glabrescunt simulque germina basi adeo calvescunt
ut vix in summo apice villositas ulla superest. Folia
, tunc subtus satis glaucescunt, vixque ultra sesqui.
pollicem longa tsunt. 'Itaque etiam suspicor earn a
S. bicolore Eng l. hot. s6. t. igo6. haud differe; sal-
tim amenta foeminea utriusque ex asse conveniunt.
Sed aliquando ex altera parte ad S.capraiam eximie
accedit: foliis majoribus interdunx pltra tres
pollices lon gis , subtus omnino incanis et eximie pilosis;
amentisx capsulisque grandioribus. Melius
itaque duxi ex his varietatibus speciem intermediam
admittere, quanx contra differendas positas singu-
lam varietatem diversis speciebus subjicere
Eng l. hot. 17. t. 1215. baud citari meretur, cunx
characterem speciei omittit.
E xp lica tio Iconis: a. particula rachidis cum
duobus germinibus paullo grossificatis. b. u n um .
germen quadruplo auctum.
486. SALIX' caprcea: ■ germinibus subpedicellatis seri-
ceis, stigmadbus filiformibus, foliis obovato-
oblongis integris pubescendbus.
S. capraea Linn . svec. n. 900. lappon. n. 365.
tab. 8- fig- s. G e o rg iifi. baikal. p. 236?
Lapponibus Serg. '
Hab'. locis fertilioribus siccioribus per partem sylva-
ticain Lapponiarum svecicarum et in inferalpinis
Nordlandiae passim.
Folia tenella tomento densissinjo eximie nitent.
487- SALIX aurita: germinibus pedicellatis sericeis,
stigmatibus sessilibus capitatis, foliis obovads
repandis apice recurvatis rugosis cinereis, sti-
pulis lunatis.
<$. aurita Linn. svec. n .,89V lappon. n. 36g.
tab. 8- fig. 7- '
Hab. in sylvis humidis Lapponiarum inferiorum
passjm.
’ «
488’ SALIX livida: germinibus pedicellatis subseri-
ceis, stigjnatibus subsessilibus bilobis, foliis
oblongis subintegerrimis glabris subtus lividis.
S. arbuscula y. IAnn. svec. n. 886. lapp. n. 356.
S. bicolor, Ehrhart arb. 118?
S. foliolosa A f z e l. mscr.
Ic^n tab. nostr. XVI. fig. 6.
ß. cinecinerascens
: foliis utrinque cinereis . pubescentibus.
S. foliis integris glabris etc. Linn. lapp. n. 3">8?
Hab. locis sicciusculis cainpestribus sylvarum totius
Lapponiap svecicæ ubiqué; sed Æ. in subalpinis et
inferalpinis Lapponiarum praecipue septentriona-
litim usque ad Utsjoki passim frequenter, unde
etiam juxta flumina in partem sylvadcam descendit.
u. Tum foliis ac ranxulis glaberrima est, dernum
fere nitida et eximie versicolor. Fruticein plerum-
'que constituit pedalem, ranxis eximie divergentibus
et fere detlexis, fuscescentibus. Folia oblongo-
rhbmboidalia et sursum ladora, utrinque fere acuminata,
supra viridia et subnidda, subtus præcipue
juniora livida patius quam glaucescentia : margini-
bus integris vel qrarcius crenads. Petioli semper
nudi sine ullis stipulis, ad gemmam dilatati. Amenta
breiius pedunculata,uno altèrnve foliolo bracteata.
Squamae pedicelio germinis dupplo breviores, breveter
pubescentes ut edam rachis et pedicelli. Ger-
minis pe'dicellus longitudine fere ipsius germinis.
Germen subcylindricum satisque longum. Stigma
subsessile, obsoletius bilobunx
E xp lica tio iconis : a. ramulus annotinus amen,
tiferus femineus defloratus. b. germen paullo gros-
sificatum. c. idem cum particula rachidis quadruplo
auction. d, folium.
P Interdum in ipsis alpibus adscendit ibique
prostrata et eximie cinereo - tomentosa evadit; ad ripas
vero fluminum sûbalpinorum sæpius ultra orgya-
lem altitudinem attingit facienxque S. cinerece gerit.
Semper exstipulata est, qua differentia a praecedente
aliisque afhnibus tuto distingvitur, simulque folia
æquabilia et nunquam rugosa.
vPlures quidem Saliceâ in Linn. H. lapponica re-
censuntur,. quas vero respectu loci valde incertas
esse crediderim. S. fu s c a supra littora bottnica
1 Unxoæ haud provenue videtur, itaque e flora lapponica
excluditur, et sic in cæteris.
i E M P E T R U M . /
Gen.plant, ed. Schreb. n. 1496. Gærtn. de fru e t . 2. p.107. tab. 106.
489- EMPETRUM nigrum : procumbens , ramulis
glabris, foliis oblongis margrne révolutis glabris.
fE illd en . spec. 4. p. 413.
S