p. 129. vs. 1. xaì irveu/zarog irApa/zovif iimrAeiuv y iy v e ra i praebet. Mihi nunc etiam
èirbrAeov s. èirbrAeuv sine irApa/zovi/ veratn lecfionem referre videtur. Illud irApa/zovi\ in
praestantibus mss. A. et Marc, non habetur; puto autem expletum esse ab iis, qui èriirAeov
non recte intelligerent.
Ibid.. vs. 17. ijaaóv ts 0u yp d v dedit, ubi vulgo xaì fyaaóv ri 0 uypdv. Cod. A. sane
ti omittit; verum vulgata antiqua scriptura loci est me iudice, e qua r i in A. exoidit.
Ibid. vs. 22. Legit: rò al/za 0oße6/zevov rv/v irapeouaav 0pt'xpv Sièaaurai icavròg rou
ad/zar og xaì i-uvbéei èg r d bep/zòrara' aùrov /zèv o3v èàAp ■ xabaAAo/zévou Sè rou ai/za-
rog èx rdv àxparppiav rou ad/zarog èg r à a irA d y y v a , rpo/zèouaiv ai adpxèg xaì irdA-
Aovrar r à /zèv y à p rou ad/zarog y ty v e ra i iroAùai/za, r à Sè dvai/za r a /zèv ouv
dvai/za Slà rv/v ipù^iv oùx àrpe/zéouaiv, àAAà irdAAovrai ■ tò y à p bep/zàv è ^ aùrdv
èxAéAoitrev r à Sè iroAùai/za Sia rà irAijbog t o u a't/zarog aù rpéfzouai * xaì 0Aey/zovàg
è/ziroiéef où y à p Sm avrai jt oAAou yevo/zévou àrpe/zéeiv. Ecce! integrum textus Reinhol-
diani locum describo. Quare? Nimirum, quia optime de hoc loco est meritus et quia quae
dedit invitant,. ut videas num post eius lueubrationes aliquid oonferre liceat insuper ad loci
intelligentiam. R ., ubi libri ferunt Sté^eiai xa rà iravròg rou <r. et A. Siatoaei Sià iravròg
rou r., quam lect. in adn. leviter contemnere non debueram, de suo dedit SiÉGGurai icav
ròg rou g . ; mihi codicis A. lectio recipienda videtur. Porro £ uvbéei pro èguvTpéyei se seri-
bere adnotat ex Erotiani auvbéeiv ¡¡uvrpéyeiv. At manifesto glossa Erotiani refertur ad
locum e lib. de fractis p. 46. vs. 24.; quare ego vulgatam non tangendam esse iudico. Turn
pro vulgato r à airA d yy ya rpofzéouai xaì ai adpxeg, in quibus A. L. V. praebent èg ra
Gir A. dedit èg r à a irA d y y y a , rpOfzéouGiv al Gdpxeg xaì iràXAovrai, postremum verbum
desumens e loco de Intt. all', p. 380. vs. 10., ubi carnes propter dolorem irdXXeabai dicun-
tur. Ex aurai ¡zèv ouv. ai dAAui {cLAai alii), quae verba ex A. exsulant, pulcre elicit aòrou
fzèv ouv èdAp, fortasse melius èdAp. Verba xaì 0 Aey/zovàg è/zxoiéei asterisco notat et
abiicere velie videtur, qua de re piane consentio. Iam vero irdAAeabai a scriptore dici mihi
visum est de partibus sanguine nimium repletis, rpo/zéeiv de partibus refrigeratisi neque
credo eum haec promiscue usurpavisse. Quae in fine leguntur où y a p Sùvavrai iroAAou
yevo/zévou àrpe/zéeiv mihi suspecta sunt; puto esse scholion. Pariter mihi suspectum est,
quod iis respondet in superioribus rò y à p bep/zòv ¿¿: aùrdv èxAéAotirev. Nempe tum hoc
tum illud piane otiosum esse dixerim. Itaque vide num legere oporteat: rò ai ¡za Qopeófze-
vov rv\v irapoüaav 0ptxpv Statar e i Stà iravròg rou ad/zarog xaì ^uvrpéyei èg r à bep/zo-
r a r a ■ aòrou /zèv ouv èdAp s xabaAAo/zévou Sè rou ai/zarog èx rdv àxparpptav èg ra
a irA d y y va , ai Gdpxeg rpo/zéouar r à /zèv y à p rou ad/zarog y iy v e ra i iroAùai/za, r a Sè
dvai/za• r à fzèv ouv dvai/za Sià rpv 0ùèjiv oùx àrpe/zéouar r à Sè iroAùaifza Sia ro irXp-
bog rou a't/zarog irdAAovrai.
p. 130. vs. 28. £ uviard/zevov (rò irveu/za) èg ¡¡Sap 'èpyerai vulgo; yetrai pro ipyerai
A.; ego rpèirerai scripseram, Littr. A. sequitur. Reinh. exhibet èpyerai, quod sane facile
in èpyerai abire potest; itaque auotor voluisse putatur rò irveu/za èg USap l-uviorà/zevov
primum èpyerbai in aquam conversum, dein SieAbeh Sià rdv iròpuv.
p. 181. vs. 16. oxógoigi /zèv &v eìXeoì e lev ij i r epa àveiAtj/zara, àiroGrv/piy/zara 0u-
Géav eivai a ìria airaaiv pyoù/zai 0avepòv eh a i cum R. lego, una in. re minuta ab eius
ratione decedens; scilicet i r epa mihi servandum videtur.
p. 182. vs. 22. pro rip Sè 0 . de coniectura dedit xaì y à p rip 0 . , quod num praestet,
dubito: habebimus ter y a p , — in praecedente, in hac, et in sequente periodo.
Ibid. vs. antepenult, de suo èvepydTerai pro simplice verbo dedit, quod recte factum
esse opinor; sed minus placet Siairveó/zevov vs. seq., pro quo nunc etiam àvairveò/zevav
legendum esse arbitrar.
p. 138. vs. 2. dedit x a ra lèv xdrabev àvióvn recte sane; inalim autem xd ra ìòv rip
xdrubev àvióvn.
Ibid vs. 9. olirag ra ù r tj faeiv praebuit, vulgatum oùrug servans et ra ù rip , quod A.
pro oiìrag habet, simul recipiens. Ego, si oiirag servaverim, alio loco intulerim et scripserim:
òxòrav ouv èOiabvj rò (òeù/za raùrtp ¡Séeiv xaì o ù ra yapaSpabéuGi oi iròpoi.
Ibid. vs. 11. vulgo Spi/zù Sè èòv rò 0Aéy/za irpoGiriirròv re rip aapxì èAxoi xaì dvap-
ppyvùei ràg 0AéfSag. R. dedit irpOGirtirrov Sè rip aapxì Spi/zù èòv rà 0 Aéy/za èAxoi xaì
àvapppyvùet ràg 0 Aèfàag. Vix credo hoc vulgatae praestare: sentio Latine locum expositum
esse, quasi auctor voluisset id, quod R. dedit; sed vulgata explicanda videtur icpoGirtirròv re
rip aapxì, raùrv/v èAxoi xaì àvapp. ràg (pÀ., quam notionem perire credo in Reinholdi
scrip tura.
p. 186. vs. 2. Quare pro i n ai àiroraxpaó/zevai, quod omnino in vulgata latet, prae-
ferat i n a'ì diroraxeipaav civ, non satis perspicio.
Ibid. vs. 5. rou /zèv ouv ¡¡Spairog eìpprai rò a’/ n o v ijSif Sè faréov dg ai àiroirAv/^iai
xaì a lra i yiyvovrai Stà ràg 0ùaag scripsit. Nempe farèov de suo intulit, ut xaì aurai
vulgatae servaret, sed vel in ita scripto loco illud xaì a lra i miro modo poni dixerim; requires
è/Sp Sè farèov dg xaì ai àxoirK. yiyvovrai Stà rà g 0 ùaag.
Ibid. vs. 9. Non dicam non recte scribi xaì iroAAaì SieaSùvouaai è/z0 uotjaizGi rag adp-
xag, sed non latet hoo in tradita lectione.
Ibid. vs. 21. scripsit pyeu/iai Sè è/zirpoabev /zpSevì eivai ¡zpSèv àXAo rdv èli r d a.
x. r. è. Nempe A. habet py. Sè oùSev i/zirp. oùSevì eivai, Nufic etiam quaero i/zirpoabev
quid hue? significabitne ante morbi ingressionem? sed loquitur summatim de iis, qui epileptici
fiunt, et de iis, qui non fiunt. Malim nunc etiam è/zirpoabev in eum locum transferre, quor-
sum olim retuli. Quod autem dein pro /zàXAav scribit àAAo, simul ^u/zfiaAAè/zevov in
¡¡ufz/SaAAofzévav mutans, id fieri sane potest; iam vero e vulgato àv ij effecit aAA p, quo
facto aut supra ¿LAAo, aut hoc loco àAA' abundat.
p. 187. vs. 27. pro SiaAùovrai praetulit cod. A. scripturam Siu0épovrai, quam in Sta-
0opéovrai mutai; quod cur fiat, non video, nam Sia0èpovrai bene se habet.
p. 188. vs. 1 0aivovrai roi ouv displicet; aut ouv cum vulgata, aut rotvuv cum A.
legendum est. Sed recte coniunxit vulgatam cum codicis A. lectione in /zdAiara iroAuirpay-
/zovouaai, roùrav iroAurpoirdrepai a’tn a i èoùaai.