vero a Dilleniano musco anglico Snowdonensi diver-
sissimum. Summe scariosum et fragile e s t, eamque
ipsam ob causam pro Sphagno habitum, præcipue
cum setæ tenuissimæ flexuosæ visum facile fugiunt.
Dicrano fla g e lla r i H. omnium siniilius est, sed de
cætero adeo diversum ut forsam D . Schradenano
affinius. Çaulis elongàtus, ipsis setis sæpe duplo
longior, stupa radiculosa obtectus. Folia adeo an*
gusta et subito attenuata ut subulata did merentur,
tota tenuissimâ et vix ductuli9 quibusdam evidenti-
bus loco nervi dorsalis instructa; de cætero tantum-
modo subsecunda et vix curvata, stricta. Setæ semper
pallidæ , spiraliter flexæ, semipollicares. Capsula
subcylindracea. Operculum longe rostratum.
59> DICRANUM falcatum: surculis erectis sinipli-
ciusculis, foliis basi lanceolatis setaceis secun-
dis recurvis, capsula cernua pyriformi cer-
viculata.
D. falcatum Hedw. spec. musc. p. 150. t. 32.
f. 1. — 7. Eng l. bot. 28- t. 1989- bona.
- Bryum pilosum interrupte falcatum. DHL p. 376.
t. 47* ^ 38-
Hab. in saxis et rupibus siccis apricis tum sylvarum
ac alpium inferiorum totiusLapponiæ fere ubique.
Folia non semper secupda et evidenter incurva;
sed sæpe undique flexa et crispata, quo in
statu a D . virente difficilius distingùitur. Est au-
tem superior pars folii promis setacea et e solo
nervo sine marginibus membranaceis constituta.
Totus muscus rigidulus nec adeo mollis ac sequens
species, obscure viridis. Setæ tantummodo semipollicares.
Capsulæ fere erectæ, basi cerviculatæ;
sed vix nisi in decrepito statu inferne strumosæ
incurvæ. _ '
D . longifolium facile distinguitur foliis adhuc
xigidionbus et fere e solo nervo lato constitutis,
nec nisi ad' infimam basin marginibus angustis
vix nervi dimidiæ ladtudinis cinctis. Errant itaque
egregie auctores folia ejus enervia exhibentes, nec
dubito quin nervns totus pro parenchymate vulgari
folii habuerunt. Semper majus est.
596. DICRANUM virens: surculis erectis subdivisis,'
foliis basi amplectentibus linearibus planis pa-
M u s c i . 339
tulis tbrtilibus, capsulis cernuis demumque
curvatis subtus strumosis.
D. virens Hedw. stirp. 3. tab. 32. W eb . et Möhr
crypt, p. 18
Bryum virens Swartz nov. A c t . Ups. 4. p. 24.1.
Hab. in aquosis juxta radices montium et ad fontes
per partes sylvaticas fere ubique et inferalpinas
Nordlandiae passim.
Muscus est mollis et insigniter pallescens
vel lutescens, inferne saepius nigricans , et inde exi-
mie versicolor. Caulis sine stupa radiculosa, usque
ad bipollicaris longitudinis. Folia basi sua lata caulem
amplectunt et ei apprimuntur; dein attenuatolinearia,
planiuscula vel marginibus membranaceis
usque ad apicem praedita, undique patentia et non-
nihil spiraliter circum caulem curvata ut \n lo r tula
tortuosa. Setae saepius pollicares. - Capsula semper
subtus insigniter strumosa, cernua, post rnatu-
ritatem valde incurvata.
Specimina legi ad Sörfolden Nordlandiae foliis
omnino serrulatis subrecurvis, operculo breviore
subconico; quae yero ob strumam ifisignem et setarn
terminalem hue pertinere puto.
cq7 DICRANUM alpestre: surculis erectis divisis,
foliis basi subamplectentibus linearibus, planis
obtusis patentibus siccitate tortilibus, capsulis
rectis ovalibus.
Icon tab. nostr. XXI. . .. ..
ß. majus: foliis longioribus aoutiorlbus, capsulis
oblongis.
D. graciieScens W eb . et Mohr crypt, p. i 84*
Schwregrich.-tnusc. suppl. 1. p. x8°* t - 46.
Hab. in fissuris rupium subalpinarum et alpinarum totius Lapponiae sat frequenter. .
Ipsum *• adeo diversam speciem constitiut, ut nulli unquam confundi potest. Quamquam afhmtas
praecedenti e lF is s id en tis trum if ero vel potius LVeis-
sice schisti perevidens est, tarnen folia valde brevia
habet et curtifolium merito diceretur; simulque
obtiisa et apice crassiuscula sunt. Seta respectu
magnitudinis musci sat longa, ultra trilineans, exi-
inie pallida vel flavescens.' _ Peristonm dentes crun-
bus capillaceis longis ornati.
mi
! ' j