D I A P E N Z I A .
Gen. plant. ed. Schreb. n. 255.
105. DIAPENZIA lapponica. L in n . svec. .n. 169.
lappon. n. 88- tab. I* f. 1. Flor. dan. t. 4.7-
Crantz groenländi — Hot tb. pi. groenl. in
A c t . I la fn . X. p. — .
Icon tab. noetr. IX. ( fru c t .)
Hab. per totum alpium jug um in campis elevatis et
collibus nive fere nunqtiam tectis vulgatjssime; ut
etiam in markimis alpinis Norvegiae per insulas
promontoriaque extima usque ad Nordcap frequenter;
nec non in montibus alpinis jugo'pro-
pius sids per partem subalpinain et subsylvaticam
Lapponiarum svecicarum passim usque in Kalkis-
bout Lapponiae Pitensis, Sr;irrak Lapponiae Lu-
lensis et Lammas tun turi Lapponiae Tornensis. Infra
alpes nunquam descendit nec [in radicibus'al-
pium unquam invenitur; sed solo alpino quam
maxime frigori exposito sibi exposcit, et ubi il-
lud invenitur etiam in collibus plankier juxta
mare qrescit ex. gr. ad. tempi.um Rnrstad Nord-
landise Saltensis.
Floret pér totum mensem Julii ultraque et sflbe-
dine insigni alpes .admodum ornat. Ipsa planta
omnium plantarum perfectiorum frigori patientis-
sima est, titpote quae in campis maxime perflatis* et
ïdeoque nive fere nunquam tectis persistere potest
per totam dirissimam hiemem viridis. Dumper alpes
elatos sub intensissima hieme profectus sum
hujus plantae caespites foliosas undique vidi denuda-
tas et aeque.virides ac aestate. Anatomen ideoque
in s titui foliorum Rörstadiae degens, et teperi in costa
dorsali nonnisi pauca vasa lignea sine ullo vesti-
gio ductuum spiralium; cellulosa quam maxime
utriculosa vel potius granulosa est.
Radix primaria sub terra alte defigitur estquean-
gusta satis et attenuata, submollis nec lignosa. E
vertice ejus surgunt rami teretes-, longiusculi, oblique
per terrain adscendentes divergendo, qui cum
terrse superficiem tangunt expanduntur in caespitu-
los foliqsos perennes. Primaria autem radix sub
terra alte latens, per hos ramos vel caudices plures
adscendentes latam, crassam et convexam caespitem
générât, adeo duram u t vix sub pedibus deprimitur.
Ouamquam itaque mollide sua ad herbas pertinet
hæc planta-, vaide ramosa est et longæva foliisque
révéra perennibus instruitur, pu jus exemplum aliud
"Scio nullum. Est tota paradoxal, radix et caudice3
quasi herbæ e s t, sed folia fruticis quam maxime
sempervirentis. Haud ideoque mirum si earn ad il-
los ordines naturales.retulerunt Botanici, qui herbis
c o n s ta t ; in qua opinione firmati fuerunt a corolla
tubulata staminibus tubo impositis. Fructus vero
et semina optime cum Bicornibus conveniunt, ut
me judice planta nequit non- esse Azaleis proxime
affinis. An atonie fructus more Gærtneriano instituts
sequens^est.
F e r . Capsula supers, calyce parum brevior, ova-
ta , acuta, stylo coronata, cartilaginea, ro-
tundato - trigona, trilocularis, triyalvis: val-
vulis.vix ad basin separatis. Dissepimenta medio
valvulaium inserta atque valleciilis capsulae
extérnis respondentia, a columna centrali supra
centrum capaulæ sese separantia dum dehiscit capsula,,
sed ad centrum et infra firmiter cum columna
centrali connata.
F e cep . in singulo ■ loculamentO sin gu lum , axi
capsulæ firmiter adnatum et superne bilobum,
inferne liberum vel a columna centrali solutum
et undique seminibus tectum; de cætero oblon-
gum , fungosum, luteolum, favosum.
Sem. plura, minuta, subcubica vel subrotunda,
rufescentia, areolata.
Integ.. simplex, membranaceum, tenue.
Album , semini conforme, albidum, friabile vel
grumosum. '
Embr. oblongus, albidus, centralis. Coty l. sulco
exiguo divisae. Rad. crassa, centripeta,
E xp lica tio iconis: a. A. capsula apice dihiscens,
naturali et aucta magnitudine. B. capsula aperta
superne visa. C. ejus sectio transversalis per centrum*
D. ejus sectio transversalis infra centrum,
qua receptacula libera manifestantur. E. capsula
e latere visa, postquam demta est valvula anterior,
quo situs et figura receptaculorum visui
patent. F. sectio longitudjnalis per columnam
capsulae et receptaculum u n um , qua fovea in