exig x. r . I. Pag. 678. vs. 16. iam legerim: afaaftóSHe, à0pòg Sè où x á v v rpínp m l
rerápnp. ixeatjptaive rifa ykáaay, ' xepoxraTog áxpoexv¡g xai ó axaapiòq éxeyévsro x. r.. k.
Pag. vero 694. vs. 17. àxpoexéjg mutare in àxpav ¡púgiq non ausim.
p. 681.- vs. 9. vult y kiaypbg l%ùp . bxSkißerar r a y v tv poetar a ra i- à g x a ì x . r . è.
adnotans ad xpoaiararai: „rovro SykciSìf rò bxßkißeaüai l%ibpa ykia%pov re xaì xok-
k&Svf. $ 96.” — Nempe p. 700. 3. xaì xvíyeq ir podar avrò. — Consentio; locum olim non
intellexi.
p. 685., vs. 18. $ rò xù0 apta.èx veQptrufog èyévero pro èx 0peviriSog probabilis est
emendatio ; nam licet xúQapta èx ve0 phiSoQ non quotidie observetur, veteres videre potue-
runt spinae curvaturam, quae ab alia quidem affectione profluxerit, sed eiusmodi ut nephriti-
dem earn esse crederent.
p. 688. vs. 9. Dubitanter xaraSàpeptaai proponi!; sed òtto xavàxav xaraSàxreabai
non facile alicui acciderit. ,
p. 690. vs. ult. Dubitanter proponiti ßyyfov r i àpaiòv gvjpáv. O upa Òokepà è x ' àp-
y ijq , pierà Sè xabapà, ovx à%paa, èvatapéjpiara Sieaxaapiéva• fie ra Sé aùvaypia è(pai-
vero. èv rí¡¡ . . . Tpiraíip a ù r o/iárv/ xoikiy vxíjkSe gvapiarúSea, fivaapá. Teràpnp . . .
— . . . fiakOaxóv v xé0 piaaev ahi- . . . Ego a coniécturis iam abstineo!
p. 694. vs. 15. lectionem y k à fiv S a praefert; non adversor, puto eàm esse potiorem.
p. 701. vs. 19. et p. 705:-. vs. 20. oö yevoptévav et où xauopiévov legendum esse monet,
ubi ßif dederam. Concedo.
p. 708. vs. 19. íiyiávSvf h. 1. me fugit; vyiàabvj, ut aliis locis, dandum esse opinor.
A d Epidemiorum V.
p. 721. vs. 23. legit : oxóre Svi ßyaaoi.
p. 723. vs. 7. proponit o xaì- xptaOèv aùrixa ’éayev èxieixéag ■ [èxeira « n t t o'iS^fia
. . . . . . piyog xaì {¡poépip piàkkov . . . . Ad èa%ev. adscribit etiam elyev et ad vifiépip adponit
èq {¡fiipqv. Videant alii, num baec praestent.
p. 725. penult. In praef. ad vol. III. p. iv. post 2S a n inserendum esse sld ix i, et simul
ibi. pieraxkvaSefy scripsi. Vere monet R. pierexkóaSvi in ea lectione servari posse. .
p. 727. vs. 5. leg-it: xaì rò àxpov Siijxe x à ra rov r6pi0akou- xékiov, èxoiSéov 8'
SiijkSe ypapiov, \p.er' o2] xo kù , èxeiSvj è rp ù ò y ’éxeira . . . . Mihi admodum est dubium
vulgatum Stèjveyxe mutandum esse in Sivjxe ; neque cetera certa videntur. — Vide num forte
SiijkSe sit glossema et legere' oporteat : xaì rò àxpov Siéfveyxe x à ra rov òpi0akov xékiov
èxoiSéov yapiov xoukó ?
p. 728. vs. ult. vjxouev vult R. pro vulgato eiaipxovEV. Mihi hoc praestare videtur, uti
olim visum est.
p. 729. vs. 21. scribendum censet: òìtij èCpàvy èg rò Séprpov ètri òàrepa à0éjxovaa, •
xai xpbg ríj> ve0pí¡> baria a x ík k y ro aaxpá. Credo á0(jxovaa praestare prae é0ljxovaa,
et tamen hóc scribére potuit áuctor, nec mutaverim; — i x i Ocírepa profecto non est (/utrinque”
sed i/ad alterum usque latus.’’ — Ex éxíjkbe, pro quo solus V. éxéjkbero, eflicit a x ík k y ro
provocans ad glossam Galeni á,xikké¡6vi• auvexkeía6v¡. Quorsum hanc glossam referre oporteat,
non est notum; sed axíkkv¡ro parum arridet h. 1., quin incongruum plane esse dixerim.
Quaero autem num; totum illud éxtjdie emblema sit.r et legere oporteat: bxvj Icpávvi ég rb
Séprpov bxi Úárlpa b0 é¡xouaa xai xpbq rbv vE0póv xai xpbg aaxpa ra baria.
Ibid. vs. penult. legit: roOrou ¡j re ayéatg roü aáptárog xapékañe ixíyp ko g ioüaa
avfxeSóvt tgifpífl roS Séprpov xo kkíj *. r. 'iA ProvoCat vero ad Gal. gl.. t¡t¡pfj av\xeS6vi,
quae refertur ad Ep. V. p. 716. vs. 15. — Verum mibi non persuadet scribi potuisse a
quoquam q-uod proponit: quid erit v¡ ayéatg roü aúptarog xapékabe éxíyfikog éovaa ayxe-
Sóvi fjOT??
p. 730. vs. penult; Touro xapékabé pos Sebptevov xptabíjvar ’éxke0av Sé piev rv¡v y vú -
u.v.v al pa0 ai éypvaai év a0 tai kavrijai roü ßikeog rb atvog' üarepov' y a p xa ra0 avég
yíy ve ra i. Ego- éxketj/av. y á p pteu rvjv y v. de meo scripseram; recte vero R. monet Sé
constare posse. Locum autem totum descripsi, ut alii mecum videant, num forte üarepOv
y a p x a ra0avég y íy ver ai sit adnotatio lectoris, quam e contextu demere oporteat.
Ibid. vs. 25;. dubitanter proponit KoipáveiOg a Koípavoq provocans ad Aelianum 202.
A d librutn de ßatibus.
Notabo ea solum-, in quibus dissentiam, aut alia de causa aliquid adnotare lubeat.
p. 124. vs. 1., ubi vulgo SiSaaxakelov, quod Marc, etiam habet, dedit SiSaaxdkiov,
verum de docendi mercede sermo esse nequit h. 1.
Ibid. vs. 9. dedit of6g r ' àv elvj xpoa0épeiv r à %vp,0épovra èx rav èvavnav rav èv
rip a à fta n , è0iardptévog rtp voaéjpt,ari. Dubium nullum, quin multo rectius quam olim
factum est locum accipiat. Verum illud rSlv èv, quod vulgata fert, in mss. non legitur, adeo
ut parum constet unde proveniat; neque vero Calvum legisse nune video. Turn vero èxiarà-
ptevog sine dubio accipiendnm quasi è0iaràpievog scriptum sit, sed num ideo Ionisnius repu-
diandus sit, dubito. E Marciano scripserita : oTóg r ' àv dff rà- t-v[i0èpovra xpoa0épetv rip
a ¿¡pian, èx rSv ' èvavriav èxiaràpievog rip voaijpiart.
p. 125: vs. 19. Siappixreüvrat, licet A. praebeat:, non recipiendum videtur.
p. 126. vs. 5. Ex A. ßiov pro Spópiov recepii. Sit,ne utrumqué recipiendum et legendum
rip Sè xvpi rò xvevfia rpo0é\ • roü Sè xvcópòaro’g rb xvp arepvfSev avx àv Sóvatro "Q.ieiv"
¡¡¡are xaì ròv rov ifkiou ßiov xai Spópiov àévvaov èovra x. r . e. ? Nempe antecedit a k k a
pt{jv ijkiov re xaì aekéjvqg xaì àarpxtv òSòg Sia roü xveùptaróg èan.
Ibid. vs. 11. xug àv àkkcog à k k ' vp non ferendum videtur. Aut solum a k k vp, aut
à k ka g scripserim.