varietatem Gn. uliginosi crediderim, eodem jure a*
Gn. rectum a Gn. norvegico haud separanduin.
Leontopodio non parurn accedit turn habitu ac
seminibus hispidis.
E xp lica tio iconis: A. caulis lateralis plantas
unacum radice et caudice stirpis centrali. B. floa
vel potius receptaculuin seminiferum magn. duplo
auctum. C. Semen his'pidulum cum flore femineo
20: es auctum.
E diverso apud Gn. uliginosum caulis magis
foliosus, lanatus; folia sub floribüs haud adgregata,
sedlanata, linearia : semina glaberrhna e. s. p.
Filaginem pyrarnidatam Linn, e Flora Lap-
ponica excludo, quum neque in Lappcmia neque in
ulla provincia boreali Sveciae a me visa est. Filago
montana sola in Svecia boreali occurrit.
E R I G E R O N.
Gen. plant, ed. Schreb. «. 1287. Geertn. d e f r u c t . 2. f . 448*
tab. 170. f g . 3
384-» E R IG E R O N acre: foliis lanceolatis dentatis,
caule corymbifero: pedunculis unifloris.
E. acreL in n . svec. n. 741. lappon. n. 308. Smith
brit. 2. p. 877. ' L ig h tf. scot. p. 474.. Engl,
hot. 17. t. 1158- Falk russ. topogr. 2. p. 240.
Elor. kamisckatk. in A r c t. Zo ol. p. 196.
P ennant arct. Z o ol. ad Nutkasund. p. 241.
Hab. locis siccis arenosis per partem sylvaticam inferiorem
Lapponiarum omnium frequenter, at in
Umensi usque ad Gillesnöle adscendit; in inferal-
uinis Nordlandiae meridionalis ubique occurrit.
Folia in speciminibus grandioribus semper den-
tibus paucioribus insignibus munita sunt; quibus
semper carent specimina seque alta E. alpini. Galy-
cei ulerumque glabriusculi sunt. Ligulae flosculo-
rum radiandum multum breviores sunt quam in se-
quentibus speciebus.
385. ERIGERON alpinum: foliis hirsutis, caule inferne
sublanato subbifloro, calyce piloso. /
E. alpinum L in n . spec, plant. 2. p. 1211. Smith
brit. 2. p. 877- A/or. dan. 292. Eng l. hot.
t. 464. bona. m *
?E. unifiorum Zo ega island. —
Conyza caerulea alpina major. Burseri herb. XV.
i>- 35- ' .
ß. ramosurn: multiflorum flore termmah majore.
Hab. in petris et saxis maritimis apricis per totam
Nordlandiam ubique et Fininarkiam rarius; at in
Nordlandia meridionali sub radicibus alpium ad-
scendit locisque umbrosis fertiiioribns in varieta-
tem ß'. multifloram mutatur. Nunquam in alpi-
bus ipsis provenit. J
In inaritimis proveniens caule gaudet yrix digi-
tali, usque ad rädicem densius piloso; foliis radica-
libus oLtusis quidem, sed angustioribus semperque
hirsutis; calycihus distincte pilosis; et radio turn
rublcundo et albo. — Nostraeplantaeornnino cenvenit
ilia in Burseri Herbario asservata et a Linnceo citata.
ß. ab E . acri L. caute distingvenda. Caulisejus
usque ad bipedalem altitudinem saepe ass,urgit, flore
inajore atque aldore prascociore terminatus, e latere
ejus egrediuntur rami graciles vagi pauciores uniflori;
adeo ut haud difficile est visu, quod caulis pro unico-
flore destinatus sic nec ullo modo corymbiferus. Radium
hujus varietatis semper album vidi.
386. ERIGERON. uniflorum: foliis radicalibus glabrätis
spathulatis, - caule unifloro inferne gla-
brato, calyce lanato.
E. uniflorum Linn, sv.ec. n. 742, lappon. n. 3° 7*
tab. 9. f. 3. Elor. dan. R.'t. 1597- bona.
Hoppe, taschenb. ’ 801* P* 45*
Gonyza caerulea alpina minor. Burs,eri herb. XV.
¥ n. 34. i'f
Hab. frequenter in alpibus Lafiponicis meridionali-
bus aldoribus usque ad Peliekai.se Lapponiae Pi-
tensis et Kaskajvo Lapponiae Lulensis descendens
sell.. in laleribus earum saltuosis durioribus irri-
gatis ;~in septentrionaiibus alpibus vero nunquaxu,
repertum est, neque pxtra alpes provenit.
Caulis plertunque bipollicaris , nec unqqarfi u ltra
palmaris, prope radicem Y>lerumque glabratus.
Folia radicalia praecipue stoionum sterilium semper
% glaberrima reperi simulque' oblongo - spathulata,
quam diftefentiam opthnarn hujus specie! puto; cau-
lina inferiors tantum basin versus ciliata. Calyx-omni-
no, labiatuf vel villosus ob pilos , cojnosos implexos,
magisque globosus et turgidus apparet quam in prse