Pinnæ inferiores, a se inyicem distantes vel intersti-
tiis triplo breviores, steriles vel sine fructti, oninino
semicirculares, utrinque glaberrimæ, valde molles
et ita tenues ut fere pellucidæ; superiores sensim
elongantur et pinnatifidæ evadunt, atque fructu in-
struuntur, utrinque glabræ excepto fiMicfu. Frupti-
ficationis maculæ duplo triplove minores quarn in
præcedente, subniarginales, in suprema parte fron-
dis confluentes , pilis paucioribus et brevioribus præ-
dit;æ. Etiam laciniæ pinnarum superioruni sæpius
crenatæ sunt.
ß. adeo gracillimuin et longum est ut Aspîdium
fragile valde refert. Pinnæ otunes æquales fructi-
feræ, oblongæ, pinnatifidæ. Hanc varietatem exhibet
E n g l. bot. 29. t. 2025, .
500. POLYPQDIUM :Phegapteri& frondibus subbi-
pinnatis subtus hirtis, pinnis infimis deflexis,
pinnulis baseos rachi adnatis'rhombeis.
P. Phegopteris Linn. sUcc. n. 945. Iclppon. n. 382.
PFillden. spec. 5. p. 19941 Schkuhr crypt.
p. i']. t. 20. a. L ig h tf. scot. p. 669. Flor.
dan. t. I 4.1. Zo ega island. — h alk russ.
topogr. ù.. p 273.
Hab. in Lapponia Lulensi rarius.: Linné (ubi ego il-
lud nunquam vidi); sed ifi sylvis inferalpinis et
locis mnbrosis fertilioribus ad radices alpiutn per
totam Nordlandiam vulgatissime, per Finmarkiam
occident, rarius copiosè usque ad Xistrand.7
P ill ad frucrificationem viX positi.sunt, sed præ-
çipue in venis pinnularum.
501. POLYPODIUM Dryopteris: fronde ternata, fo-
' liolis bipinnatis patulis , radice filiforriii.
P. Dryopteris Linn . suée. n. 949 lappon. n. 387.
L ig h tf. scot p. 6?8. W illd en . spec. 5. p.209.
E n g l, bot 9 t. (>16. Schkuhr crypt. p. ig.
t. 25. Zoega island. — P allas it. sibir. 3.
P* e95y 5£0- Falk russ, topogr. s., p. 273.
G e o r g iifl. baikal. p 258
Nephrodium Dryopteris M ich a u x amer. Q.p. z jo
Hab. in rupibus montium Lapponiarum Omnium
Svecicarum rarius ; , sed ad radices alpium et in
pratis inferalpinis per Nordlandiam omnium vül-
gatissima et Finmarkiam etiam frequenter usque
ad Rebvog et Hopseidet. ,
Frons adeo ternata, ut foliola tria prorsus sequa-
lia petiölata sunt atque bipjnnata, simulque triangu-
laria ob pinnas baseos duplo majores quauï interme-
dias. Pinnulae integrae, obtusae.
A S P I D I U M.
Svartz synops.fil, p. 42
C a p suite gyratae in punctis subrotundis involucello
umbilicato s. lateral! tectis.
502. ASPID1UM Lonchitis: fronde pinnata, pinnis
lunulatis dentato - spinulosis, stipite strigoso.
A. Lonchitis Swartz synops. p. 43- TVillden.
spec. 5. p. 224. Schkuhr crypt. p. 29. t. 29.
bona.
Polypodium Lonchitis Linn. spec, plant. p. i548*
Gunnep. norv. n. 49* Flo r. dan. 3> t. 497*
L ig h tf. scot.. p. 663. Eng l. bot. 12. t. 797-
opt. Cranz greenland. —
Lonchitis aspera \ in Pyrenaeis. Burseri Kerb.
XX. n. 41.
Hab. in radicibus superioribtis alpium Nordlandica-
rum , rupium sicciorum fissuris innatum, passim
copiose ex. gr. ad Ranen etSalten fere ubiquey ad
Lyngen quoque copidse; in Finmarkia occidentale
rarius ex. gr. in Storvigsnäset ad Alten , et in alpe
prope Strandgard-Porsangriae paree: sed e svecico
latere alpium nonnisi in meridionalioribus paycius
pccurrit, uti in alpe Säkkok Luiensis a me lectum
et prope Tornepsem lactam a Cel. Liljeblad.
Ob rigiditatem ét strigositatem suam insignem
valde memorabilis est species , cui nulla affinis inter
nostrates existit. Figura frondis linearis angusta est
atque utrinque attennata, latitudine bipollicari, sed
longitudine ssepius bipedali. De caetero frons sub-
sessilis, propé radicem pinnis brevioribus deltoideis
vel triangularibus deflexis: tat vefo superiores evadunt
pinnae eo inagis elongantur, et lobo basilari tantum
superne instruuntur unde formam obliquam lu-
nulatam acquirunt. Dentes spinulosipinnarum infe-
rioruin valde insignes, rigidi, quamquam haud
propriepungentes. Stipes et rachis crassiuscula firma,
triangularis, utrinque paleis piagnis rufescenti-
bus tecta.