
tret; igifcurque temperaturani aeri§in mitiori tempore
änni prsecipue efficere temperaturarn terrae. Quam-
quam frigus verb horrendum hyemale, ad Enontekis
observatum, temperaturarn aeris mediam totius anni
tarn depressam reddit, tarnen temperaturarn terrae re-
linquit seque altam et forsan altiorem quam ad Promontorium
septentrionale.
Ut hoec melius illustrentur, pauca memorare ju-
vat de anni vicissitudinibus in Lapponia alliori ex. gr.
ad Enontekis. Medio mense Septembris folia Betulse
plerumque flavescunt et cadunt. Initio iriensis Octo-
bris lacus minores glacie obducuntur et terra congla-
ciatur moje etiam nive obtegitur. Dein pluviae vix
unquam tarn copiosae cadpnt, ut terra nive denude-
tur. Per totam hiemen nix ne ex parte quidem sol-
v itu r, ita ut fluvii minores exsiccentur; nec instante
vere ädeo liquefit, ut rivuli ulli onantur, ante medium
mensis Maji. Sed ad finem mensisMaji insignis vicis-
situdo anni observatur in eo, quod flumina glaciem se-
cum ferunt et tune quoque terra glacie solvitur, post-
quam indurata fuit per 7 f menses, Tarnen ver non
statim instat, sed incolag cxspectant adhuc, ut dumina
aqua alpina turgescant vel ut fluxus, quem vocant, al-
pinus deduat, quae vicissitudo ante dnem Jünii inci-
densconjunctaest cum aere et ventofrigidioribus,quod
vel ex observationibus thermometricis allatis colligi
potest. Tandem Betula frondescit, aestas advenit.
Sic temperatura aeris aestivalis in his regionibus
prsecipue efficit et determinat temperaturarn terrae; et
adhuc certius nobis constat, omnem vegetationem et
vimproduedvam climatis solo calore aestatis effici, sine
respectu ad rigiditatem hyemis, Inde perspieuum ad-
modum d t, temperaturarn terrae et vegetationem sibi
invicem optime respondere, et temperaturarn terrae
omnium optimam scalam nobis praestare ad emetien-
dam vegetationem totamque climatum fertilitatem.
D e climate lapponico ejusqtie vi vegetativa.
Climatis notio vegetationis notiönem comprehen-
d it , nec vulgo nomine climatis intelligimus solam
temperaturarn mediam aeris, verum etiam vim ve°e-
tatxvam regionis. Nemo enim dicat, clima Enontekense
esse 3 gradibus frigidius climate Mageröse, cum illud
sylvas, hoc vero vix ullum fruticem producat. Temperies
tantum ilia æstivalis in vegetatione producenda
efficax, 'constituit clima, ejusque gradus determinat.
Ut facilius demonstraretur et intelligeretur, quæ tem-
peries valeat ad vegetationèm efficiendam, construxi
annexam tabulam terhperiei ad Enontekis, promonto-
rium septentrionale, aliaque loca. Inde didicimus, ean-
dem teniperaturam. mediam in cmni climate requin ad
easdem mutationes veris elïiciendas. Itaque et Upsa-
liæ et in Lapponia Enontekensi necesse e s t, ut temperatura
media aëris-attingat 4 gradum tlierm. centigr., an-
tequam dumina g laciem, sêcum ferant, ut sit 8°.
antequam Hordeum seri possit; ut accedat ad «2°. an-
tequamBetula frondescere incipiat e. s. p. Inde quoque
sequitur, in lo c is , ubi temperatura media veris
vel æstatis gradum ï 2 nunquam atdngit, nullam Be-
tulamneque frondescere neque crescere posse, si etiam
liiems satis temperata sit, uti id observatur turn ad
Tromontorium septentrionale turn in Monte S. Gott-
hardi. Alise autem plan tse longam magis, qüam cali-
dam sestatem sibi exposcunt: ubi temperatura aestivalis
media per très mensês gradum 8°*5 h,aU(| attingit,
ibi hordeum haud ad maturitatem pervenire potest.
Hoc qufdem jamdudum infra Enontekis contingit;
sed nihilomirius tamen arbores varise æstate brevi
et calida hujus regionis contentse sunt: Betulæ enim.
et Salices alpes versus longe altius.læte propaganlur.
Arbores coniferse fere aeque ac Hordeum sestatem lon-
giorem quanlquain tepiperatiorem, requirunt, itaque
longe al dus adscendunt in alpibus helveticis quam Be-
tuîa etc. Ex observationibus thermometricis aliatis
constat, sestatem in alpibus helveticis, etiamsi tempe-
ratior s it, fere longiorem esse, quam in alpibus lap-
ponicis; et pro certo scimus, teniperaturam mediam
omnium mensium per totum annum eo magis æqua-
bilem esse in montibus Anciium Americæ meridiona-
lis , et igitur omnes arbores, calidiorem quam longiorem
sestatem requirentes, ibi crescere desinunt duplo
longius infra limitem nivalem, quam apud nos ; sed
Hordeum aliaque Cerealia temperie moderata 7 vel
8 graduum contenta, si ea modo longior sit, duplo
aldus versus limitem nivalem ibi adscendunt quam
omnes arbores. Ex his observationibus intelligbcre-
diderim, quantopere vegetatio se accomodet ad varias
modifïcationes temperiei, easque variis regionibus pro*