turn semper surgit e sutura inflexa ubi nuda nec seminifera
est: seminifera sutura inflexa nunquanv
dissepimentum emittere potest.
E contrario in Astragalis veris sutura inferior
impressa ve l elevata est versus superiorem simulque
dissepimentum emittit; nec dissepimentumunquam
oriri potest nisi e sutura laevi vel inferiore (numquam
e superiore seminifera). Ut hoc melius illustretur,
dedi fignras comparativas, quarurn explica tionem
vide ad Astr. leontinum. Ex hisee patet, quod hie
antehac Astr. montanus respectu fructus cum Phacis
convenit, nec ob carinam tan turn paruin acutiorein
novum genus constituere potest.
54.9. PHACA sordida: acaulis sericea, fo lio lis , Ian-
ceolatis, capitulis paucifloris cernuis, bracteis
calyce brevioribus, leguminibus cylindraceo-
oblongis pubescentibus.
Astragalus sordidus W ill den. spec. 3. p'.-Tgag.
Astragalus uralensis Flor. dan. t. 1041* Light/,
scot. p. 401. t. 17.
Hab. in arena ad flumen Komagelven alibique juxta
sinum Yaranger Finmarkiae: F a h l et Grondal.
a s t r a g a l u s .
D e ean do le astragal, p. 99. G a r in , d e f r u e t , 2. p. 339. tab. 154.
550. ASTRAGALUS a lp in u s : caulescens procumben
s , foliolis novem-jugis ovalibus, floribus
pendulis racemosis, leguminibus basi elongatis.
Astr. alpinus Linn. svec. n. 661. lappon. n. 267.
tab, 9. f. 1. Gmel. sibir. l\. p. 45* Flor.
dan. t. 51. Willden. spec. 3. p. 1297. P a llas
it. sibir. 3. p. 44®* Flor. Kamtsckatk.
in A r c t. Z o o l. p. 196.
A . alpinus helveticus. Purser, herb. XIX. n. i 45-
Icon tab. nostr. XII. fig. 5. (fruc t.)
Hab, in alpiumLapponicarum omnium lateribus gra-
minosis et radicibus ubique frequenter, ut etiam
in inferalpinis et subalpinis praecipue locis subhu-
midis arenosis ju^ta fluvios vulgaris; nec non per
partem sylvaticam totamLapponiarum svecicarum
juxta flumina disseminatus usque ad Granoam di-
strictus Umensis, et Akankoski Lapponiae Kemensis
passim; sed loca maritima Finmarkiae etc.
UT o ta planta valde laxa et gracilis. Caulis pro-
cumbens, breviusculus, teres, lævissimus. Sti-
pulæ breves. Pedolus communis fere tripolhcans
(v e l duplo longior quam in sequente); foliolis no-
vexn-jugis, ovalibus, obtusis, pilosiusculis. P e‘
dunculus vel scapus ipso caule crassior caulemque
duplo superans, sed folio suo bracteante parum longior.
Flores racémosi et adeo laxe pedicellati-ut a
minim e vento tremulant, valde suaveolentes fere
magis quam in Lathyro odorat©. Petala pleraque
albescentia apice tantum carinæ saturatius cæruieo.
341. ASTRAGALUS leontinus : caulescens adscendens,
foliolis quinque'jugis oblongis obtusis,
floribus subsecundis, leguminibus ovatis gibbis.
Astr. leontinus Jacqu. ic. rar. 1. t. 37. MisçeU.
2 . p. 5 9 . W illd en . spec. 3. p. 1287*
Astr. oroboides Flor. dan. 8- t* 139®* l30118.
Icon tab. nostr. XII. fig. 4* (fructus)
Hab. in alpium Lulensium lateribus graminosis me-
ridiei é'xpositis circa Virih-jaur passim frequenter.
A me lectus est ad latus alpis L ill-T o k in , in latere
alpis Käbrinojvi, et in præcipitie alpi.s Jolli juxta
orturn fluminis Stall-ädno e Sorjasjaur.
Præcedenti certe valde afflnis, quam quam ab-
unde diversus. Duplo major plerumqup est, sein-
perque firmus et adscendens. Caulis angulatus
crassiusculus. Stipulæ obiongæ, cærulescentes.
Petiolus et rachis foliorum sesquipollicaris ; fpliohs
qüinque-jügis oblongis, obtusis, plerumque glaber-
rimis,. subtus glaucescendbus. Pedunculi florum
ipso caule semper teneriores, folio suo bracteante
plusquam duplo longiores, stricti, sulcati. Flores
conferti, subsecundi , inodori,. patentes. Calyx sæ-
pius glaberrimus, cærulescens. Petala omnia pair
lide caerulea cou colora.
E xp lica tio iconis: a. legumina matura in ra-
cemô suo. b. legumen unum anterius exsectum in
situ naturali magn. nat. c. legumen transversim
sectum ab inferior a oblique visum magn. parum
auct. d. idem e latere visum, atleo tarnen ut sutura
seminifera magis sursum vertitur.