grossificatum seorsim magn. nat. — d. idem cum
particula rachidis magn. 4plo auctum.
482. SALIX p h y lic ifo lia ; germinibus pedicellatis gla-
bris subulatisj foliis oblongis undulato-serra-
tis glabris subtus glaiïcescentibus.
S. phylicifolia Linn . svec. n. 88°- lappon. n. Jg i.
tab. 8* fig» d. Smith brit. 5. p. 1040. Flor,
dan. 6. t. 1052. E n g l. bot. <2$. t. 1958- Ge-
orgii f l . baikal. p. 256?
Icon tab. nostr. XVII. fig. 2.
Hab. in lotis humidiusculis umbrosis regionis sylva-
ticæ et inferalpinæ omnium Lapponiarum frequenter.
Hujus nullam scio differentiam essentialiorem
quam longitudinem capsularum utpote pollicem di-
midium attingentem. Capsulæ adeo elongatäe sunt
ut corniculatæ vel rostratæ dici merentur , nec du-
bito quin hæc omnium Salicum svecicarum maxime
macroçarpa ait. Folia sub incauta exsiccatipne omni-
no nigrescunt. Pedunculi amentorum breves sunt
foliolis minoribus capsula vix longioribus. Ramuli
tenelli et rachides petiolique semper pubescunt. —
Figura citata in E n g l. bot. satis convenit, quam-
quam germina inulto magis elongata sunt in speci-
minibus lapponicis. Nec germina sericea ullo modo
agnosco.
E x p lica tio iconis: a. particula rachidis cum
duobus germinibus grossificatis magn. nat. —-
b. unum germen magn. quadruplo aucta.
483» SALIX majalis: germinibus subpedicellatis glabris
elongatis, amentia sessilibus ebracteatis,
foliis oblongis undato-serratis subtus glaucis.
Hab. in pratis subhumidis et ad ripas fluminum per
Lapponiam sylvaticam ubique frequenter.
Fruticeta plusquam orgyalia lSetissimse vel Ha-
vescentis coloris constituit. Ramuli et folia semper
glaberrimi, satis nitidi nec unquam nigresçentes.
Ob hunc laetiorem habitum earn diu pro varietate
procera- S. arbusculce habui. Omnium affinium
Salicum maxime præcox est, utpote quæ amenta
prorsus sessilia et ebracteata gerit eaque medio men-,
sis Julii 1810. semina undique dejicientia ubi «S’, ni-*
fricans vix deilorata fuit. Germina prorsus gla-
erriaia.
f f germinibus villosis«.
184. SALIX versifolia: germinibus subpedicellatis
pilosiusculis, stylo elongato, amend foliohs
lanceolatis, foliis obloxigis oblique acummatis
integerrimis pilosiusculis.
Icon tab. nostr. XVIIJ. fig- 2.
Hab. in unica palude Suddiksmyran dicta propetem-
plum Lycksele Lapponfce Umensis copiose.
Quodammodo intermedia est inter S. limosam
et «S', myrtilloidem: prioris villositatem et formani
germinis habet; posterioris vero est statura fruticuli,
textura foliorum etc. Inter utramque etiam crescen-
tem earn in v en i, ut omnino earum proles hybruia
es.se pote st., Ad «S', myrtilloiden omnino prop ms
accedit, tarnen n o n ’ potest non abunde difterre.
amen to foliolis minoribus sublanceolatis stipato,
germinibus brevius pedicellatis pilos is , stylo elongato,
foliis oblongis basi potius elongata quam sub-
cordata, apice acuminata subconduplicata simulque
obliqua. Tum ob hanc obliquitatem tum ob folia
amend et inferiora ramorum angusta earn versifo-
liam dixa. In varia setate varium quoque habitum
serit utpote Horens S. limosce simillima; fructificans
1 vero «S', myrtilloiden adeo refert ut tentatus fui earn
pro ejus varietate pilis «S. limosce larvata habere.
Non ' tantum folia adulta villositatem splendentem
e xu it, v e rum etiam germina omnino Calvescunt, etr
nonnisi stylo elongato a «S. myrtilloidis.distingvuntur.
E xp lica tio iconis: a. ramus cum amen to femi-
neo semimaturo Foliolis tantum minoribus fulcrato.
b; particula rachidis cum duobus germinibus Aupplo
auctis. c. germen defloratum magn. 4-pf° auctum.
485. SAL1X nigricans; germinibus subpedicellatis
villosis elongatis, foliis oblongis undato- g r a tis
subtus incanis.
S nigricans Smith brit. 3. p- 1047* ,
S. phylicifolia /3. Linn .svec . n .ß8o* la ppon.n. 35°*
tab. 8- fig- c* Flor. dan. 6. t. 1055*
Icon tab. nostr. XVII. fig. q. . .
Hab. locis sicciusCulis umbrosis' per partem sylvatic
a m , subalpinam et inferalpinam totius Lappo-
nise usque ad Kdstrand Finmarkiae frequenter.
Vix ullum mihi superest dub h im , quin haec
omnino confluit cum «S', phylicifolia'. ita enim folia