blad; seel ulterius septentrionem versus minquam
reperta est, nec. in ipsis alpibus unquara.
Folia semper prsedictse fo ringe, nec latitudine sua
apud nos variant, sursum panirn latiöra apieeque
obtusiuscula , laete viridia (n^c ut in S. aizoon glau-
ca). Margo eorum proprie dictu cartilagineus non
est, snec serraturae, quum in latere inferiore omni-
no virides; sed superne obductae tantum sunt epi-
dermide quadam accessoria albida, quae in centro
uniuscujusque serraturae adfixa est quasi in umbi-
lico depresso, et ad ambitum cito solviiw r a subja-
cente substantia folii sicque gutta una albida in una-
quaque serratura constituit. Basin versus folii liae
serraturae sensim abeunt in cilias capitulatas vel
glanduliferss. Foliola s. bracteae paniculae fere usque
ad apicem ciliata, et utrinque glanduloso - pi-
losa. Panicula tota ut etiam calycis fundus glanduloso
pilosa; sed> laciniae calycinae plerumque glabrae,
subcoloratae, obtusae. Petala versus basin vix manifeste
ciliata, albida sine ullis'punctis, oblongo-
obovata nec ita subrotunda ac in figura Florae danicae
(sine dubio perperam ita depicta). Calyx fructificans
subglobosus, fructum longe magis inferiorem fo-
vens quam in S. aizoon. Pedunculi florum tenuis-
simi fere capillares. '
Nobis extranea est S. aizoon Jacqu. xiustr. 5.
t. 433. Sternb. sa xifr. tab. 3. A. (S. petiolis pau-
ciflorft, petalis punctatis Hall, lielv. n. 978*), cujus
serraturae foliorum eodem modo constrnctae sunt ac
in nostraS. C o ty led on e , sed eximie differt: scapo
subsimplici, firmo, et bracteis latioribus inferne
praedito; calyce omnino glabrato, magis dilatato et
planiere fructum magis superum fovente; petalis
inferne latioribus, sibi invicem contiguis et subo-
vatis. Hanc in tota Scandinavia haud sponte crescere
p u to , unde figura Florce lapp. hue a ironnullis
citata non potest non ad ipsam S .C o ty led on em L in n .
pertinere.
In -Sax. mutata ejusque affini S. crustata serraturae
foliorum longe alius constructionis sunt ut-
pote e membrana hyalina tenuissima factae; cae-
terae quoque partes alienae, ut nos tree plantae vix
quidem aflinis est. Dilabunt itaque Cotyledone6
in squamoso - serratas et membranaceo - serratas.
flio. SAXI-
210. SAXIFRAGA oppositifolia: fo l i i s coriaceis cilia-
tis oppositia ovatis imbricatis planiuscuns, cauie
calyceque glabro , flore terminali semisupero.
S. oppositifolia Linn. svec. jn. %6q. lappon. n. 179.
t. s. f. 1. Stçrnb. saxifr. p. 36. Olavs. it.
island, p.433. L an d t feeroens. — Phipps
it: spitzberg. — L ig h tf. scot. p. 222. Crmel.
sibir. l\. p. 168. Georgii f l . baikal. p. 215.
Herba facie Sedi. Mart, spitzberg. t. F. L U
Hab. locis ab aqua nivali.irrigatis prgecipue saltuosis
per totum alpiurn jugum et omnes alpes mariti-
mas usque ad summa cacumina vulgatissmae; ut
etiam ih pétris maritimis et rupibus inferalpipis
passim; de caetero extra summas alpes haud visa,
' nisi in monte Snirrak Lapponiae Lulensis parCius.
Folia omnia sunt ciliata: ciliis eglandulosis s. ca-
pitulo terminali orbatis, subulatis seu extenuatis, ri-
: gidis; suprema in pedunçulo alterna sæpius sunt.
Caulis interdum pilosiusculus .ob cilia foliorum de-
currentia: de caetero glaberrimus. Petala haud raro
satis angusta et lanceolata. Pistilla calyce semper
longiora. Rami autem semper uniHori. Apex tolio-
rum semper incrassatus, triangularis et quodam-
modo retusus,- (sine ciliis) et in medio puncto umco
perforatus; quæ quidem structura in S. btflora minus
manifesta, in S.r e tu s a insignior. Ad maigi-
nem foliorum S. coesiæ adest series tota punctorunx perforatorum et nonnisi. basis plana ciliata, pnde
afhnitas harum. turn inter se tum S. coty ledom demonstratur.
- _•. n
Hæc quasi media est inter S. bifloram et retu-
sam turn respectu figurae foliorum ac constructionis
floris. Neque S. biflora nec S. retusa in Lappoma
crescit. Saxifraga biflora satis differt cauie calyceque
villoso, foliis tenuibus: ciliis sive nullis sive
mollibus et capitulo glanduloso instructis.
C ii. SAXIFRAGA nivalis: foliis obovatis truncatis
creriatis subsessilibus, scapo nudo, floribus ag-
gregatis semisuperis, petalis ealyeem æquantibus.
c
S. nivalis Linn. svec. n. 363. lapp. n. 170- s -
f. 5. 6. Eng l. hot. 440. WTilden. spec. 2.
p.045. L ig h tf. scot. p. 22i. Cranz green