54». SPLACHNUM luteum: subacaule, foliis ovali-
bus subdentatis, apophysi umbraculiformi pla-
niuscula lutea.
Spl. luteimi Linn. svec. 11. 964* Amoen. acad.
2. p. 277. t. 5. f. 1. Hedw. stirp. crypt. 2.
tab. 17. Flor. dan. 8- t. 1359.
Hab. locis paludosis apricis stercore bovino insidens
per partem subsylvaticam et sylvaticam omnium
Lapponiarum svec. passim copiose, ad ldivuoma
Lapponiae Enontekensis frequentissiriie. Aestivalis
est unacum xeliquis gspeciebus annuis etiriense
Augusti maturans.
Tutissima ut etiam facillima differentia hujus
et praecedentis speciei in colore umbraculi consistit,
11am folia Spl. lu tei ssepe non paruin denticulata
sunt et umbraculum convexiusculum. Color umbraculi
in Kali testaceus tantummodo evadit.
542. SPLACHNUM sphcericum: su b a cau le ,fo liiso b -
longo-spathulatis acuminatis integerrhnis, apophysi
globosa magnitudine capsulae.
Spl. sphaericum Swartz method, muse. p.-33« £•' »•
f. 1. Hedw. stirp. crypt. 2. tab. 16. Web.
et Mohr crypt, germ. p. 100. Hoffm. ß .
german, p. 22.
ß. minus. Spl. gracile Dicks, t. 10. f. ß. Hillen, t. 44*
fig- 4-
Hab. locis paludosis apricis in stercore bovino per
partem sylvaticam et subsylvaticam omnium Lapponiarum
svec. passim copiose; ut etiam in sub-
alpinis frequenter.
Apophysi sua minuta vix cra-ssiore quam ipsa
capsula, eaque viridi facile distinguitur. Setis spi-
thamae longitudinis saepe occurrit, semper vero te-
nuissimis vere capillaribus, quibus a varietate tenella
Spl. mnioidis facile distinguitur haec ispecies.
543- SPLACHNUM vasculosum: caulescens, foliis
ovali - spathulatis obtusiusculis integerrimis, apophysi
ventricosa purpurea capaulis triplo ampliore.
Spl. vascf losum Hedwig, stirp. crypt. 2. tab. 15.
Flor. dan. .§• t. 14.13. optim. Web. et
Mohr crypt, germ. p. 100. Hojfm. f l . german.
p. 22.
Hab. in paludibus profundis spongiosis Lapponiarum
sylvaticarum et subsylvaticaruni rarius, usque ad
Nonainen paroeciae Enontekis. .
Fateor me dubitare an limites quidamcerti exi-
etunt inter hanc speciem et Spl. ampullaceum.
Quern in Lapponia reperi museum caule gaudet ultra
bipollicari, innovationibus dimidiam setam
sequantibus, foliis obtusissimis, simulque apophysi
b revi, adeo ut a S. ampullaceo longius distat. bed
in Vermlandia legi colore sensirn dilutiore et hgura
apophyseos löngiore simul ac foliis longioribus usque
dutii in Spl. ampullaceum abire videtur. _
A44. SPLACHNUM urceolatum: caule subdiviso, to-
liis bullatis integerrimis imbricatis cuspidatis,
apophysi obcoriica latitudine capsulae.
S. urceolatum Schreb. in Crantz grcenl. — or.
dan 8- t- 1361. f. a, Hedw. stirp. crypt. 2.
'4 tab. 13. W eb . et Mohr crypt, p. 102.
Spl. bryoides Zoega island.
ß. minus: foliis angusdoribus.
Spl. mnioides Hedw. stirp. crypt. 2. tab. 11.
Swartz nov. A c t . Ups. 4- P- 241 -
Phascum pedunculatum Flor. dan. t. 192.
Hab. locis siccioribus in stercore bovino vel truncis
emortuis ossibusque per partem sylvaticam, subsylvaticam
etsubalpinam omnium Lapponiarum
fere ubique; ut etiam in alpestribus locis Nord-
$ landiaö Mnmarkiaeque rarius. Altius versus alpes
adscendit prsecipue var. fl. quam reliqua Splachna,
et solum est Splachnum in norvegico latere a me
lectum; alpes vero altiores fugit. Hoc et proxime
. insequens podus vernalia sunt mense Junto ma-
turantes, perennia. _ \ .
Quoad longitudinem insigniter v an at, sen. a
pollice una usqu^ad tres, et folia quoque plus mi“
nusve longa proportionaliter inveniuntur, sedaupexiora
semper valde concava, qualia etiam apud Spl.
mnioide reperio. De caetero in capsula nulla adest
differentia harum specierum; in utraque apophysis
junior viridis est, matura rubra. Folia sub apice
valde concava vel extrorsum gibba surculos obesiores
efficiunt quam in ullo alio.
SPLACHNUM angustatum: caule diviso, loins