Virga aurea. M aTTH.
Lo c. In sylvis collium Taurinensium, & subalpinorum montium abunde. P e r e n n ij
V i r . Una cum virtute adstringenti etiam abstergit, neque calefacit. Inter vulnera
rias "Stirpes locum suum meretur, atque juvat non quidem v i balsamica s j
ton ica, & abstergente. Convenit praesertim in morbis renum, & «vesìcae
promovet arenularum expulsionem, atque tonum harum partium firmando calcili'
genesim avertere videtur. In ulceribus : etiam renum, & vescicae, uri etiam alii
internis ulceribus suam utilitatem habere potest. Datur pianta in pulverem tri,5
a drachma una ad drachmas tres, vel ejusdem decoctum imperatur.
. SO LIDAGO minuta.
I c o n . T a u r . Vol. X X II. tab. 59,
Solidago caule simplicissimo , foliis caulinis integerrimis, pedunculis axillaribus uniflor'u
LlNN. spec, plant, ed. -i. p. 1 x 3 5 . < ‘V.;-- • ^->7
Virga aurea omnium minima , floribus maxirnis. H erm . par ad. 245.
Virga aurea montana biuncialis fumila. P lu k . aim. 390. tab. 235. fig. 7. 8.
Loc. Nascitur in pratis summarum alpium. P e r e n n i s .
ARNICA. Ha l l . hist. tom. 1. p. 37. T ou r n . tab. 2 7 7 . *
C a ly c e , quern facit duplex ordo squamarum, distinguitur ab Astere.
. A r n i c a montana.
I c o n . T a u r . Vol. VIII. tab. 79.
Arnica foliis conjugatis ovatis integerrimis . H a l l . hist. 1. n. 90.
Arnica foliis ovatis integris, caulinis geminis oppositis. LlNN. spec. p. 1245.
Doronicum plantaginis folio alterum. B au h . pin. p. 185.. T o u r n . Inst. 487.
Doronicum germanicum, foliis semper ex adverso nascentibus villosis. B au h . hist. III. p. 19.
Alisma. M a t tÖ. ... , .
O ff. Arnica .
V e r n . Tabac £ montagna.
Lo c. Nihil frequentius in pratis montanis, & alpinis. P e r e n n i s .
V i r . Pluribus notis Nicotianae virulentam naturam indicare videtur, & Tafacci loco
nostrates alpium Incolae utuntur sive foliorum fumum hauriendo, sive pulverem
tritae plantae ad sternutationem naribus attrahendo, sicuti etiam apud Lappones
in more^ est, L in n e o referente. Jamdudum commendata A r n i c a est apud Ger-
manos intus data ad sanguinem solvendum , atque vasa aperienda in iis, qui ab
alto lapsi essent. Nuperis autem temporibus magna copia observationum probare
contendit Clar. C o l l i n in floribus A r n i c a l adversus paralysim praesidium existere
atque in rad ice , & foliis vim eximiam antisepticam cortici Peruviano etiam su-'
periorem, atque magni faciendam esse in morbis cum humorum corruptione con-
junctis. Ego ipse perfectam Paralysim alterius lateris in homine sene trium men-
sium spatio usu florum A r n i c a superavi, atque ea omnia phaenomena advènisse
observavi, quae monet praestantissimus hie Auctor. Linguae balbutiem , atque oris
torturarci unius mensis spatio eodem remedio sustuli in homine quinquagenario.
CI. B e l l a r d i in tribus paralyticis hominibus evidenter florum A rnich e utilitatem
v id it . Quod autem ad virtutem antiscepticam pertinet, aliorum observations,
quibus ea confirmetur, expecto . Nihil tale quod observatis Clarissimi C ollie
respondeat in febribus putridis apud nos visum e s t. Unciae unius pondere infu- j
sos flores A r n i c e exhibet idem Aucto r, sed nostrates homines hanc dosimferre j
nequeunt, vomitione, cardialgia, atque anxietate excitatis. Summa mihi dosis fuit
drachmarum trium, eaque etiam partitis vicibus exhibita.
ARN ICA scorpioides.
Arnica foliis alternis serratis. LlNN. spec. p. 1246.
J a CQ. FI. Austr. tab. 349.
Aster scorpioides. Scop . Fi. Carn. ed. 2. n. 10 75.
Doronicum radice scorpii brachiata. B auh . pin. p. 184. T ou r n . inst. 487.
Doronicum brachiata radice cancri forcipularum ritu. L o b . ic. 649.
Loc. In lapidosis secus torrentes alpium passim nascitur. P e r e n n i s .
ARNICA Clusii. tab. 17. fig. i . 2. Misc. T a u r . tom. 5. p. 70.
Icon. T a u r . Vol. X V . tab. 96. f . 1.
Arnica uniflora foliis alternis ovato-lanceolatis hirsutis integerrimis, calyce hirto. H a l l .
hist. n. 91.
Arnica Doronicum. JaCQ. FI. Austr. p. 57. tab. 92.
Doronicum secundum austriacum primum. C lu s . hist. 16.
Doronicum longifolium hirsutie asperum. B au h . pin. 185.
Arnica, (stir iaca) foliis ovato-lanceolatis trinervosis hispidis, caule unifloro. VlLL . prop,
r 3 2*
Loc. In alpibus Javenensibus, atque in jugis V Argenterà, & vallis Ursinae. Inter
Tenda, & Limone, atque in monte Vesulo. A Cl. B e l l a r d i lecta est. in alpibus
di Usima. Amat loca saxosa editiorum alpium prope nivem deliquescentem.
P e r e n n i s .
O b s . Legantur descriptiones, quas dederunt Clar. V ir i H a l l e r , & J a c q u in . Ani-
madverto pliirimum hanc stirpem variare foliis, modo o va tis , modo ellipticis,
aut etiam, in caule praesertim, longe ellipticis j eorum ambitu interdum uti-
que integerrimo, sed plerumque raris dentibus exasperato, immo interdum ma-
joribus, remotisque dentibus angulato. Foliorum superficies brevius, longius, ra-
rius, aut densius pilosa. Altitudo saepius palmaris, aliquando autem dupla est j
caulem constanter uniflorum v id i . Figura prima singularem varieratem fexhibet,
cujus folia dentibus instar angulorum excisa sunt.
746. ARNICA bellidastrum.
I con. T a u r . Vol. VIII. tab. 59. f . 1. & Vol. XI. tab. 69. 70.
Arnica caule nudo unifloro, foliis ovato-lanceolatis serratis. H a l l . hist. 1. n. 92.
Doronicum ( bellidastrum ) scapo nudo simplicissimo unifloro. L in n . spec. p. 1247.
JaCQ. Vind. p. 285. & Fl. Austr. tab. 400. G e r a r d . FI. Galloprov. p. 198. n. 3.
G ouan. Hort. Monsp. p. 447. n. 3.
Beilis scapo nudo unifloro, semine papposo. ZlNN hort. gott. p. 417.
Bellidastrum. SCOP. Fl.- Carn. p. 37 6.
Arter bellidastrum. SCOP. Fl. Carn. ed. 2. n. 1074.
Bellidastrum foliis hirsutis, & obtusioribus. H a l l . Hehv. 72 3.
Bellidastrum alpinum foliis brevioribus hirsutis caule palmari flore albo. MlCH. gen.
p. 3 2. tab. 29.
Beilis media. C lu s. hist. p. 44.
Beilis sylvatica. B aUH. hist. III. p. 1 14 . v
Loc. Ad rupes aut humidas, aut septentrioni obversas in subalpinis vulgaris est. P e r e n n i s .
DORONICUM. H a l l . hist. 1. p. 36. L in n . gen. n. 862. syst. n. 559. T o u r n . tab. 277.
Diversum ab Arnica seminibus radii nudis, disci papposi§.
747* D o R O N IC U M pardalianches.
Icon. T aur. Vol. VII. tab. 80.
Doronicum foliis cordatis obtusis denticulatis, radicalibus petiolatis, caulinis amplexi-
caulibus. LlNN. spec. p. 1247.
Doronicum foliis auriculatis subdentatis, dentibus glandulosis, calyce sulcato. SCOP.
Fl. Carn. p. 378. ed. i . ( n. 1085.
Jacq. Fl. Austr. tab. 350.
Doronicum cor datum. L am . Fl. Franc, tom. 2. p. 128.
Doronicum foliis cordatis obtusis, imis longe petiolatis, superioribus amplexicaulibus.
Ha l l . Helv. 738 . hist. n. 88.
Doronici varietas tenia. L o b . adv. p. 290.
Aconitum pardalianches. D o d . purg. 304.
Doronicum radice Scor pii, B auh. pin. 18 4.
F f f