bus.crescere iricipit A z a le a procumbent, Juncusspi-
catus et trifid us-. Tempenem terrae ad limitem Be-
tulae in Givorten Lapponiae Umensis i °,4 therm'om.
centigr. esse, reperi.
Betula transit e latere norvegico alpium usque in
Sveciam d fob us tribusve locis intra fines Lapponias,
ubi adeo demissum est jugum alpium. Hoc quidem
eo magis memorabile e s t, quod alpium jugum ex alpe
Dovriana usque ultra qirculum polarem continuatum,
Vegetationen! occidentalem norvegicam ab orientali
svecica disjungit, ut nonnisi plantse alpinae transire
queant. Transitus primus et omnium inaxime me-
morabilis nobis occurrit ad lacurn Tornea - träsk, ubi
ex insigni ilia convalle inferalpina Maiangerdalen sil-
va betulina penetrat per eonvallem A u d je vaggi juxta
laeu sP o ln o -träsken usque ad Tome-träsk, unde dein
in Sveciam descendit. Hac via multas plantas infer-
alpinas Nordlandicas ad Lapponiam Tornensem meri-
dionalern pervenisse crediderim ex. gr. Saxifragam
Cotyledonem et forsan etiam ccespitosam , Sedum
annuum. Alterum transitmn aperiit flumen Altense,
quod e latere meridionali, alpium jugum penetrat et
Betulam aliasque plantas secum fert.' Tertium transi-
tum efficit flumen Tanense, quo alpium jugum ad
Tanam templum vel Guldholmen adeo angustum -et
paruin conspicuum est, ut illud omnino finitum di-
camus. Hac via adscendit Thymus Serpyllumj M a tricaria
inodor a etc. Quamquam P in us sylvestris
supra Utsjöki copiose in convalle fluminis crescit, tarnen
heic usque ad mare septentrionale hand penetrat.
Ifcaque catenam alpium hie deficere,dici non potest; sed
f in is alpium omnino est ad Neiden pagum ftussiae
adjäcentem, ubi Pinus sylvestris e Svecia usque ad
mare septentrionale'propagatur. Quousque vero meridiem
versus progredi nos oporteat ut transitum qu<p-
que Abietis reperiamus, mihi non constat.
Regionem alpinam inferiorem vel alpes infierio-
reß dicimus, ubi post discessum Betulae nix nullibi
perennat ne locis occultis et in. scrobiculis, sed antg
inediufn Julium ubique' diffluit.' Jbi B ia p en z ia lap-
p o n iea , Silene aca ulis, Andromeda, hypnoides nn-
dique per campos crescere incipiunt. B e tu la nana
adhuc erecta locis paludosis crescit, ut etiam S a lix
myrsimtes. Ejusdem indolis fere sunt Alpes maritimîe
Finmarkiæ ad promontorium septentrionale,
|uaniquam'nb rupes præruptas bumorem et interdum
nivem conservant, ideoque alpino jugo non parum si-
iniliores simt. In alpe Givorten Lapponiæ Umensis
temperiem terræ flujus regionis r ° ,o therm, centigr.
esse observavi. .
Ä A lp ium ju g um vel alpes superiores nivem multis
locis per totam æstatem conservant, qua continuo li-
Uuefacta humorem summum vel potius solum uligi-
nosum adipiscuntur iis omnino peculiare. Ibi itaque
crescere posaunt Ranunculus g la c ia l is et nivalis, P e dicular
is hirsuta et flamm ea, Stellaria bifiora, E r i-
■ meron unifiorum , plantse nullis aliis loçis obviæ. A l pium
jugum in Lapponia meridionali u-tpote Umensi,
Pitensi et Lulensi aquas meteoricas occidentales et
orientales omnino separat et omnium alpium summa
cacumina habet; in Lapponia vero Tornensi vel potius
Nordlandia maxime septentrionali alpes summæ
versus mare glaciale magis elevantur, quam ullo alio
lpco, adeo ut ex. gr. prope Lyngen et Tromsôen alpium
cacumina nivalia et convalles inferalpinæ lætissimæ
inter se alternent, exemplo per Lapponiam,inaudito
et scrutiniis bbtanicis quam maxime favente. Postea
in Fimparkia occidentali a discrimine aquarum longius
remotum est jugum et mari septentrionali accediç; si-
mulque humilius fît et denique in alpibus Vorieduder
et Rastekaisse limitem nivalem haud adtingentibus
fere finitur. Reliquæ enim alpes, quæ in Finmarkiam
orientalem se extendunt ex. gr. ad Tanam et inter pen-
insulam Varangriam et sinum Tanensem nivem vix
ullibi retiiient quamquàm petrosæ.
Ultra limitem nivalem elevata caçumina paucio-
ribus tantuin locis intra Lapponiam occurrunt; Horum
humiîiora 4000 ped. paris. altitudinem baud at-
tingentia glaciebus desdtuuntur, altiora glaciebus *)
primi generis instructa su n t, altissima vero ultra
5000 ped. par: siipra mare elevata glaciebus secundi generis
ruptis et cadentibus insignita sunt. Limitem nivalem
circiter 3500 ped. paris, supra inare elevatum
esse cognovimus. In Lapponiæ U.mensis confinas
spptentrionalibus primum nobis noturn est cacuraen
* ) In Sibiria raullæ sunt Glacies : Pallas U. sibir. 3,
Pf 448* uti videtur ob æstatem nimis calidam,
C a