markiæ lectus, sed de cætero nunquam extra al.
pes altiores.
Figura Florae lapponicae haud bona eat, utpote
neque çbaracteres neque habitum plantæ rite expri-
mens. Hæc planta non tantum pygmæa sed valde
gracilis est, et sine flore Saxifragam rivularem ad-
modum refert. Radix sine dubio annua est. Folio-
rum petioli longi graciles caulem floriferum sæpiu»
superantes. Folia ipsa profundius divisa quaipi in
præcedente. Margines membranacei ad insertionem
folii caulini evidentiores. Pedùnculi post florescen-
tiam valde elongantur, sed folium caulinüm supra
radicalia vix elevatur. Calyx quidem glaber sed pe-
dunculus floris pubescentia alba (ne c .fusea) rectiu-
scula passim tectus. Totus flos ejusdem feremagni-
tudinis et figuræ ac in R. scelerato. Calyx plerum-
que reflexus elongatus. Petala calyce breviora subrotunda.
Capitulnm fructus longius quam in præcedente.
Semina subrotunda, stylo ipsis duplo bre-
viore adunco mucronata. — Tam multis et insigni-
bus characteribus non potest non a præcedente
distingvi.
E xp lica tio iconis: a. planta fîorens. d. planta
fructifera. b. calycis foliolum et c. petalum separatum
, utraque duplo aucta. e. semen duplo auctum.
f. semen dissectum quadruplo auctum.
237. RANUNCULUS hyperboreus: foliis profunde
trilobis : lobis divergentibus, caule filiformi repente,
seminibüs muticis lævibus.
R. hyperboreus Rottb. pi. island, in A c t . hafn.
X. p. 458- tab. 4* f- î6. Flor. dan. t. 531.
R. Ammanni Gunn. norv. n. 326.
R. foliis sdbrotuudis etc. Gmel- sibir. A. p. 20/1.
xi. 836. F
Hab. locis limosis udis apricis per partem sylvaticam
et subsylvaticam Lapponiæ Tornensis passim co-
piose, Kemensis rarius ex. gr. ad Hietasuvando.
Quoad magnitudinem figuramque foliorum et
florum præcedenti similis est, an autem de cætero af-
Unis valde dubito J neque scio cui nostrarum affinior
sit. To ta planta admodum mollis et tenuis. Cau-
lis omnino repit haud vero ita reptat ac in R. replante.
Folia late spathulata, profunde triloba; lobis
plerumque divergentibus et sine ullis crenis lateralibus.
Pedunçuli florum folia superantes. Foliôla
calycina petalis paullo longiora. Capitulum semi-
num grandiusculum respectu teneritatis plantæ. Semina
subrotunda obtusa et omnino mutiça sine ullo
apiculo, quo longe a præcedentibus differt; neque
scrobiculata sunt ut in R. h e d e r a c e o qui R . aqua- ,
t ili L . affinior est. Flores lutei sunt.
Semina Ranunculorum optimos præbent specie-
rum characteres; species lapponicae iis optime di-
stingvuntur: Ranunculus sceleratus semina habet
proprio modo umbilicata e. s. p.
233. RANVNCULUS reptans: foliis subfiliformibus,
caule reptante filiformi.
R. reptans Fin n. svec. ri. 495- lappon. n. 236. t. 3-
f. 5. Flor. dan. t. loß. L ig h tf. scot. p. 2ßy.
Buxbaum. cent. 5. app. 4'. Falk rus s.to-
pogr. 2. p. 202.
? R. flliformis M ichaux amer. 1. p. 320?
Hab. ad ripas lacuum et fluviorum alibique in terra
nuda sabulosa vel gfareosa aprica per partem sylvaticam
et subsylvaticam. omnium Lapponiarum
svecicarum sat vulgaris.
Qui in Lapponia crescit adeo differt a R. Flam-
mula, ut non possum non eum præcedenti affinio-
rein censere : caule révéra reptante filiformi, floribus
semper minutis fere Saginæ procumbentis, foliia
filiformibus. Doleo me haud semina examinasse,
in quibus character ceftissimus forsan latet. . Quod
vero varieras R. Flammulce existit huic habitu simil-
limus in propatulo est.
239. RANUNCULUS acris: calycibus patulis, pedün-
culis teretibns, foliia tripartito - multifidis : sum-
mis linearibus. Linn. svec. n. 5° 7’ lopp. n. 228-
E n g l. bot. 10. t. 65a. .Olavs. it. island. —•
L ig htf. scot. p. 295. L an d t foeroens. — Gmel.
. sibir. 4. p. 206. n. 53. Falk russ. to pogr. fi.
p. 203. *
ß. pumilus caule unifloro.
R. bulbosu8 Linn. lapp. n. 22g.
? R. hirsutus Smith brit. 2. p. 592«
Fehnonibus Lapp. Terreva-ruoho.
Hab. in cultis, pratisque per partes sylvatieas, sub-
sylvaticas et subalpines, nec non inferalpinas et
«naritimas omnium Lapponiarum usqué ad Hops