Lapp, adlatus omnino convenit, nullum dubium
esse potest, quin yera sit planta quamquam Linne
postea addita differentia arista terminali earn' obscu-
ram reddidit. Corolla apice subintegra subenervis.
Ratni paniculae paucissimi, fere semper tantum duo,
eique inferne omnino laeves (ne c exasperati), in
pantos tantum rainulos paucifloros divisi, ut tota pa-
nicula adinodum rara et paupera fit.
V<zr. ,<3. in Svecia inferiori quoque crescit, et
omnino convenire videtur cum A. setucea Smith f t .
b u tt. -— panu ulam satis densam habet. Flosculi
vero in utraqe eidem, ita et nonnisi varietate a
Lapponica differt.
A . canina Lirtn. in s'eptentrionali Svecia haud
crescit, nec Upsalige adinodum frequens; estque
omnino idem gramen ac exterorum in Eng l. hot.
26. t. 18.5b. exhibitum. Calyces.ejus minores, bre-
.viores et magis ovati, plerumque (usci vel brunnei
(unde Linneo colorad dicuntur, ut ipsum gramen
svetice brun - liven,, inSpeciebus plantarum purpura-
scerite - lucentes). Panicula multo magis densiflora;
ramis flexuosis erectioribus. Aristae magis recurvae.
Multis fasciculis foliorum setäceorum ad radicem
praedita est ut A . rubra. Anno 1745 primum in-
notuit L in neo , et quidem uti videtur Upsalise lecta. ..
40. AGROST1S vulgaris: paniculae ramis subhispidis,"
ramulis divergentibus, ligula brevissima,' corolla
mutica.
A. vulgaris Sehr ad. /lor.' germ. 206. t. 2.- f. 5.
\ Eng l. hot. 24. t. 1671; optim.
A. stolohifera Leers herb. p. 20. t. A. f. 6,
ß. aristata: -Schrad. 1. c. t. 5 f. 1.
Hab. juxta iluvios in s>ubhumidis neinorosis per partem
sylvaticam omnium Lapponiarum svecica-
ruiiftut eliam in Nordlandia vulgaris; nec altius
versus alpes quam Abies adscendit.
Ideoque neq.uit esse Agrostis-Flor. lapp. n. 45,
quse Linneus in Flor. svec. ed. t. assumsit atque pro
extraalpiiia agnoscit, addito charactere „panifcula
compressa et nOrnen svecicum Fait - h v en ” ; dein
yero .omisit et uti videtur cum Agr. sLolonifera con-
junxit usque dum ab exemplare heterogeneo, quod
delineavit Smith Agr. capillaris in ic. ined. iterum
in Spec, plantarum resumta est, adjunctis nominibus
„panicula capillari” , excluso synonymo FI. svec.
Exinde patet quod gramen lappomeum ipso dubium
fuit,, nec sperandum est quod nos pro certo extu-
cemus ipsi-us dubia. In p r æ l e c t . ord. nat. p . l47*
A . capillaretn exoticam dixit. Man'ebit itaque lllut
synonymon Florae lapponicæ semper obscurum.
41. AGROSTIS* algida: calyce ovali IM i obtuso,
- corolla minim|| univalvi mutica, bolus plams,
panicula subspicata.
A. algida. Phipps voyage bor. p. 204V
Icon tab. nostr. 1.
Hab. in stillicidio aquæ nivalis ad lrtus- septentrionale
alpis Raste-Laisse Finmarchiæ o-rientalis; ubi
adeo ab aqua imindata fuit ut spica tantum emi-
nuit. Lecta Horens d. 27. Juli i8 °2*
Parvas cæspites in aqua format hoc pusillum
kramen. Ex una radice nasci'tur unus alterveculmus,
Onacum stolones nonnulli foliosi, vix yero pèrennis
esse videtur. Stolones foliis semper planis instruuntur
ut culmus. Vaginæ foliorum radicalism culmum
tegunt usque ad dimidiam ejus altitudinem, atque
laxæ sunt; de cætero culmus nudus, sine foins.
Folia ipsa seitoper plana (nec.in sicco specimme con-
voluta unquam), respectu brevitudinis latiuscula
quamquam vix lineam lata, vix pollicem longa, mo
lissinia, pallescentia vel luteo -virid ia, lævissima.
Culmi sesquipollicares vel bipollicares, foliis vix al-
tiores ita utspicæ tantum incæspitibus supereminent,
laevissimi, tenues. Panicula adeo contracta et
coarctata ut subspicata dici meretur, nec rami ejus
sub florescentia divergunt unquam unde, semper linearis
vel subcylindrica. Rami in singulo verticillo
paniculae plures quidem, sed breves, pauciflon,
erecti, semper lævissimi. Tota spica 5 circiter li-
neas longa. Flores minutiores quam in ulla alia
specie boreali. Çalycis valvulæ perquam molles ut
exsiccatione contrahuntur et formam suam pevdunt,
nec sub anthesi divergunt ut, in cæteris sed semper
erectæ et parum apertæ sunt; de cætero ovales , te-
nuissimæ, lutesçentes subhyalrnæ, obtusæ', snb-
æquales, \alde concavæ et nullo modo *carinatæ :
exterior obtusiuscula, nervo cràssiore ad apicem vix
pertingente prædita ; interior obtusissima, nervo
brevi prædita et tota fere hyalina. Corolla perexi