II.
6. oùx servavit, ubi cum plurimis mss. u,y dandum mihi erat visum, quod nunc etiam
praetulerim.
7. Ex iXiyug effecit dXéug, ubi ego Ta%iat; scripseram. Non adversor, sed si credat
àXéug in bXiyug abiisse, dissentio. Librarius alienum vocabulum dedit, e quo de pristino
nihil discimus.
8. In vulgato textu huius loci omnino recentior forma est orationis. R. earn ad simpli-
ciorem et probabiliter antiquibrem redegit, Sed nunc ego etiam touto y iy v e ra i eiicere rna-
lim, quippe quod ad recentiorem illam et prolixiorem orationis formam non minus referendum
quam a^pcalvei ori et ypij eìSévai vulgatae.
9. Quod bxou dv rig ß oùXv/rai pro bxou rig ßoüXerai recepii, recte factum videtur.
10. Equidem rpé0ijig, quae paucorum librorum lectio est, non praefero prae 6pé0ipg.
12. ùxoarpo0àSea fortasse antiquior scriptura quam Ùxocrrpo0àg xoiéetv e’iabe. Non dissentio.
15. Scripsit ìxóùei pro Èx0uerai de suo. Vid. praef. ad vol. II. editionis nostrae p. I.
Rectius yiyvovrat quam y iy vu v ra t dedisse R. opinor et tarnen hoc non vitiosum videtur.
17. De iis, quàe interpolata ratus sustuli, nondum sententiam mutavi. |
22. Vide num legendum sit drap xaì ruv dXXov v ùxevavriaaig.
24. Recte sane ryg Seurépt/g legi potest pro rijg èrépyg, nec tarnen hoc incöngruum ;
ego nihil mutaverim.
27. èyxpovi^eiv codicis C. omnino praestat prae simplici %povi^eiv ceterorum.
33. pi*i èxiSóvreg pro xal pcySèv èxiSiSóvreg recepii; malim pcv/Sèv èxiSóvreg.
40. xaì ßifX^g non recepii.
45. xaì tuv yopiuv num praestet prae xaì rav àpéav xaì tuv tóxuv , quod multi libri
ferunt, dubium. Nunc tuv yupéuv dedit R.; non displicet, quippe ita ortus vocis àpéav
fortasse explicatur.
48. Malim rà Siavaxaùeiv sùùùg, dxoxov.
49. xaì ìa y jfu v re xaì véav sane ferri potest.
50. De à£uvéj6ea sententiam non mutavi, quam olim protuli.
51. Quod xaì y à p x a v tò xoXó scripsit laudo. Neque displicet xaì dXXug xai. Num
tamen opus sit altero xa ì de coniectura addito, dubito.
54. De àySég in àeiSég mutando non aliter sentio quam olim.
III.
2, 3. Locum explevit, sed quod xaì Sé xpòg àpag scripsit, saltern xa ì. ve pò g àpag Sé
xaì x. t . è. scribendum erat, vel xaì Sìj xpòg x. r . é.
4. E lectione xoiéip effeoit èxtip, quod num in illa scriptura lateat, dubito, vide adn. ad
librum de humoribus p. 628 mihi; quin èxiévat num h. 1. congruat, dubium mihi.
8. Ex v\ effecit ijvixa in iis, quae mihi expellenda videbantur. Me iudice hoc modo glossa
incrustatur, quam sustulisse me nondum poenitet.
11. tuv àvSpàv cum paucis mss. omisit. Facile sane eo carebit. locus.
12. ¡ìpOTOÌai non apte addi videtur; cf. adn. nostram. Quare hoc loco (Sporotat recipit,,
in superiore tu v àvSp&v reiicit ?
14. Vulgo iaovTai, pauca mss. éxovrat; R. de suo è xiyiyvovrai, quod aptius quam
iaovrai h. 1. poni videtur;
16. ixiXpxTOi xaì àxóxXyxroi nunc etiam parum placet, malim d x o xX p xn x d xaì èxi-
X v fxn x d , vid. Aph. 20. II. ; 06ivdSeg ferri jrotest forsitan, at Aph. 13. (pSiaieg legitur.
17. xovéouat servari posse nunc video, non mutare debueram in xoiéouai. Sed eius fa
Te Sì rotai Ò0ia?.fioiai non coHCoqùo ; illud Te Sé mihi oùx eii0uvov\
21. xaì rerapratoi non1 recepii; non adversor, licet olim recipiendum putarem ; res incerta
videtur.
25. Quod vS'x recepii, non male factum est.;'
- 26. Certuni est. 'arpayyouptai si recipiatur, aptissime post Xiòidaieg inferri, sed non credo
dandum esse. Vid. adn. nostra; quin non constat rag g t pa y youptag aetati, de qua sermo
est, magis esse familiarès quam provectiori. Nempe extra Xiiitaaiv eas pueris familiares esse
prae ceteris non video;, cum autem Xiùtàaeig dicifci,' intelligit calculos cum symptomatis his
propriis, ita ut hoc nomine GTpayyovpiat sit snpervacaneum.
27. Nescio quo modo, licet in textu editionis omiserim xaì xpòg Ttìjv ijfipv xpoaàyouai
post xpeTÌSurépoiat, in Latinis reliqui, nec de Omissis monui in adn; Consulto tamen factum
est ; nempe incongruum illud esse nunc etiam opinor, quia Aph. 29. rotai vepvtaxoiai habet
in progressu aetatum, quas recenset. Mihi illa vocabula ex Aph. 28. hue devenisse videntur.
28. Calami lapsu xpò t o u ¿¡(iuaxeiv pro xepi rò {¡¡ìdaxeiv ipse scripsi.
30. Quare pceXayyflXtai, quod mss. nonnulla suo tempore tulisse testatur Gal., asterisco
notet, non capio. Ab aetate, de qua agitur, non est alienum.
31. Quod pro xa%e^tai, ^uapcoì t o u ocifiarog oXou seribit ^uapcoì, t o u aupiarog bXou
xayefciai ex A' L ', non displicet quod attinet ad vocabulorum consecutionem; ego tamen
interpunxerim : ftarpioì t o u aà/xarog bXou, xa%e^(ai.
IV.
1. De loco non aliter sentio quam olim. Quod R. f aaov Sì xàpa TaÙTag seribit, non
facit ut haec non interpolata esse credam; non aptiora redduntur xapa in xdpa mutando:
illud ’ vjv &py& additamentum totum ineptum reddit..
2. TOiauTa — òxoia recepii.
6. roùg xaì sùypcéag dedit pro xa ì einjfiéag.
9. rip aÙTtp Xoyiapcip TàvavTÌa sine xpoan6eig dedit, vernm ista sive xpoartSeig demas,
sive relinquas, emblema sunt.
. 10. èv rotai roioórotai ante xaxóv retinuit.
13. 14, 15. In horum Aphorismorum recensione liberius egisse R. opinor. Statim quaero
quid sibi velit initio 13’ xpòg roùg Si' èXXefiópou? Monitum Aphorismi 14‘ insiticium esse
putat, quia ciyeiv duplici significatu in eodem loco usurparetur, si Galeni interpretationem