Nive hac perennanti magis devastantur alpes norvegicæ,
prope mare septentrionale sitæ, .quam alpes
svecicæ. Prope mare semper æstatem magis pluvio-
sam esse reperimus ; et illud ibi terrarum neminem
fu g it, pluvias semper magnam partem nivis insolutam
etreveracongîaciatam relinquere Ethæcipsa nix, pl'u-
viis solito diuturnioribus conglaciata, alpes adinodum
devastat. Serena æstas in Nordlandia et Finmarkia
semper bona habetur ; calore ënim solis nix melius sol-
v itu r , quam pluviis omnibus calidis. Ob æstatem plu-
viosam alpes Norvegicæ semper glacies majores gi-
gnunt quamsveçicæ; sed in alpibus Sibiricis,æstate se-
renissima gaudentibus, nullæ unquam oriuntur glacies*).
Hane quoque ob causam plantas nivales uti
Saxifragas, Ranunculos etc. muito frequentiores reperimus
in alpibus maritimis; e contrario plantæ fruti-
culosæ uti Andromedæ muito frequentiores in sve-
cicis sunt.
Ex his satis patet, vegetationis progressionem in
variis Lapponiis quodammodo diversam esse. . In par-
tibus sylvaticis Lapponiarum, cum septentrionalium
turn meridionalium, plantæ exacte eundem servant or-
dinem inter se. Ita Ca lla palustris vix ultra Tafvel-
sjön in Lapponia umensi progreditur, uti vix ultra Tor-
neam superiorem in tornensi regione; Trifolium
ptatense cre3cere desinit ad Faltràsk uti ad Kengis ; et
sic in cæteris. Verum prope alpes, in Lapponiis meri-
dionalibus, adsunt convalles alpinæ profundiores,
præcipue ad Gillesnôie et Quickjock, quæ quodammodo
diversam progressionem plantarum admittunt,
et non tantum Abietem longius alunt, verum etiam
plantas non paucas inferalpïnas quasi e latere Jnorve-
gico profectas gignunt. — In latere norvegico alpiùni
observant arbores quidem et frutices majores eundem
ordinem ac in latere svecico, sed herbæ variæ majo-
rem minoremve regionem occupant. Plantæ succu-
lentæ utp oteSaxifragoe , S i l eue acaulis etc. ibi melius
crescunt et latiorem regionem occupant, præcipue
magis descendant versus littora maris; e contrario fru-
ticuli varii duriores, uti Andromedæ, ibi apgustioribus
limitibus circumscribuntur, quam in latere svecico,
* ) Pallas it; sibir. 3. p. 44g.
et plerumque in summis tantum cacuminibus habi-
tare coguntur.
Quamquam supra in conspectil generali plantarum
arcticarum annotavimus, quæ plantæ, utpote
mere islandicæ vel scotioæ, in latere norvegico Lappo-
niæ detineantur, et quæ, utpote Sibiricæ, in Lapponiis
svecicis melius crescant; tarnen magis specialia
quædam adjicere juvat. In solo norvegico latere crescunt:
Hypericum perforatum , P te r is aquilina,
Thymus Serpyllum, Convallaria verticillata, Camp
a n u la la tifo lia , Narthecium ossifragum, Blech-
ïiiLm. Spicant, Fumaria bulbosa, Feratrum album,
Setlum villosum, Ranunculus F ica ria , Scrophula-
ria nodosa, L otus corniculata, Anemone nemo-
rosa (alias tantum ad Tärnam visa), T o te titilla A n s e -
rina. Aliæ plantæ norvegicæ transiisse videntur in
convalles alpinas Lapponiæ Umensis et Lulensis: uti
Ca rex alpina et partim quoque atrata, Saxifraga
C o ty led on , Sedum annuum. Quamquam.in utroque
latere crescant, tarnen frequentius in norvegico oc-
currunt: S a lix myrsinites et .glane a et herb ace a,
Sorbus A u cu p a r ia , E r ica vulgaris etc. — E contrario
Lapponiæ maxime orientales uti Kemensis et
Tornensis plantas nonnullas alunt adeo sibiricas, ut
etiam in Lapponiis [svecicis meridionalibus désideren-
tur ; quales sunt P ha ca fr ig id a , Andromeda caly-
cu la ta , Polem,onium cceruleum , Sonch us Sibiriens,
Veronica longifolia. Quomodocunque itaque vege-
tationem Lapponiæ consideramus , semper aliquid pe-
culiare invenimus, sive ab orientali latere sibirico seu
ab occidental! maritim© latere profectum.
Numerum plantarum in variis regionibus compu-
tantes, reperimus, nullam regionem gaudere vegeta-
tione magis propria et singulari, quam regionem alpi-
nam nivalem , tarnen plantas perfectiores vix ultra
93 producit. Regio subälpina jam tristior est, neque
memorabile quid offert præter fruticulos paucos; plantas
autem circiter 125 perfectiores habet. Quamquam
regio sylvatica Rotanico suécico fere' nihil novi exhi-
bet, tarnen omnium regionum ditissima est, utpote
ultra 313 plantis perfectioribus gaudens. Ex his pate
t, quantum plantæ sylvaticæ cæteras numéro et
quantitate sapèrent.