nigrescentem v id i, aliquando etiam subcinereain;
nunquam vero rimulosara.
g8g. VERRUCARIA aractina : crusta æquabili riniu-
losa. s.ubnitida punctato-scabrida aterrima , ver-
rucis conoideis supra piano-impressis.
V. aractina Wahlenb. in Achat:. meth. Suppl
p. 17. Ach. lichen, utiiv. p. 292.
Hab. in pétris littoralibus aqua marina saepe adsper.
sis per totam Finmarkiam et Nordlandiam frequenter..
Durions substantiae est quam omnes reliquae,
et inde snperfioies valde compacta et nitidula, nec
nisi tenuissixne rimulosa: rimulis vi^ confluentibus.
890. VERRUCARIA maura: crusta æquabili rimosis-
sima laevigata aterrima, verrucis minutis occul-
tis apice prbminentibus.
V. maura IVahlenb. in Achar. meth. suppl. p. 19.
A char. lieh. univ. p. 29 t. ,
Kab. in saxis petrisque maritimis aqua marina inter-
dum perfusis Finmarkiæ et Nordlandiæ ubique.
Crusta crassior est quam præcedentis, simulque
opacior, rimoso - fmstulosa , aquam citius imbi-
bens , quo gelatinosior esse videtur. Frustula recep-
taculifera majora sunt reliquis, sed vix elevatiora
vel convexiora. Apex verrucarum tantum apparet
ut punctum elevatum. Tota substantia interna
aterrima.
89a. VERRUCARIA striatula: crusta dendritica virent!
atra l im i t â t » radiis convexis rampsis,
verrucis conoideis supra excavatis.
V. striatula Wahlen!.', in Achar. meth. suppl.
p.'2i. Achar. lieh. unie, p, 293.
Hab. irr petra fittorali sub fluxu maris saepehumectata
ad Pâsekâv sinus Altensis Finmarkiæ rarius.
Ubi tenuior est virentiam quandam ostendit
versus lucern posita, qua a præcedentibus bene di-
stingvitur et ad sequentes accedit. Sed albedinern
quandam in verrucis haud detegere potui, nisi nito-
rem partis sectæ veilem. De cætero verrucSfe magia
difformes sunt quam in ulla alia-, plerumque tarnen
ejusdem magnitudinis ac in 'V\ aractina.
892. VERRUCARIA mucosa: crusta gelatinöse-m u cosa
lævissima nigro - virescente, verrucis minutie
ininiereis ostiolo prominente.
A l g a e L i c h e n o s a e .
V. mucosa JA^ahlenb. in Ach. meth. suppl. p. 23.
Achar. liehen, univ. p. 282.
Hab. in pétris maritimis sub fluxu semper aqua im-
ni*ersis Finmarkiæ et Nordlandiæ frequenter.
Ubi crassior est crusta in humido fere nigra éva-
dit, sed margin es- ejus effusi semper virescunt.
Ouamquarn admodum gelatinosa est simulque cras-
siuscula, vix rimulas unquam.agit exsiccando. Ver-
rucæ ejus punctiformes in crusta sicca facile mve-
niuntur ostiolis suis atrisj sed in humida omnino
obliterantur nec supra crustam ulterius prominent.
I QQ17 VERRUCARIA cevthocarpa: crusta subgelati-
1 y j ’ nosa determinata rimoso-radiata erenata atra,
verruejs minutis immer io apiculo prominente.
V. cevthocarpa uhlenb. iti ÀchcLT• meth. suppL
p. 22. Achar. lieh. univ. p. 283-
Hab. in foveolis petrarum aquam marinam retinen-
tibus Finmarkiæ passim copiose. -
Crusta semper cieterminata maculas orbiculares
efficiens, semperque aterrima sine margine vel ef-
fusione ulla virente.- Ambitus crustæ m sicco
pulchre rimoso - .radiatus, qui ràdu tarnen in humido
obliterantur vel confluunt. Verrucæ ommno
ut in præcedente, sed ob crueum concolorem adhuc
difïiciliores inventu. In medio ita frustulosa est ut
vix dimidiam superficiem Iapidis ob.tegit, quo ab
omnibus præcedentibus longe differt; nec hæc frustula
humectatione unquam confiuunt.
O P E G R A P H A .
' Acharii meth. p. 16.
Re c ep t a c u lum fructus corneum lineare subaper-
tum: disco lineari intra margines paraleüas.
qq4; OPEGRAPHA astroidea: crusta temnssima lae-
yigata albescente, lineolis depressis planmsculis
stellatim fissis radiatisque. 7 ,
O. astroidea Achar. meth. p. 25. Eng l. bot. 20.
t. 1847. bona. 1 i. \
Arthonia radiata % astroidea Achar. hch. umv.
Hab. iiTconice laevi A lni incanae et Sorbi Aucupanae
Lapponiaè rarius, vixque msi ad Polmak Finmar-
kiae orientalis visa. rio- o