Staxaèg ettf xaì Tapa/iévot legit, parum congruam me iudice coniecturam proferens; nam
primo neutrum Staxaèg quorsum referendum sit, non apparet; tnm non video quomodo Sta-
xaijg usurpari possit loco, ubi sermo est de spongia aquà madida.
Pro écri y à p ore Set (Sij mss. duo et secunda manus in cod. vet.) jrpóg ri vnlgatae ex-
hibet lari y à p é cn v óre Svj t póg ri, Hoc tamen Hippocratem scripsisse credam, si exempla
eiusmodi locutionis apud eum obviae mihi afferantur, quod fieri non poterit. Sed praeterea
nulla causa apparet, cur de vulgata deflectat.
Tandem in hoc capitalo cpttxpp ò^órepov scripsit rectius quam cpitxpag &£jórepov, quod
ipse dederam.
§ 22. Primam capitali periodum R. edidit ad hunc modum : A bei Sè piàkBa^iq if roiijSe
xaì ràg Tpòg xkv/TSa Tepaivoócag àkytpSóvag, oLg ropiij pcoùvvf y e ob• ¿>g òpioiag Abei òSb-
vtfv, 'if fiif Tpòg ' xktpTSa Tepaivei. Equidem contendo locum ita pessime descriptum esse :
omnis horum locorum nexus inter se et Anaxionis pleuritici historia, de qua monui in pròle-
gomenis (vol. I. p. lv ih ) , docent, dolorem pleuriticum Hippocrati esse òSbvtpv Tpòg xkipiSa
Tepaivovcav, quam venae sectione curari debere credidit, nisi forte suflecerint ¡zakB&ipeig, de
quibus loquitur. Ea, quae R. e sua loci lection e Hippocratem dicentem facit, cum simplici
hac Coi nostri doctrina pugnant ; neque vero apte e tradita lectione elici possunt. Locus ita
descriptus non emendatur sed corrumpitur. Non potuit Hipp. scribere : Mei Sè [iàkBaigig if
roiijSe xaì ràg Tpòg xkipTSa xepaivobcag àkyipSòvag, ag ropiij pioòvtp y e ob.
Scripsit ijv pièv df/iaivy òSbvvp cum mss. pluribus articulum ante òSbvtp omittens, quem-
admodum etiam èg xkipTSa et ig (Spctyiova sine rijv et róv. Item cum probatis libris rò
aipia post dQaipéeiv reiecit. His omnibus non adversor.
V 23. Sub finem capitali òxóca ptif-àyav elcìv (ècrìv alii) àtfSéa, if Sta x. r . è. Post
àtfSéa Gal. Meiv, alii ktvpv. Equidem kiipv et à y a v simul constare non posse videns dederam
òxóca pitf èteri àtpSéa A/ipv, ij Sia x. r . É .H -R . dedit òxóca piff liya v ècrìv. àpfSéa Tieiv ij
Sta x. T. è. Ac profecto Tteiv probabilem sensum refert, sed eius vestigium nullum est in
traditis. Mihi nunc etiam A/i/v scriptum fuisse videtur ab auctóre, à y a v a recenti manu
esse, Metv credo esse eorruptionem particulae klvpv.
§ 26. Vulgo rav ypaQipcopiévav, sed cod. vetus alifque pauci rav Tpocypatyvpoopiévav,
unde R. rav Tpósa ypaCpypcopiévav. Coniectara nulla opus est.
In postrema periodo: xaì ’laag r i xaì elxòg Soxéet avroTctv elvai, pteydktfg ptera/ìokvpg
ytyvofiévtfg rtp c apiari, piéya r i xàpra xaì àvnpierafìàkkeiv r ó S e , e 5 ’i% e tv , fi if
ò k i y o v scripsit. Postrema, notata illa hausit ex initio sequentis capitali eiusque lectionibus
variis. Ceteri omnes post àvripterafìdkketv finiunt sentèntiam. Mihi mutatio arbitraria, nec
necessaria esse videtur.
§ 27. Principio huius loci iam dedit: pierajìdkkeiv pièv <5'ij, ev ’è%et, pivj bkiyov, ubi
vulgo rò Sè ptera[ìdkkeiv pièv ed è%et pei) òktyov, qua mutatione non magis opus esse
dixerim quam superiore.
§ 28. SiaCpépovra x a ì ¡ i é y a p ia i.a effecit e codd. lectionibus p te y d ka , r à pteyccka,
xaì p ié y a ka , quarum haec in uno codice; ego nunc etiam pteydka e [iéya ortam puto,
sed res minuta est.
In xai iv cLkktp n v i t o u de ,suo $ supplet legens xal iv dkkcp $ n v i t o v . Non infeliciter,
ut opinor. ^
Minus probo scripturam ig a k ka g xpiccova, quae coniectura est Reinholdi pro ig akko
xpeccov, sed otiosa, quia oodicum lectio recte se habet.
Kat rpbg fiiv y e lieptaBvfxbrag dvapiordv . . . . dppderoug TOiioi ¿tv edidit, de coniectara
[iif supprimens, dvapiordv pro civ dpiardv e libris nonnullis recipiens et de coniectura
xoiioi civ legens, ubi vulgo TOiiei, alii xoiieiv, alii pauci xoi^aet. Et sane avaptcrdv
constare posse docet avvfptcrvjxbrav § 30. obvium. Quod mihi minus arridet hoc est: vpv
aptarijtrutri, ebBiag app&tsrovg t otiot civ. Scilicet post ifv cum verbo suo potius TOtdet, toi-
iiGGi congruere opinor quam optativum cum ccv.
De q ti . . . j']%Qo(p6p>i>t6 in adn. dixi; ferri posse non nego.
^ 29. Haud procul ab initio R. dedit: ¿yxoi/itfBijvai y a p %pvf Snerep vuxra civ 3,yovra
pier'a roSe u tvo v , tou ptev yetpi&vog Apptyiag x. r . I , in quibus A yaySvra alii libri,
SLyovra cod. vetus, alii; r 6Se bTvov vero coniectara est pro ro Setrvov. Et quod ayovra
praefert, per me licet; cetera vero. quomodo defendi possint, non intelligo. Me iudice pier a
ro SetTVOV intactum relinquendum est, quum nihil insit, quod emendari debeat. ^
Scripsit dein: ijv M xaBebSetv fiif SOvyrat, <ru%vvfv TepioSov xkavtfBtvra A v a tc tp ia -
tr a r SetTvijeai re pit/Sh x. r. e■ In his fipaSetav ante teu%v^v omittit de coniectara; nempe
omnes libri habent, sed in cod. vet. in iipa%etav est mutatam a secunda manu. Turn avat-
atpi&tsai est coniectura pro pivf cramping (teratripioug alii) traditae lectionis. Equidem dicti-
onem', qualem avatctpi&cai cuyvifv TepioSov TkavvpBtvra Hippocrati de coniectura obtrudere
non ausim, quin, ut libere profitear quod sentio, num Graeca sit dubito. Tandem re ante
pivpStv ex uno ms. recepit. Equidem nondum meliora reperi quam quae dedi, et ad locum
adnotavi, unum praesens Ayovra si excipias. ^
. In sequentibus pro Axpvprov xal pcif uSaptg exhibuit axptpricrepov re xal pivf
Scilicet libri otxparig ferunt, unde ipse Axpvprov dederam; est autem axpvpricrepov haud
incongruum, sed axparov, axpyrov. et axparig saepe confunduntur.
§ 30. Quod Siat\jb%erai cum Vassaeo e Gal. dedit, recte factum esse arbitror. Quare vero
Bapbvouct rifv xotkivfv de suo in {iapbvovrai rvpv xotkivfv mutet, non capio; non opus est coniectara.
§ 31. y ' oSv e vulgato yovv scripsit ubi Littr. et ego oSv dederamus e cod. vetere,
quod mihi nunc etiam praestare videtur. . . .
§ 32. De modo, quo haec exhibet, nihil monendum habeo, post ea, quae annotavi, nisi
quod vuv .de coniectura ante ¡SapbvecBat perspicuitatis causa de suo interposuit.
« 35. Vulgata lectio.est o b S ’ el oUv re x. r. i . , in qua ob Sip multi codd. et Littr.,
ouS£ Gal., obSe Sip Mack., quern ipse secutus sum, quum in Pseudogaleno eandem repenrem
lectionem; vid. adn. Iam vero R. scribens obSi Set, el otdv re infra etiam dare coactas fmt
b%aTivtfg, el oT6v r e , ubi el de suo infert. Omnibus igitur computatis potius obSi Svp otdv
tg quam o£)$g $g"l^ gI ol6v tg in tradito textu later© dixerim.
§ ,37. Quod in ij xavkbg, ij oT6g ordinem verborum mutavit de suo, per me licet.
Turn pieyakag Suvdpuag ly o y ra ij IStag legit, de suo if interponens, quod ego actum
nolim: me iudice pieyakag IStag Suvd/itag coniungendum, non disiungendum est.