partim ad textum, quem ego exhibui: xaì rag al/ióppoiSag ròv aùròv rpótrov Slùseig r y
ß tk ö v y , àg Tayurdrtp eìptou oisunypou pdfifiari xaì àg fieytsrip ànoSysag • x. r . è. Cum
ita locum scribebam, non iungebam Slàseig Tip pd tLtixn, sed pdfifiari ¿¡rodi'l<saq, quod ipsa
consecutio verborum satis manifestum reddit. Credebam auctorem primum filo ilio crasso
circumdare et deligare tumorem haemorrhoidalem, postea demum Siu&éeiv eum ri) fiekóvy ;
ita ut constringerét tumorem antequam eum perforaret, ut à s0 akesrépy ylyvvprai iì Bepa-
T eiy , i. e. ne haemorrhagia orta periculum adferat. Omnibus tamen iterum diligenter per-
pensis cum Reinholdo piane consentio.
In seqq. olirà y à p dii l%oi àpisra r ò a u fi a servat rò ra fia , quod abieceram et rò
Toròv ¿rivira cum cod. vetere legit, ubi mihi rò Toróv non recipiendum olim est vis um.
$ 63. In hac formula post Sieig cod. vetus vj fert, R. eira de suo dedit, scribens eira
siraviou n k u /ia n àkeùpou è0^sag. Profecto magis perspicùam reddit sententiam additum
eira , utrum auctor dederit nec ne nescio.
$ 65. A i tr a c x Te0upyfiévy codicis veteris dubito bum praestet prae kinapag Te0. —
Dein recepii e multis libris àvai-ypavag pro simplici ^ypéjvag codicis veteris. Tandem vypai-
vav àg èvakeinrov ÙTakei0e roùg i06ak/ioóg• òxórav S' auBig tpypàv y iv y r a i, rpitjvag kéiov
igypip T a p in a ss e roùg xavBoug, quod exhibet, significat sane quod auctor in mente habebat,
de verbis eius ipsis reperiundis fere despero.
$ 67. Haec formula nondum recte descripta videtur, neque in ceteris, neque in Rein-
holdi editionibus. R. paulo meliorem ordinem verborum exhibuit, sed reiecit òxórav Suo
fiépea ky0By vulgatae, pro quo o r’ dv Susìv {¡fiépaig ne06y alii. Credo autem alterutrum
omnino scriptum fuisse, glossam saltern in his latere, quae ad nepxaTousvjg spectaverit, parum
probabile est. Vide num fortq, haec scriptura loci placeat: Tlpòg rag teptuSuviag' yjxkxinSog
Spaypiijv, sfiùpvav xaì xpóxov rp !0 a g , 'sraQukijg nepxaToùsyg Sóo fiépea èxTtésag xaì
igUfipiilpag rò ykeuxog èipysov èv rip {¡kitp x a ì, òxórav Susìv {¡fiépaig n e 0 6 y , ÙTdkei0 e
roùg nepiaSuvéovrag- é sru Sè èv ya kx ip àyyeicp-
De capitulis 69—72. haec dicam: illa § 69. Reinholdi nunc etiam mihi esse videtur pars
formulae, quae § 72. continetur, quemadmodum ipse earn partem eo retuli. Certum contra
est mihi, Reinholdum recte verba xoikiyv èxxOTpoi principium fecisse formulae § 71. apud
illum descriptae. De raùra eiiciendo capitalo mihi 68. facile me habet consentientem. De
ceteris, quae tentavit R., nihil affirmo. Incertum keniSog ósov fiéjkyg alper ai rip n k a ré i;
incertum, quin parum probabile, àkéjrou syraviou xó kk y xokkéfsag. Sed haec olim taedium
pepererunt et nunc pariunt.
VI.
Ad Heinlióldi edìtionem Aphorismorum.
I.
2. Pro vulgato xaBaipuvrai e Magn. marg. recepit xuBaipyrai. Puto optionem esse
liberam, sed xaBatpavrai ad personas, xaBaipyrai ad materies exeretas referri mihi videtur.
Facitae Aph. 24. huius sectionis fidem lectioni xaBaipavraì ?
In fine loci y où retinuit, ubi }j fivj de meo dederam. Ipse idem aliis locis nonnullis
quoque feci, ubi ille nihil mutavit. Fortasse vj où servari potest, sed nondum piane certum
me esse profi teor.
3. De interpolationibus, quas inesse olim existimavi, sententiam nondum mutavi.
4. : Nondum me poenitet rationis, quam in loco hoc describendo tenui.
5. Quod fia k ko v s0 a k ep a i scripsit, ubi s0akepàrepat dederam pro positivo vulgatae,
non displicet.
7. Minuta sane res, quod ouv non recepit; mihi tamen potius e vulgata' excidisse quam
in libris, qui particulam habent., a recentiore manu additum esse videtur.
9. oùx retinuit, ubi fivj dederam. Vide ad Aph. 2.
10. In hoc Aph. xaì al ruv Tapoègus/iàv Tpòg dkkéfkag è n iS ó s ie g recepit, ubi vulgo
àvramSósieg, aliis codd. dvremSósteg ferentibus. Galenus àvraToSósieg in comm. exponit
àvakoyiag. Quod Littr. dicit imSósieg legi Ep. II. 1., locus eiusmodi est, ut hue nihil fa-
ciat, me iudice. Sed si èmSósieg scribas, quaero, quid sibi velit Tpòg à k k^ka g ? Tum quae-
rere pergo, num probabile sit èmSósteg in àvraToSósieg abiisse, an vero contra accidisse?
Equidem àvranoSósieg in àvrentSósteg et dein in èniSósieg abiisse opinor; solum autem
àvraToSósieg veram lectionem referre credo.
15. In iis, quae eieci, Tkelóv è s n dedit pro vulgato nkelsrov ì%ei. Sed neque sic
scripta haec cum superioribus congrnunt; putidum referunt scioli additamentum.
16, 17. Ego hos aphorismos, saltem alterum, minime intelligo in Littréi et Reinholdi
editione. Feceram, quod potui, needum meliora mihi in promptu sunt.
19. Ex èv r y s i TepióSoisi effecit de coniectura èv ra x r y s i TepióSotsi; equidem rijsi
abieceram. Speciosa quidem est Reinholdi coniectura, sed de periodis ordinatis et non ordinaria
nihil reperi in his aphorismis, rò draxrov a periodorum notione alienum, quare raxrvj
TepioSog s. ra x ra ì TepioSoi num dixerint illi antiqni valde dubium mihi. In fine loci ser-
vavit Tpà rav xpisiuv. Ego si iterum locum ederem, fortasse item servarem, etiamsi minus
probem ; cf. adnn.
21. vf 0ùsig recepit e. nonnullis mss. et Gal.; non displicet.
22. r à Sì Tù k kà pro r à Sè n k e lsra recepit e lib. de Humorr. et mss nonnullis. Non
adversor.
23. ¿7.7,’ òsa dv y a p è y , eì ola Sei xaì 0èpet eù0ópag de suo dedit. Emendatio est
plausu digna.