante,
& abstergente conjunctum,. Eas igitur utilitates, quas extrinsecus applicitae dare
possunt plures adstrictoriae stirpes, praebere potest H e r n ia r ia . Peculiariterlau-
. datur, ac adhibetur ad urinas pellendas, laxitatem vasòrum renalium tollendam,
renesque sabulo expurgandos ; eodem nimirum tempore principio stiptico tonum
fibris addit, serum solvit, mucumque blande abstergit. Solet adhiberi decoctum
totius herbae dosi manipuli semissis, aut unius. Indiscriminatim ad usum reci-
piuntur glabra , & hirsuta. . : c ..
,1057. HERNIARIA hirsuta.
Herniaria hirsuta. LlNN. syst. 12. p. 194.
£ Herniaria hirsuta glomerulis paucifloris. H a l l . hist. tom. 2. n. 1553.
Poligono minore. M aTTH.
Loc.. In aridis montanis soli expositis : frequentior adhuc in Comitatu Nicaeensi,
& Liguriae. . P e r e n n i s .
O b s . Distinguenda a priori non modo foliis totis hirsutis, confertioribus, sed praesertim
radice, bienni. :
HERNIARIA lenticulata .
Herniaria. suffruticosa, foliis .ovatQ-oblongis pilosis . R e ich , syst. pi.' ì . p. 6 1 7 .
Polygonum minus lentifolium. B auh. prodr. p. 13 1 .
Polygonum maritimum longius radicatum nostras serpilli folio crasso nitente. P l u k . alm. 302
tab. 5 3 - / 3 .
Loc. In apricis collibus, ac etiam ad vias secus sabulosa fluminum occurrit, supe-
rioribus longe ra rio r. P e r e n n i s .