
Cäulis un a cum foliis pilis brevibus patentibua
pubescit, semper laxus, sine geniculis tumidiori-
bus. oemina nigra, margine obtusiusculo albo haud
peilucido cincta.
Sperguld pentandra, quam supra Arosiam
öveciae haud vidi, magis cliversa est quam quis primo
intuitu crederet: caule erecto, iirmo glaberrimo,
articulis caulinis nodosis ét limbo annulari protubérante
cmctis, foliis brevibus ad latera annuli aggre-
gatï8 nec proprie verticillatis, et marginibus semi- -
o n r T bran?Ceis ’ hyalinis, radiato-striatis.
-*?<>• U.LA nodosa: foliis oppositis subulatis
muticis: axillis superioribus ramulosis, calyce
enervi. ' , J
op. nociosa J,inn. svec. n. 490. lappon. n. 191.
Smith brie. 2. p. 503.. Eng l. hot. 10. t. 694.
opt. Zo ega is la n d — Flor. dan. t. 96. opt.
Eigh tf. scot. p. S44. Grnel. sibir. 4. p. 153.
. F a lk russ. topogr. 2. p. igs. :
, Hab. in littoribus inundatis maris per Nordlandiam
et proxime adjacentem partem Finmarkiae passim;
u te tiam foliis paullo crassioribus in littore flumi-
ms Lulensis ad Vuollerim lecta.
Lapponica planta sylvestris est m in o r, articulis
uiagis sparsis et ramulis seu prolificationibus rariori-
bus, unde etiam faciem nodosam fere amittit.
251. SPERGULA saginoides: foliis oppositis subulatis
muticis, caulibus adscendentibus unifloris, ilo-
ribus nutantibus.
Sp. saginoides Swartz in açt. Stockholm. 1789.
TT . .?* 44c|* }• f* 2. Gmel. sibir. 4. p. 157. n. 64.
Wab. in alpibus meridionaiibus passim. Ego earn
multoties legi ad Virih - jaur löcis graminosis suc-
cosi,s meridiei expositis copiose ; ut etiam in loco
lmgato inferalpino ad Sörfolden Nordlandiæ frequenter.
•. 3agiuse procumbentiaâco simillima, ut primo
intuitu vix distinguitur; sed attendus examinata
r*. icis duratione turn caule et foliis differt, ut
nihil dicam de numero partium -frucdficationis, qui
re vera in Sagina edam quinarius obaervatur interum.
Radix semper perennis, e cujus verdee egre-
diuntur caules breves vix ultra semipolliccres, simpli-
ces, prim um decumbentes, superne assurgentes et
unico pedunculo longiusculo unifloro terminât!. Hi
vero caules primi anni quodanmiodo perennant, et
insequentibu8 annis.e latere innovatioi\es peduncu-
l i feras proférant, ideoque ranlosi atque latentton
quodammodo apparent. Folia subulata vel usque e
basi âtténuata, secunda vel sursum vergentia, api-
cu.lata. Flores postflorescentiam in aprce peduncuii
incurvati nutantes. Petala longitudine calycis. Capsula
oblonga calyce duplo longior, qumquevalvis.
Semina rotundata, lsevia. ' '. n
Spergulce subulatce xvs. afEms e s t, cujus flores
nunquaùi nutant, folia mucronata etc.
C L A S S I S XI.
d o d e c a n d r i a .
L Y T H R u M.
Gen. p lan t. ed. S ch r e i, n. 825. G<ertn. d e fr u c t . 1. p. 569. tab. 62.
252. LYTHRUM Salie aria: Linn. suec.n. 422. lap-
pon. n. 197* L ig litf. scot. p. 247-
Hab. juxta mare in Nordlandia meridionali parciu6:
Limie'.
CLAS S I S XII.
I C. O'S' A N D R I A’.
P R U N U S.
Gen. p lan t . ed. Schreb. ». 849*
052. PRUNUS Pa^Liis: floribus racemosis, foliis deci-
duis basi subtus biglandulosis subrugosis serra-
- tis , ramulis pnberulis.
Pr. Padus Linn. svec. n. 431. lapp. n. 198- (jrf or“
g ü fU baikaL p. 217. Flor. kamtschatk. in
A r t . Zo ol. p. 195. Gmel. sibir. f e P- 171*
L ig h tf. scot. p. 253.
Lapponibus A u t je . Fennonibus Fuomi s. J-fiiotne»