videtur cum sequent! xaì ijv xoukù 0épyrai èx rwv ptuxrypav. Correctio Reinholdi igitur
parum mihi arridet.
§ 24. Post xaì %'Jhotel delevit xa p a 0ókacce, quod sane tuto fieri potest, licet libri ferañt.
§ 25. Retinuit vulgatum xaì aùyéva Sxicóev Tyg x e 0 .; ego olim legere malui x a ìx a r '
aóyéva xaì òxicSev Tijg XE0., quae ratio nondum mihi displicet. Tutissimum, sane de'vulgata
non decedere.
§ 26. Nuno etiam coniungere malim èri S' èóvrav èv xvpEToici ijv x. r . | . qüam piij
èxxexatvyTai Sri èóvrav èv xoperoíci, ijv x. r . è.
■ Pro librorum lectione TOcipSe %eìpov xaì (xaì omm. codd. 4) ptijxog {èxipiyxEg libri multi)
R. dedit roctpSe yapési xaì ¿¡ri ptijxog. Me iudice hoc e vùlgatis erui minime potest. Ego
si iterum locum ederem, scriberem toccùSe y/ipov xaì èxiptyxécrepov.
Dedit xepi0keyyg yiyvóptsvog pro xu p t0 k sy yg yevóptEvog. Nuno etiam solum xupi-
0 keyijg dederim.
Neque arridet (ìké0apov TÒ Srepov; uti dixi in adnn.
Denique r à Sè cufíela piàkicra y iy v s ra i r à x o k k à èxì tòv xepiccòv àpiòptov p tà k -
k o v ij èxì tòv àprtov dedit pro x o k k à , quod cod. vetus om., ptàkkov vero de suo intulit.
Alius sane alio modo haec scribere, veram lectionem reperire nemo facile poterit.
§ 27. De suo ry v Sè à k k y v ÓEpaxEÍyv dedit ubi vulgo dativus legitur, cod. vero vetus
èv Sè rvj à k k y 6. habet. Constare sane potest accusativus.
Turn ahi àv (ìekTióvag Syoi scripsit pro iva (àg cod. vetus) fSekrtóvag S%y. Ego nihil
mutaverim, sed si in partem earn abirem potius (ìskrióvag àv £%oi e tradita lectione elicuerim.
§ 28. Ratio, qua R. locum, ubi manifesto dittographia est (vide adn. nostram), ad hunc
modum reficiat : à k k ’ òxórav 0 avy è ri r y vjftépy ra ó ry ypóvov rip roitpSs ptaxpórepov IgUpt-
fiévEi, ut a quoquam probetur multum vereor.
§ 29. Edidit xaì tò capia èx yuptvairiav oì su eùaapxàciog S y y , ubi libri xaì rà capta
èx yvptvactav ij (y¡ ij cod. vetus) eùcapxàciog S%y, in quibus ipse ij in xa ì mutaveram propter
rationes, quas in adn. exposui. — In Reinholdi lectione offendit ed sùcapxàciog turn
propter cacophoniam, turn quia non constat in ea lectione cur potius sùcapxàciog quam eò-
capxiag usurpetur, quum tamen hoc in ilio verborum nexu aptius poni videatur. Turn parum
probabile oì EU in y ij abiisse. Non difficile est aliquid reperire quod bene Graècum sit et
exprimat quod auctori ob mentem versatum esse videatur : scribe v. c. xaì tò capta èx yu-
pivaciav sìicapxov í%y. Sed equidem credo re ipsa auctorem scripsisse quod vulgata fert, in
qua forsitan ne ij quidem in xa ì mutare debueram.
In ijv pii) xoukù àkèg èxeccuOèv aipia omittit xoukù de coniectura, glossema affirmans esse
sequentis àkèg. Non esse docebit Herod. I. 133. ypéovrai èxi0 op{\ptaci . . . xokkoTcì xaì
oùx àkéci.
1 Ubi ij x a rà SSpyv ij èpixv^ceig (èptxkycBsiayg, ij èptxuijceig, èptxoiycEisv alii, de quibus
vide Littr.) ij ptETacràcEtg ij àxoaràasig (solum à xóctaciv cod. vet., ij àxoaràcsig solum
multi alii), — Reinh. scripsit : ij xcltcì SSpyv èptxkacBèv èptxoiijcy àxócTaciv. Non infeliciter
sane èptxkacóév formavit ex éptxkycúítcyg.
Tandem: kuBévrav Sè roúrav xrucpiàrav xsxóvav yiyvovTat xrucptoì ij oùpav xa%éav
kstav keuxuv i^oSot. Ita R., in cuius lectione xsxóvav non nisi e comm. Galeni prodiit,
qui ibi èx tCóv xexEfiptévav XTÙcpiàrav habet, quod tamen ad x a y é a v spectare videtur.
§ 30. Principio interpungendo post xupsrip kuyy&Sei subvenit scripturae, e qua èv exci-
disse credidi. Consentio.
§ 31. Ubi mss. toótoici oüra %py S tàysiv, recte, ut opinor, reponit R. àpijyeiv pro
Stàysiv ; feliciter locum corrigere mihi visus est.
Postea xaì 6apaéav;:\{Siaxa&apctav pro Sapcéav alia est lectio), ijv ò£jù tò dkyyp ta y,
àyetv x. r . è. vulgo. E cod. g' ùapcéeiv enotat Littr., sed haec lectio ducta videtur e comm.
Galeni. Equidem infinitivum Bapcésiv hac auctoritate non receperim, eo minus autem, quum
participium aptius quam ille ponatùr.
Paulo inferius (pukaxvj Sè ècra Sag àxopérou xaì tßSSptyg ceteri, R. <p. S. è. xaì àxu-
pérou Sag iß S 6piyg, quod mihi satis plaqet; scilicet videantur quae in fine adnotationis ad
§ 82. olim de vulgata scripsi. .
§ 32. In scholio in fine loci apposite bp6ßiov. laterè existimavit R. in lectione opoßav.
§ 33. In oì y à p roiovroi ÌSpareg x. t . è. iure y a p e vulgata revocavit, quod Littr. et
ego omisimus. Etiam nunc xaì XTÙcpjtaTa prae ij XTÓcptara haud praefero; — particula
disiunetiva requiri videtur propter causas, quas olim dixi.
^ 34. De hoc loco nihil adnoto; R. eum paulo aliter descripsit quam ipse feci; quivis
vero alius alio qnodam modo describere eum volet et poterit. In his certum quid non facile
reperias.
$ 35. Idem de hoc loco valet. Reinholdi ijv ¡tip Tig xupsTÓg parum placet.
$ 37. Emblema esse putat y oì ptéyicTOi ijùvSscptoi xaTaxE0uxÓTEg Sag èg xóSag àxo-
TskEUT&ci. Fortasse scholion est, fortasse non est; nesciol -
Ubi xìveiv SiSou dìvov KpyTtxóv scripsi, de coniectura SÌSou inferens, R. id non fecit; sed
nunc etiam sine SiSou oratio non recte procedere mihi videtur.
Tandem video quidem eum postea coniungere in sua lectione ß payiovag . . . xarskicaeiv
. . . kàciov èyxypùcag ptakaxtp SépptaTi, neque sane quidquam offendit in XEpiekiaceiv ptakaxip
SépptaTi, sed miro modo tamen interponitur kàciov èyxyp&cag, ubi non additur membro
adponendum esse, u t ptakaxlp ilio Sép'ptaTi firmetur. Locus, sane non facile sine controversia
constitui poterit.
§ 39. Puto omnino xoivóv esse veram lectionem, xotvij retinere non debueram.
§ 40. Quomodo ij Si1 àxpyciyv constare possit h. 1. nondum video ; cf. adn.
§ 42. Edidit ¡;vpi0épsi Sè toótoici è x S u c a p té v o ic i xaUsóSsiv ubi libri èxkoucdppevotct,
pro quo simplex koucaptévoici dederam ipse. Credo Reinholdum pulchre locum expedivisse.
Possint dormire vestiti, sed praecipit auctor ut vestibus exutis somnum capere tentent ! Placet
admodum editoris inventum!
f 43. Recepit e multis libris et Gal. xpòg à x e p ptdkicra ySicTag Syouci, ubi vulgo òxep.
§ 44. De xsvoì, xetvoi nondum aliter sentio quam olim significavi. Parum aptum videtur
XEVEayyéovceg xevoi slot. Eiusmodi quid monere auctorem non credo; turn imitatio est loci,
quem indicavi. Quaesivi num xaì Ssikoì èg x à v Spyov exprimatur verbis loci nostri xaì
TpèfiOilct èv xavTÌ Spycp, quod tamen minime probabile visum est.