Floribiis suis saturate et pulchre cæruleis e lon-
gingvo detegitur et facillime a Camp. rotundifolia
distingvitur. Radix perennis sub terra profunde la-
te t, teretiuscula vel subfusiformis, valida; e cujus
vertice oblique sçirgunt multi stolones foliosi, et
alii cauliferi ( uti in Act. hafn. 1. c. satis bene depicta
est), cum nonnullis emarcidis præteritorum apno-
rum mixti. Folia stolonum foliosorum ovalia,
obtusa, subpetiolata, subintegerrima ; caulium in-
feriora sunt oblonga, leviter crenata obtusiuscula,
glaberrima : suprema lanceblata vel sublinearia,
sparsa. Caulis florifer sesquipollicaris, fructifer usque
ad spithamam longitudinem extenditur, strictus,
superne parum pilosus. Flos cernuus, magnitudine
fere Lobelice D o r tmannce. Germen oblongum
ipsa corolla parum brevius, angulis submembrana-
ceis pilosis vel ciliatis. Calycis laciniæ fere duplo
breviores quant corolla, latiusculæ, ciliatæ et dorso
pilosæ. Corolla angustata vel coarctato-campanula
ta, parvula, saturate cærulea. Capsula elongato-
turbinata, flore multo longior utpote semipollica-
r is , angulis senis submembranaceis pilosis undique
stipata.
DifFert a C. cenisia: corolla multo minore,
capsula longiore, flore cernuo, foliis caulinis subli-
nearibus; a C. pulla calyce ciliato etc.q a C .Bellardi.
foliis haud serratis; et ab omnibus his ni fallor fructu
membranaceo - angulato.
115. CAMPANULA rotundifolia: glabra, foliis radi-
calibus reniformibus, caulinis linearibus inte-
gerrimis.
C. rotundifolia Linn . svec. n. 184. Japp. n. 83-
E n g l. bot. 13. t. g66. L ig h f . scot. p. 141.
L a n d t fceroens. Olavs. it. island, p. 429.
M ich a u x amer. 1. p. 103. P allas it. sibir. 3.
P- 33* 28& G e o rg iifl. baikal. p.- Soi.
fi- lin ifo lia : foliis caulinis latioribus, radicalibus
longioribus, caule subanifloro. Linn. fl. lann.
n. 84- '
C. uniflora Flor. dan. t. 189.
Hab. in „parte sylvatica Lapponiarum meridionalium
svecicarum ubique et in Kemensi tota frequenter,
nec non in pratis inferalpinis NordlandiæFihmarkiae
1
kiæque vulgaris; sed in Lapponia Tornensi altiore
haud visa.
ß. in radicibus et làteribus alpium præcipue Norve-
giam versus vulgaris.
ß. a C. unifiora Linn. facillime dignoscitur ger-
mine suo brevi et pafvp obovato lævissimo, colore
corollæ diluto etc. ; sed magnitudo corollæ ita ludit
ut interdum minorquam in præcedente. De cætero
ne quidem affines, ita ut dum nota est præcedena
vera ne quidem comparari queant. In nostris alpibus
gemper glaberrima est, et sola varietas plantæ vulgaris.
16. CAMPANULA la tifolia ßi foliis ovato- lanceola-
tis subscabris, caule simplicissimo tereti, pe-
dunculis unifloris, fructibus cernuis, flore albo.
C. latifolia Flor. dan. t. 85- Gunner. f l . norveg.
n. 55. L ig h tf. scot. \t\\.
Hab. in lucis amoenissimis umbrosissimis ad radices
alpium Nordlandiaç meridionalis passim. A me
lecta est ad Skönstugan Nordlandiæ Saltensis.
In Norvegia flore omni ætate albo, qualis
tab. 85* > occurrit,; sed in Dania flore cæruleo et in
album et griseum vergente uttab. 782. Obs. Flor. dan.
5. ad 782. Hirsutior est haec varietas norvegica quam
vulgaris svecica planta; editur quoque Brassicæ instar
a Lapponibus unde concludo eam quoque mi-,
tiorein esse.
R H A M N U S .
I Gin. plant, ed. Schreb. n. 358. Goertrt. defruct. 2. p. 0 1 .
tab. 106.
a 17. RHAMNUS Frangula Linn . flo r . svec. n. '203.
lappon. n. 92. P allas f l , ross. 2. p. 23.
I Hab. ad rivulos in sylvatica parte infima Lapponiarum
meridionalium rarius, ex. gr. ad Kaskats Lap-
poniæ Lulensis : Linné. Mihi haud obvias fuit»
R I R E S .
Gen. plant, ed. Schreb. n, 390.
118« RIBES rubrum: inerme, racemls glabris pendu-
l is , floribus planiusculis subebracteatis, foliis
obtuse quinquelobis.
R. rubrum Linn. svec. n . '205/ lappon. n. g8.
Flor. dan. 6. t. 967. P a lla s f l . ross. 2. p. 35.
f lo r . Kamtschatk. in A r c t , Z o o l. p. 194.