V. V'l • -- I
Caulisparum crassior quam in E . h yema li, vix-
que erassitudinem calami scriptorii superans, striis
vel sulcis circiter viginti exaratus, de cætero lævis
sine angulis asperis.* Vaginae caulis annulares vel
respectu longitudinis ladtudinem haud superahtes,
constrictæ: margine superiore toto nigro, dentibus
nig ris , opacis acicularibus. Raini ultra digitem
lon gi, vix asperuli: vaginarum dentibus lanceolads
apicenigds. Spica intra vaginam terminalem sub-
sessilis., nigerrima.
Hoe Svecorum notissimum Fr aken est, et in
omnibus herbariis svecicis antiquis pro E . flu v ia tili
exhibetur, inter quae herbaria Fr. Ziervogelii ipsius
Linnéi in itinere Gottlandico socii summi auctori-
tatis est. Contra E . Telmateja, a Cel. Smith. Engl,
bot. 29. t. 2022. perperam admodum pro^ E . flu v ia t
ili exhibitum, necin fluviis crescit, nee in tota Sve-
' cia lectum est, nisi in extima Scania. Quomodo
tune Linnéi planta originalis?
528- EQUISETUM reptans: multicaule, cauliculis
procumbentibus filiformibus nudis scabris tetra-
gonis, vaginarum dentibus sétaceis nigris.
■ E. reptans PEahlenb. in PEeb. et Mohr ind. mus.
E. hyemale A. tenellum Liljeb la d sv. flo r . p. 384*
E. scirpoides Michaux amer. 2. p. 28 >• secundum
Pfreb. et Mohr crypt, p. 60.
ß . variegatum: crassiua, cauliculis pentagons, vaginarum
d end bus sublanceolads albicantibus.
E. variegatum Schleich, catal. n. 21. Engl. hot.
28. t. 1987' PEillden. spec. 5. p. 7. Schkuhr
crypt, p. 177/t. 172. b. haud bona.
E. nodosum Schrank flor. bavar.'
Hab..in rupibuselatis^iontium inferalpinorumNord»
landiæ passim; ut etiam in alpibus Lulensibus
prope Virih-jaur rarius visum. Quum autem
tiifftculter inyenitur ob cattles tenues clandestixios,
vix dubito quin vulgatius sit. ß. in ripis fluminis
.Vindelensis prope Sorséle Lapponise Umensis
lectum. _
Tenuissimurn sui generis, et ab omnibus tu»
stinctissimum. Radix longe lateque sub superficie
terrge repit üt etiam passim supra terrain, siinulque
passim dividitur in ramos solitarios et dein cauliculos
multos exserit, qua re sequentem speeiem valde
T e t r a d i d y m a e . 299
refert. Cauliculi ipsi simplices vel ad basin tantum
divisi, longitudine digiti, tenuitate fili, scabri et
duriusculi ut in E . h yema li, quadrisulcati vel te-
tranguli, remotius articulati: vagims a tn s , dentibus
setaceis, patentibus, serrulatis, persistentibus.
Spica sessilis et e vagina vix exserta, parva, cauliculo
duplum crassior: peltis nigris.
ß. figuræ citatæ Erigl. bot. ex asse convemt,
nisi spica paullo minor in speciminibus lapponicis.
Quin varietas sit plantse «&. vix dubito, quum vagi-
nulæ etiam in E . rep tante interdumalbicantes fiunt
ad oras. Sohkuhrii figura spicas longe nimium cras-
- sas exhibet.
529. EQUISETUM hyemale : multicaule : caulibus nudis
striatis scabris, vaginis edentulis crenatis,
spicis sessilibus subinclusis.
E. hyemale Linn. svec. n. 931» lappon. n. 394*
Eng l. bot. 13. t. 915. rudis. Schkuhr crypt.
p. 176. t. 172. Flor. dan. 8* t. i4P9- Smith
brit. 3. p. 1105. L ig h tf. scot. p. 650. Olavs.
it. island, p. 945. Flor, kamtschatk. in A r c t .
Z o ol. p. 196. Georgii f l . baikal. p. 257.
Hab. in arenosis subhumidis præcipue ad ripas flu-
minum Lapponiarum omnium sylvaticarum rarius
copiose; edam in Nordlandia inferalpina lectum.
Radix sursum varie ramificat et plures caules
in superficie terræ exhibet. Caulis singulus simpli-
' cissimus, nudus (sine ullis ramulis), drassitie f>en-
næ gallinæ, pedalis et ultra, verruculis subcardla-
gineis obtusiusculiS scabratus. Vaginæ basi et apice
annulo nigricante notatæ, crenulatæ et sine dentibus
u llis, quales tarnen haud semper fuere sed prima
infanda instruct® sunt dentibus connatis nigris,
demumque deciduis et nonnisi prope radicem.et sub
spica in maturis speciminibus persistentibus. Spica
sessilis et tantum subexserta; peltis nigris.
Equiseta a præcedendbus generibus distant tum
habituacfïucdficadone, sedPsiloto conveniuntsaltim
dehiscenda capsularum longitudinali ut quo dämm 0-
do in eodem ordine naturali permanere possünt. An
quaternus numerus filorum seininr.lium analogiam
quandam cum quaternatis seminibus præcedentiuin
gener um indicat ?