fere ubique ; unde /S. in alpium locis saxosis siccis
editis adscendere videtur et usque ad Valli in latere
svecico reperta est.
Valde polymorpha est species, in cujus examine
snultum operis dedi. Varietates ejus supra exposi-
tas in loco natali multoties ludentes inveni et ab una
in alteram facile transeuntes; quam ob causam eas
post comparationem speciminum extraneorum in
Herbario Cel. Svartzii tutus expono.
"Var. ». quag ipsissima Dr. hirta Linn, herba est
valde gracilis et altior quamcæteraésæpiuspedalem al-
titudinem fere attingens. Radix perennis , sursum
in multos stolones et caudices laxius divisa. Folia
stolonum lanceolata, subpetiolata, semper integer-
r iin a, subciliata et pilis stellatis raris adspersap folia
caudicum fertilium stellatim disposita, plerumque
integra et lanceolata, ciliis rarioribus simplicibus or-
nata, de cætero glabra; at folia caulina sæpius duo
latiora vel oblonga, semperque dentata. Scapus
glabriusculus vel pilis, raris inferne adspersus, In-
llorescentia nutans. Pedicelli fructiferi longitudine
siliculæ; semper glaberrimi, Corymbus fructiferus
elongatus longitudine fere totius scapi. Flores paullo
majores quam in sequente, ,.Siliculæ oblongæ vel
o v a to -oblongæ, glaberrimæ; stigmate fere sessili.
Var /3. praeter habitum rigidiorem strictiorem
et multo humiliorem, differt oilis magis stellatis-in
fo liis , pedicellis fere brevioribus. Icon nos ter exht-
bet specimen procerius et variètati magis accedens;
sæuius vero legitur pusilla et omnibus partibus Dr.
scellâtes Jacqu. conveniens.
Quo pertinet D. hirta Engl. hot. 19. t. t. 1338.
dubitamus, quurn characterem nullum fore exhibet.
E x p lica tio Iconis ». fig. 3. — a. planta t-ota Hor
e n s . — b. superior pars caulis plantæfructiferæ. —
c. fulil radicalis pars superior magn. auct.
E xp lica tio Iconis £. fig. 1. — a. planta tota
fructifera. — b. folii radicalis pars superior magn.
auct.
22o. DR A B A incana : foliis caulinis numerous inca-
nis dentatis, siliculis elliptico-lanceolatis sub-
contortis pedicellisque pubescentibus silicula
brevioribus. §
Dr.
Dr. incana Linn. svec. n. 568. lappon. n. 254?
Flor. dan. t. 130. Zo eg a island. — Smith
brit. 2. p- 678- Falk russ. topogr. 2. p. 214.
Dr. confusa Ehrh. B eitr. 7- p* *55-
Hab. in inferalpinis campis siccis collibusque per
totam Nordlandiam et Finmarkiam maritimam
usque ad Utsjoki sat vulgaris.
Foliola in caule tarn alte adscendunt ut flores
inferiores plerumque fulcrant vel bractearum vices
gerunt. In speciminibus humilioribus folia caulina
haud raro integerrima; in altioribus autem eo pro-
fundius denotata simulque magis amplexicaulia, pras-
cipue ubi caulis ramosus. Pedicelli et caulis magis
constanter hirsuti, quam folia, ßiliculae etiam pn-
bes^ünt tum in Lapponicis ac Uplandicis speciminibus.
C O C H L E A R I A .
■ Gen. p la n t , ed. Schreb. n . 1079.
321. COCHLEARIA officinalis: foliis radicalibus cordabo
subrotundis: caulinis oblongis sinuatis,
siliculis glob0sis. Smith brit. 2. p. 688*
C. officinalis Linn. svec. n. 578- lappon. n. 256.
L ig h tf. Scot. p. 34a. L a n d t feeroens. —
Gmel.s ib. 3. p. 256. Oed. dan. t. 135. Zo eg a
island. —
ß. foliis omnibus subrotundis minoribus.
C. danica Gunn. norv. n. 197.
Hab. in littoribus maris, *. totius Nordlandiae, unde
ß. juxta rivulos in alpinis proximis frequenter ad-
scendit, ipsas vero alpes apud nos baud adtingit.'
322. COCHLEARIA anglica: foliis radicalibus ovatis
integris: caulinis lanceolatis dentati's, siliculis
subumbellatis ellipdcis rugosis.
C. anglica Linn. spec, plant, p. 903. Smith brit.
2. p. 689- Eng l. bot. 8- t. 552.
C. Mart, spitzberg. cap. 4. tab. H. fig. a.
C. groenlandica Gunn. horv. n. 196.
Hab. in littoribus maris extimis versus caput septen-
trionale ubique frequenter solo glareoso apricö; in
Nordlandia rarius.
A C. offiicinaliß- rotundifolia satis differ re videtur
habitu tenello, et caule pumilo foliis radicalibus
vix dupplo longiore, nudiusculo; tbyrso semper
M
»