
A. alpina Linn, svec. n. 604. lappon. n. 257*
Oed. dan. t. 62. Zo ega island. — Cranz
groenl. — P a lla s it. sibir. 3. p. 34. Geor-
g ii f l . baikal. p. 225.
A . alpina ». TVillden. spec. 3. p. 534»
Hab. locis irrigates occultis ad rivulos e. 8. p. in radi-
cibus alpiuin et inferalpinis Nordlandiae vulgaris,
unde etiam in lateribus alpium meridionaliorum
passim adscendit, et usque adKask -ajvo Lappo-
niae Lulensis nec non Käbdespakti Lapponiae Pi-
tensis rarius procedit; sed in septentrionalibus
haud reperitur nisi locis inferalpinis Finmarkiaa
passim.
Folia per se valde venosa, rugosa et crassiuscula.
Pili etiam in hac ramosi. Pedicelli patuli, stellato-
pilos i, sed ipsae siliquce erectae et glaberrimae.
T U R R I T I S .
Gen. plant, ed. Schreb. n. 1095. Gcertn. de fruct. 2. p.297.
tab. 143.
S35- TURRITIS hirsuta : foliis omnibus hispidis,
caulinis amplexicaulibus medio dentads.
T. hirsutaLinn . svec. n. 607. Llor. dan* 1 .1040.
L ig h tf. scot. p. 353. Falk russ. to'pogr. 2.
p. 217. Geo rg ii flo r . baikal. p. 225. Flor.
Kanitschatk. in A r c t. Z o o l. p. 196.
? T. ciliata W illd en spec. 3. p.54 4 ?
Hab. in cam pis siccis inferalpinis Nordlandiae meri-
dionalis rarius; legi earn in prasfectura Saltensi ad
Säljas Sörfoldensem et ad Vättfjället ipsius sinus
Saltensis.
Lapponica planta pumila estt ' caule simplicis-
simo. Folia omnia et caulis pilis furcatis stellatisque
obsita. Nihil differre videtur a planta prope Upsa*
liajn crescente, sed siliquas haud examinavi.'
B R A S S I C A .
Gen. plant, ed, Schreb. n. 1096.
336. BRASSICA campestris: radice cauleque tenui,
foliis caulinis cordatis amplexicaulibus. Smith
britl 2. p. 718.
Br. campestris Linn. svec. n. 6og. lappon. n. 265.
Flor. dan. 4* t. 550. Falk russis. topogr.
2. p. 217.
Hab. in a^ris Novacolärum Lapponiae meridionalis
frequentius, septentrionalis rarius ^ex g r .a « P*“
gum Idivuoma Enontekensem et in Tromso Nordlandrae.
■»
Folia infima caulis petiolata quidem sunt; sea
neque lyrata v id i, neque subhispida.
CLAS S I S .XVI.
m o n a d e l p h i a .
G E R A N I U M .
Willden. spec, plant. 3. p. 696.
527. GERANIUM sylvaticum: pedunculis bidoris, fo-
liis subpeltatis quinquefklis incisis serratisque,
fructibus erectis calyce triplo longioribus.
G. sylvaticum Linn. svec. n. 617. lappon- n. 205.
Smith brit. 2. p. 731-- L ig h tf. scot. P- 0^7*
Olavs .it. island, p. 164. L andtfceroens . —
Georgii f l . baikal. p. 225. Falk russ. topo-
Lapponibus^ K ip p e r -gra se ( i. e. Galen herba).
Fennonibus Enontekens. Panaisen kuka.
Hab. in pratis nemorosis locisque fertilioribus sylva-
ticis ad fivulos e. s. p. per pattern sylvaticam, su(>-
sylvaticam et subalpinam omnium Lappomaru
vulgatissime; ut etiam in inferalpinis et radicibus
alpium Nordlandiae Finmarkiaeque usque ad Ki-
strand frequenter, nec non in salicetis siccionbus
alpium inferioium passim.
Petalis plus minus coloratis striatisque, emargi-
natis et omnino integris diverso modo vanat praeci-
pue in inferalpinis Nordlandiae. Sed calyx semper
parvus columna seminum triplo brevior; folia semper
tenuia et explanata (fere ejusdem divisioms ac
in A con ito I.vcoctono') ultra medium fissa (haucl
fere acl basin partita); pubescentia caulis patens.
Valde spectabili8 est floribus copiosissimis.
E contrario G. pratense, quod supra Upsaliam
hand erescit, certe distingvitur; Calyce duplo gran