
IS. -
Garol.
W
CM
e.
a
«p.
H
WflL
lum.
-Q gro 1 sfL D't'y'i v a i i ft a1.
(a d pag. l v )
Azalea procumbens.
Juncus spicatus..
Aspidium- Lonchitis.
Juncus parviflorus.
trifidus.
Arbutus alpina.
Menziesia caerule.a.
Lycopodium alpinum.
Soncbus alpinus.
Angelica Arcbangelica.
Ranunculus lapponicus.
Salix lanata.
Phaca frigida in septentr.
; i
Sed baec ipsa latera magis declivia efficiunt, ut plantae
adscendentes- nusquam tam certos terxninos inter se
observent, saepe etiam lapidibus et terris delabentibus
ad loca inferior? trahuntur; et de caetero hasc latera
pra=ruptiora magis vel minus calida evaAunt pro situ
vel ad meridiem vel ad septentrionem vergente. Omnia
haec evitantur in latere svecico, et itaque tabulam
annexam feci prsecipue ad observationes in Lapporua
tornensi factas.
(hie Tabula conferenda).
Accedit ratio prorsiis singularis, vegetationem in
summis alpibns moderhns, eaque in niyis per aesta-
tem aliquando remanentis vi destructiva in yegetatxo-
nemsitaest. Per se patet,non omnes testates in alpibus
aequecalidas esse et nivem aeqüe solventes; u b iveronix
sub frigidatvel potius pluviosa quadam testate insoluta
permanet, vegetabilia omnia funditus destruuntur.
Hoc quidem nobis perconspicuum fuit in alpibus Lu-
lensibus anno .1807; frigida“*en'iiri sestas anni 1800 n ivem'
non solutam per totos campos alpium reliquit,
et hos campos insequente aestate post solutam nivem
vidimus adeo deyastatos, ut nortnisi reliquiae $danta-
rum destructarum superstites fuerint, tristi et fusco co-
lore terrain obducentes. IpsiLappones tristem haue rem.
animadverterunt. Hüic malo prsecipue obnoxias sunt
omnes plantae fruticulosae, uti Andromeda#.* Azalese
et ipsum Empetrum; quae igitur haud crescere pos-
Sunt in locis, ubi liix quavis aestate baufLadeo solvi-
tur , ut terra quodaminodo exsiccetur. Juncos
et varia quoque gramina caespitosa. hac occasione nii-
rum in modum destructa vidimus. Nullae vero plantae
in his campis citius reveniunt quam Ranunculus
glacial is et nivalis, Saxifraga nivalis et 'stellar is et
oppositifolia; et itaque propius ad limitem nivaleui
accedfere possunt quam cseterae omnes. Si omnino vegetabilia
quaedam sunt, quae nive perennanti haud destruuntur;
prsecipue ea sunt Lichenes et Polytricha;
inprimis Pelcideam croceam in locis nive devastates
frequentem vidimus. Lichenes umbilicati et nonnulli
imbricati ex. gr. L . stygius, certo vivi persistunt
in lapidibus hand quavis aestate nive denudatis;
et sic ultimam certe vegetationem in terra ultima
constituunt!